Alle inzendingen over weg begaanbaar

Weten dat je bent Waar je wilt zijn en waar Je heen wilt Maakt je weg Begaanbaar…

Laat mij Zelf Zijn Laat Mij Vrij Dan Kan ik Mijn weg Begaan…

Misschien heb ik niet de wegen begaan van mijn intenties en dromen maar onderweg toch afgegaan en aanbeland door wie ik ben tegen gekomen…

begaanbaar maken in de route naar omhoog mijn dilemma is helaas te groot…

we doen alsof we de nacht kennen weten wat ons beweegt hoe breed het leven is we op vleugels varen de zomer in ons woont de wegen begaanbaar zijn we de storm ontwijken het porselein ongebroken is de oever van de ziel onvindbaar is we weten wanneer het einde komt blinde muren alles kunnen zien een steenkoud hart niet bestaat er geen…

Maak voor mij de weg begaanbaar als ik stilsta in het leven laat mij niet ten onder gaan wil mij altijd Uwe liefde geven. Maak mijn angstig hart weer rustig draag mij door de donk're nacht laat mij steeds mogen vertrouwen op Uw grote liefde en Uw kracht.…

Alias meubelstuk enkel te dagen houdt hard leven aan in het kijken zonder schim naar een kaars in brand; wat niet weet ook niet deert zonder het begaan, harteloze daad alsof paraffine de pit wast uit je hand.…

Want er is geen weg terug……

Overal waar ik zal gaan zullen mijn woorden komen Ze duwen me naar voren en zachtjes leun ik terug Op woorden gedragen zijn mijn handen Die vlug schrijven een weg vooruit…

Jij belooft me niets jij bent begaan Die gedachte heeft mijn waarheid bereikt.…

Het pad naar genade is een lange weg, Het is een moeilijk begaanbaar pad, slechts te belopen als je geduld hebt, een echte Vriend, en tijd zat.…

een schreeuw uit mijn hart laat zich vaak begrijpen als smart een glimlach daarentegen laat mijn last lichter wegen echter een traan is zondermeer met veel gevoelens begaan…

De weg naar huis was zwaar maar toch begaanbaar ik herinnerde mij liefde voelde dat ik liefde kon voelen en er klonk een echo van een vogel, die wegvloog die ik niet thuis kon brengen uit dit land, naar andere landen om er stilte te verkondigen.…

Ik ben begaan met ieder, met jou en de miljarden.…

we moeten onze regen nog verschuilen onze wegen nog banen, in wederkeer begaan de maaltijd verteren, vragen om vergeten voor de wolken uit in hun vlucht vooruit ter elfder uur, voor het later is dan morgen…

Ver weg, dat is waar je nu bent, geeft niet, ik vind je een leuke vent. Ver weg, liefde zal de juiste weg in slaan, om een adembenemende route te begaan. Ver weg, doen de gevoelens alleen maar groeien, eerlijkheid en warmte zal hier uit voortvloeien. Ver weg, een grenzeloos bestaan, laat onze liefde zijn gang gaan.…

Blijf op zoek naar de weg, voor ons samen begaanbaar.…

De grootste zonde die we kunnen begaan in deze tijd als het gaat over onze medeschepselen is niet door ze te haten maar door onverschillig voor hen te zijn ze als pionnen op het schaakbord van het politieke spel te verplaatsen en in wollig taalgebruik hun pijn weg te praten dat is de essentie van onmenselijkheid.…

als het sterven behoedzaam mijn wangen streelt in de herfst van mijn bestaan wees dan niet boos, laat het maar begaan het is geen misdaad weet je en neem me niet kwalijk dat ik zonder verontschuldiging van je weg zal gaan noem het een complot tegen het lijden en niet alleen het mijne verwijt het de bijen maar…

Onvoorspelbaar wat het is Want wat ik denk te hopen Voelbaar echt, en prachtig moet nog komen om te gaan Het is samen lopen En tja hier zit ik schrijvend Alleen en heel onmachtig Om het enkel staan……

Dat bord ligt daar in stukken weer een aandenken kapot ons samenzijn tot op het bot verrot maar de angst voor het niet-samenzijn heeft bij ons de overhand wij zwijgen alles weg maar het is een waanzin waarin we zijn beland ons huis brokkelt af het tekent ons bestaan ik laat het begaan.…

Het eiland – emotie - ligt in herinnering van liefde uitgestrekt in zoete dooi de geest laat zich niet door onzekerheden temmen al klinken woorden zielig mooi een trefzekere soevereiniteit heeft opnieuw aan kracht gewonnen onder de winterzon van zwijgen de weg naar thuis is weer begaanbaar.…

Welke zijn de wegen die ons geluk geven? Welke zijn de wegen die we beter niet kunnen begaan? De keuzes zijn vaak zo moeilijk en het leven is zo kort. Moet men roekeloos wezen of is de voorzichtigheid de troef die het wordt? De mysteries van het leven. Slapend lijkt het of we gaan. Alle tijd duurt slechts heel even.…

Kijk naar voren, zie de weg, voor jou alleen aangelegd.…

Ze plassen en ze poepen precies waar of ze staan er is er echt geen eentje met mijn tapijt begaan. Toch weet ik wel heel zeker dat ondanks poep en pis dat als ze straks weer weg zijn dat ik ze vreselijk mis.…

Kunnen namen zo begaan En het hart beslaan?…

Woorden onderscheiden in het goede of het kwade leiden soms tot onbegrip gedachten lopen door gaan hun eigen weg verliezen grip en proberen zich vast te klauwen in los zand waar soms trillend het pad weer begaanbaar gemaakt wordt maar het witte bord met de helderrode rand heeft haar werk dan al gedaan ………

bevroren water lijkt op een begaanbaar pad tot je er doorzakt…

waar een misstap ooit begaan een leven heeft verwoest de pijn van duizend vragen knaagt aan zijn gemoed zijn weg terug verdwenen is de wens te lachen stil vergaan toekomstdromen verleden zijn zijn wil te leven schuilt in pijn brengt de tijd verwoeste dromen van wat eens niet is geweest is het antwoord op zijn vragen moest dit moment…

Een jonge ziel, heeft nog niet veel kunnen beleven, fouten nog niet kunnen begaan, vind geheid geluk in zijn leven. Een oude ziel daarentegen, heeft fouten kunnen begaan, moet daarvoor boete doen, in het volgende bestaan.…