Alle inzendingen over we komen tezamen

kijk Wijffels stilt twijfels heeft Den Haag bij den kraag zijn eenvoud haalt binnen schrijft zinnen zwijgt voor goud wees niet bang simpel stil is zijn wil ’s lands belang Dichtersdag Neerlands’ vlag…

Al zijn wij dan tezamen toch ben ik alleen ik voel mij erg eenzaam dat trekt zo door mij heen. Het lukt mij niet te krijgen het gevoel van samen zijn soms voel ik door die eenzaamheid een naar gevoel van pijn. Als ik dit zo blijf houden bij mij binnenin dan heeft het samenblijven voor mij niet zoveel zin.…

Zo, Sinterklaas is ’t land weer uitgezet tezamen met zijn roetveeg allochtonen. Die dachten dat ze hier wel konden wonen, ja kom nou zeg, ze weten wet is wet. Nu al die illegale kind’ren nog. We zijn toch zeker Sinterklaas niet....toch?…

kom mensen sla de hand ineen en duw, wat op het pad versperd ligt: duw weg die grote, zware steen strooi rozen - waar de groef mee dicht kom mensen doe de hand omhoog en vang de wolk die in de lucht hangt verdamp de bui dan blijft het droog strooi zaden waar je zon mee vangt kom mensen sla de hand te saam en demp het meer…

samen hebben we je terug gedragen terug gedragen naar daar waar het ooit begon en kijken je na eindeloos…

op die vraag bij voorbaat ik vergeef het jou en jij mij we vergeven het ons tezamen allebei…

nee, noem me niet eenzaam al jarenlang tezamen langs deze weiden prikkeldraad heeft ons 'in het echt' verbonden We hoeven niet voor ons vertier naar Parijs of Londen tevreden in onze standvastigheid De wandelende heer of fietsende dame rusten hier uit... hand-aan-de-paal Ze komen er op verhaal.....…

Daar komen wij dan samen daar roept ons de toekomst heen daar is geen haat of afgunst daar bestaat slechts vriendschap, liefde gramschap verandert in geluk. Dat wij allen daar aan mogen komen als broeders en zusters één familie, als kinderen van één Vader dáár op die plek waar hemel en aard tezamen komen.…

Hebzucht, het moet steeds meer, genoeg is zelden nog genoeg, voor matiging nog te vroeg, dus nemen we van wat er nog resteer. Al zijn de gletsjer aan ‘t ontdooien, we moeten ons steeds meer ontplooien, en zo een rentmeesterschap vergooien, hebzucht is als het paard van Troje.…

het is geen dag vandaag geen stemmen slechts aangevreten uren bol van sterven en verkleuren niemand kleedt zich aan hier kermen kale vogels geen duiven wel waait er een toevallige wind over een dubbelzout meer zo vind ik je kleren  het is geen dag vandaag en als ik je ooit zie verweekt, vol van vrede kleed ik mij aan…

Soms vouwen we de handen tezamen En soms mogen we onze handen dichtknijpen Een andere keer steken we ze uit de mouwen of zelfs voor iemand in het vuur Soms reiken we elkaar de hand of houden we iemand de hand boven het hoofd Dat doen we bijvoorbeeld ook als iemand ons iets heeft toegezegd, ons iets heeft…

Het zou een kleurrijk kleinkunstgala zijn Indien de liedjes die de prijs nèt misten En nèt niet doorgebroken finalisten Tezamen kwamen op zo'n groot festijn Het zal er niet van komen dezer dagen Maar geen hommages zonder humuslagen…

De dood, hij klopte op mijn deur ik had dat nauwelijks in de gaten Dacht wat heb jij een bleke kleur hij sprak verzet zal jou niet baten De dood nam plaats op een bank waardoor we daar tezamen zaten Ik voelde zijn hand in mijn flank ik kon hem waarachtig niet haten De dood, hij leek mij zachtaardig hij zei, jou baten geen advocaten Kom…

Op 68-jarige leeftijd was het al "volbracht" Ieder jaar rond deze tijd komen wij tezamen We staan dan stil en luisteren naar het noemen van de namen De naam van deze mens, dankbaar voor zijn leven Door liefde verbonden, met ons verweven De herinnering die blijft, het zekere weten Voor altijd in ons hart, nooit vergeten…

