Alle inzendingen over wandelpad

op het wandelpad wiegelend in de ruimte roomwit fluitenkruid…

De zeggekorfslak, de koudwaterrat, De steenkoolhagedis, de rolmopsbever, De stropdas, de gevlekte potloodkever, Het vliegend varken en de wandelpad, Ik schud de gekste dieren uit mijn mouw En zo voorkom ik alle wegenbouw.…

waar kromgebogen bomen beschermen door lange rijen het wandelpad van je dromen want winter beheerst de contreien. waar kiezels van hagel en ijs fonkelen als ruwe diamant de weg wijzen naar het aards paradijs op een bedje van zilver en goudgerand.…

Een misdaadgolf in Twente's wereldstad maakt van de Groene Golf een wandelpad.…

Zoverre men ziet boterbloemen bij de vleet een zilverreiger knobbelganzen bij een plas irissen uitdagend geel een bank in de zon een wandelpad afgezoomd met lijsterbessen vogelwikke grote muur smalle weegbree pluizenbol…

van het lied komt me over de lippen De sfeer van de zondagmiddag neemt er even z'n keer Ik slenter over het ingesleten wandelpad neurie 'n strofe: 'kijk goed rond in ons paradijs'.…

We zoeken ze allemaal op de volgende is voor mij om op te springen krakend zak ik door het ijs van de kleine plasjes op het wandelpad het is fijn weer even een winterkind te zijn zelfs met één voet die al wat nattig begint te voelen…

Een steile helling, een wandelpad. Rotsen, afgronden en frisse bergen. De camera bungelt heen en weer. Die vogel daar hoog in het lover. Een stap achteruit, twee, één meer. Een ademtocht, de camera valt neer.…

Aan de binnenkant is de hand van mijn vader een stafkaart met snelwegen en wandelpaden. Ik vind er altijd de weg op naar huis. ------------------------------------- uit: 'De zee is een orkest', 1978.…

De snelweg van nu snijdt het wandelpad van gisteren af en maakt herinneringen onbereikbaar voor iemand van meer dan tien tot twaalf jaar. Het land van toen ligt daar en hoe graag stap ik in de tijd over wat mij hier weerhoudt. Een scherm van bomen voor het verleden dat ik door de nevel even ontwaar.…

Elke voetstap een genot, nooit geëvenaard, de Endertbach, het primitiefste, attractiefste wandelpad van regio Cochem Je reinste stilte, alleen, soms, onderbroken door een opspringende beekforel, die in dit rotsige, oeroude dal, als het ware, door zichzelf zwemt Doorzichtige, turkooizen libellen zweven, als stille getuigen…

Het Noorden is in opgewonden staat Het gaat over een wandelpad voor vrouwen Die het alleen bij dames willen houen De VVD krijgt het daarvan te kwaad Toch roept het hele platteland en Stad Nait soezen meer, moar doun dat 'Pottenpad'. ----------------------------------------------------- In de Provinciale Staten van Groningen is onenigheid…

voetje voor voetje schoorvoetend snelwegen, wegwezen wandelpad stapje voor stapje modderschoenen schone lucht adem gehapt verdwalen moed in schoenen eind zoek terug naar start stap voor stap wegwijzers begaanbaar pad bonzend hart…

als was het een stuk van mij een wilgenkop eigenzinnig in een groene dreef een boterbloem die het maaien van de graskant overleeft een wandelpad vertrouwd onder oeroude bomen geluk dat mij beschoren is zolang ik nog durf dromen een paard dat hinnikt als het mijn voetstappen hoort het diepe rood waarmee een laatste roos…

vanuit ogenblauw sla je winterkleurboeken na waarin alles samen stroomt op kaarten ingetekend de route is verdeeld gedeeld via een oud wandelpad tussen de huizen waar een deur open gaat dat groeit plotseling uit tot een verhaal in oude balladen zonder straatnamen vanaf die oude Middelzee tot in dit kleine dorp…

Zijn ogen dof van eenzaamheid volgden een vallend eikenblad dat neerstreek op z’n wandelpad waar het zich vlijde in ’t tapijt van al gestorven loofgenoten die hem -in eeuwigheid gesust - voorgingen in de diepste rust met ’n cocon van dood omsloten de oude man sprak toen bedeesd: dat ik dit nu nog moet ervaren nooit eerder ben ik in mijn…