Ineens wat vreugde zomaar aangewaaid tezamen met de blauwe luchten; ineens het laten gaan van al te zeer om eigen zorg en moeite moeten zuchten; Ineens de glimlach zien van 't kind dat speelt en lacht en zonder vragen de dagen plukt zoals ze komen en niet te zwaar aan eigen last wil dragen.…

zij verkleurt zich in de herfst opdat de winter haar niet vangen zal armen wijd gespreid geeft zij zich over aan wat komen gaat een blad dwarrelt z'n laatste gang waar het tezamen met haar een liefdevol tapijt vormt dat de wereld kleurrijk omarmt…

Het voetbal, Tour de France, daarna de Spelen De kijker werd verwend of juist gekweld Verlangde stiekem naar een antiheld Bij wie je je zo lekker kan vervelen Nu hoort hij overal en plein public Lethargische verkiezingsretoriek…

Gewoon eindelijk eens dat gevoel terug op een bed met liefde gemaakt niet gelijk die olifant we houden het bij een mug ook nu weer heb je me flink geraakt maar ook ik heb zo mn dingen gezegd dus laten we gewoon tezamen gaan genieten van elkaar op dat bed met liefde gemaakt een kus niet meer dat rottige gebaar dat is nu over gestaakt…

ons kunnen tezamen groeien tot grote hoogten door los te laten wat niet meer van nu is, demonen te verslaan laten we de liefde rijkelijk tot ons komen nog altijd voel ik jouw handen in de mijne wetend dat de band gesmeed is en onze harten dieper zullen kloppen voor altijd…

en zie daar zijn we weer tezamen om de afstand af te leggen met een steeds zwijgzamere verbeelding misschien zullen we weer vertrekken en verder leven achter het gebarsten raam van de stamboom het schateren hebben we immers achtergelaten in kinderlijven, geen kus meer die nog vruchten schudt uit het koele water dat tussen ogen…

laten we nou eens delen ja zelfs met zovelen dat het ons wel kan schelen laten we nou eens inzien ook als je nog denkt, misschien dat niemand wordt ontzien het kan ons allemaal overkomen de aantallen zijn toegenomen er zijn dierbaren ontnomen er zijn eenzamen er zijn vakbekwamen en teveel mensen tezamen we hoeven niet te accepteren…

Israel zondag wit blauwkleurige vlag shalom aleichem Jezus eerste woorden toen Hij opstond uit zijn graf na het marteldoodoffer dat Hij voor ons gaf Hopend dat atheïsten dit ook gaan geloven voor eeuwig overtuigd alle liefde en geschenken komen van boven bid allen tezamen Hallelujah Amen…

Reik mij jouw hand vecht niet langer geef je over ik neem je mee Kom maar sla me raak me voel me zie me Doelloos zweven van jouw vuisten geven mij hernieuwde kracht Ooit begrijp jij de gedachte wanneer je de liefde niet meer verwacht Kom maar sla jouw hand maar in de mijne raken kun jij mij toch niet meer gevlochten…

pak mijn hand dan voor de laatste maal wanneer de nacht haar ogen sluit en jouw laatste adem heel zacht mijn donker rode haren beroert nee ik zeg geen dag meer tegen jou nooit meer een tot ziens of tot kijk want ogen hebben geen gezicht meer uitzichtloos kom pak mijn hand dan haal ik jou terug uit het licht in het licht zonder…

Kom je in de morgen mij strelen in de mist dan ben je lief en haastig of heb ik me vergist. en kom je op de middag met zon en bloemen rood 'k ga trillend voor je open 'k word ademloos,'k ga dood. Of kom je in de avond door nevels naar mij toe dan plant j' in mij je wortels 'k groei stervend naar je toe.…

handen uit leg ze maar in de mijne en kom kom met me mee…

De zon die zakt de nacht hij valt je voelt het opkomen je moet weer op pad de maan staat hoog en de muziek roept je gaat naar de plek waar je haar weer ontmoet niemand weet waar je heen gaat niemand weet wie je bent want jij behoort tot de stad jij behoort tot de nacht leven in een rivier van duister tot de zon weer lacht.…

ik ben nu wel hier maar mogelijkerwijs moet ik nog steeds komen…

Kom, Stilte fluisterde Klank wegstervend ... Adembenemende stilte ... Kom, Klank klonk Stilte verwachtingsvol…

aan ieder die een masker draagt aan ieder die nooit echt lacht aan iedereen die eenzaam is aan ieder die zich vaak vergist aan ieder die zonder zit aan ieder die probeert in licht aan ieder die anders is aan ieder die midden in het leven staat aan ieder die nooit in het systeem past aan ieder die begrijpt aan iedereen die kijkt naar…