Vanaf het wandelpad tussen de twee rijen bremstruiken zie ik rechts van me een vrouw met een hondje aan de lijn mooi afgetekend tussen de blauwe winterlucht en het blinkende wateroppervlak langs de waterplas in de wei wandelen. Dan steek ik het smalle, groene bruggetje over. Een luie rivier? Een waterreservoir?…

En bomen zijn bomen, straatstenen klinkers of kinderkopjes, ze vormen vele beloopbare wandelpaden terwijl wij wegen. ©18-6-2018…

Zacht, haast zonder te bewegen omhelst een broos vlies nieuw leven ademloos valt adem samen waar twee harten ritmisch kloppen op het bewegen van een nieuwe morgen zwanger van dromen op het wandelpad van werkelijkheid worden maanden geteld in dagen wanneer de laatste wee geen pijn meer geeft en lente alle zinnen laat ontwaken…

wij lopen samen in de meersen langs de grote plas meerkoeten glijden op gesmolten lood dat rimpelt van verveling of komt het door het lanterfanten van de wind het wandelpad ligt opgedroogd bladeren vallen monotoon een solitaire ekster huppelt zonder drijfveer heen en weer heesters koketteren met rode en zwarte bessen op donkergroen…

Als je over een wandelpad loopt, vind je vaak iets, bijvoorbeeld een paddenstoel, of een aansteker of een blikje cola of een mooi boomblad, het hangt er van af. Wat je ziet en vindt, zegt hoe depressief je bent. Maar kijk omhoog naar de trage hemel en je ziet de vogels vliegen, dus alsjeblieft, vergeet ons niet, pappa.…

Het is zo eeuwig lang geleden tijdens de schoonheid van onze jeugd liefde was er even, passie vooral strand, bos en gewone wandelpaden jouw lippen, een mond vormende perfectie we spraken over later, ooit… eens zouden we… toen…we verdwenen langzaam uit elkaars leven daarna nooit gelukkiger geweest of geworden nu ben je er niet meer, weg… ziekte…

De meeste stemmen zwijgen ze baden pootje in het werk of neuriën langs wandelpaden,bos en dijk. Talloze schreeuwen: Gamma! In treinen die vertraging hebben hoor ik poëzie zonder pen. De zwaluwen vliegen laag zonnestralen rusten uit nachtregens drenken de aarde.…

Engelse Tuinen Zo prachtig aangelegd, heel veel kleuren Genieten van alle geuren Mooie, steile wandelpaden, stenen in het water Gelijke paadjes voor mensen met een rollator Leuke prieeltjes en mooie beelden Vlinders en bijen, wat een weelde Opeens een Italiaanse villa Een Roomse tuin, een vleugje Italia Zalige bankjes om op neer te strijken…

Oude wandelpaden, niet de wegen die we willen vinden. In een gang uiteengezongen onbegrip. Ik had het kunnen zijn die daar zingt vol weemoed en herkenning omdat waar ik nog niet geweest ben me nu al beklemt.…

langzaam slinken witte bergen langs de bermen van de wegen wanneer het geglazuurde dons onder gestrooid zout krimpend tergend traagzaam er vergrijst mistig wollige nevelen nu luchten over verkeer dat treuzelig rijdend bruingrijs met pekelregen sproeit naar de schuifelende wandelaars op het spiegelgladde wandelpad waar koning winter…

Van rationeel recht is de Ruiten Aa teruggelegd in oude bochten hermeanderd wat dat niet allemaal verandert: paaigronden voor vissen, natuur de ecologische hoofdstructuur wandelpaden, biodiversiteit en vanuit de vergetelheid in onbruik geraakt zijn de sagen ontwaakt.…

Een tuin vol hoekig denkende beplanting wijst minzaam naar het nabije wandelpad, dat verzinkt onder oerwoudbegroeiing. De Alpenhut, binnen rotswanden gevat, en het Noorse huis der schone bezinning schenken eendracht aan de lusthof van de stad.…

Door hun rogge en haver wandelt op het aanbevolen wandelpad de Vlaamse Toeristenbond.…

Mondkapjes in de straatgoot, in de struiken langs de wandelpaden, bungelend aan het fietsstuur, losjes om de pols, weggezakt tot in de nek. Wat een gedoe. Soms kruisen, bij nader toezien, goede kennissen elkaar. Vanuit de onderarm ontstaat een beweging richting handdruk.…