Alle inzendingen over wim t schippers

T.…

Waar tot voorkort Afval in diverse soorten En maten het straatbeeld bepaalden Heerst nu het serene groen - Geen blik, plastic of glas Meer te ontwaren, En door het kleinste spleetje In het viaduct straalt onverwacht Het nieuwe licht op het Prille groen - Nieuw licht, nieuw leven, Daar was het Nederland Schoon Nu eenmaal om…

De marathons van New York, Rotterdam En Tokyo Had hij moeiteloos Uitgelopen - Op de laatste Parkeerplaats Voor thuiskomst Laat hij zijn Afval midden Op de carpool staan, Die extra 25 meter Tot aan de afvalbak Waren voor hem Echt niet meer Te belopen, Hij zou eens Een blessure Kunnen oplopen…

de loden zwaarte van angst in de doodstille kamer verspreidde de lucht van azijn papa staat stil het kind ziet een koffertje in papa’s hand wat gebeurt er papa buigt zich de koffer valt uit zijn grote hand hij neemt het kind in zijn armen mijn kind mijn kind fluistert hij papa’s haren kriebelen hij omhelst de moeder van…

Wim zat zo stil te werken Hij tekende een spoor een spoor met zeven wagens Maar dat was moeilijk hoor En weet je wat hij heel vergat Toen hij zo stil te werken zat Dat hij een glas naast zich had staan die moe met melk had vol gedaan Ziezo het spoor is klaar Nu gauw eens drinken gaan maar 't glas lag om en poesje Keek Wim ondeugend aan…

‘Er wordt te hard gefietst op ’t rijwielpad!’ ‘Wat wordt er veel geluld op de tv!’ ‘Hij is niet druk, hij heeft ADHD!’ ‘…en als het regent wordt me auto nat!’ ‘Konijnen zijn met stip de beste wippers!’ ‘…en niemand loopt zo hard als Dafne Schippers!’…

Als 't poolijs smelt tot ver boven de kim? Met Boulevard aan Waal als Boul' de Nice Díe Route du Sud is niet waar ik voor kies!…

Wim Overweg zit nooit in zo’n benarde En zwaar verkrampte houding aan het stuur. Wim Overweg rijdt nooit in nog geen uur Een splinternieuwe autoband aan flarden. Als Wim rijdt is er nooit een centje pijn, Hij zou voor elk een voorbeeld kunnen zijn…

schipper mag ik onervaren twijfelen? mag ik tol betalen voor het recht om te bestaan? ik hoef niet naar de overkant maar ik verlang de genade van de armoede schipper kom erbij het mag van mij…

we schipperen zonder ontwaken tussen tederheid en liefde in we dobberen op een zee zonder genade het zuchten van de witte zeilen de windvaan wijst een schipperen zonder ontwaken tussen tederheid en liefde in…

Hyperbool en ironie zijn aparte takken van sport (zie het Koningsdagsnelsonnet van Wim Overweg). Desalniettemin evenwel alsnog van harte gefeliciteerd Wim! Hier was het gisteren een koele Koningsdag, met een noord- tot noordoostelijke boreale bries. Je naamgenoot had het maar getroffen, met Maastricht...!…

Ode aan Wim Lagendaal Het Xerxes kanon Hoe het was en hoe het begon De Zebra,s voor eeuwig Kampioen Vele legendes hebben hier gespeeld Wim Lagendaal Faas Wilkes Coen Moulijn en Wim van Hanegem zijn hier begonnen Xerxes blijft eeuwig bestaan Respect voor het heden en verleden Want die club heeft naam…

Aap noot mies wim zus en jet Kleuterzang in alfabet Jet klaagt nood zus moet naar bed Noot vindt aap te hard en vet Wim is 't zat vindt het maar pet Mies is ook - graag zelfs!…

In Birma is de persvrijheid een feit Ach, kon Wim Kan zoiets nog maar beleven 't Is hem, net als zijn kwelgeest, niet gegeven Wie weet nog van zijn trauma's en zijn strijd? Het was voor Kan dan wel een ander lijden Maar toch: dezelfde plaats, van alle tijden…

en 't veilig strand voor oog.…

Olympische kampioenen, verstaan ook de kunst, om dapper te verliezen. Verliezen? Geen goud dit keer. Zilver! Vanwege een tiende, van een seconde!…

Jij bron, jij licht van dag en 't aardse leven Jij oorsprong van seizoenen en de maan Die wij in 't hemelduister niet zien staan Maar schippers meestal gidsend licht kan geven Jij bron van energie, o grote ster Jij kracht van 't midden, dichtbij noch te ver…

Men overschreed de lastengrenzen, schoon de schipper zulks verbood. Zo kwam het, dat ze alle honderd (want de schipper telt niet mee) van deze boot zijn afgedonderd. Gewaarschuwd telt een mens voor twee.…

Ik schipper tussen de ruzies van pap en mam -- Zelf ben ik er niet.…

‘Ik stem overeenkomstig mijn gevoel Met blauwe inkt, waarvan ik steeds een fan blijf 't Is niet zo vreemd dat ik met die kleur pen schrijf Mijn naam is immers niet voor niets Wim Cool’ De SP spint extra garen bij ‘t gezeur En geeft de stem alsnog de juiste kleur…

Zijn noodklok luidt: de stad is vol en vuig De meeuwen scheuren vuilniszakken open Het zwerfvuil ligt in grote, vieze hopen Hij rept geeneens van ’t uiterst ruige tuig ’t Is jammer Wim, maar ook vermeldenswaard: Uw Rijks is wel de schoonste plek op aard…

Speels licht laten we overvaren Als een voetveer keer op keer Eenmaal schipper schipper andermaal Van oever naar wal en terug Aanleg zo kortstondig Zoveel meer en anders dan een brug Valt dit te verklaren: De terugkeer,dagelijks, van het licht?…

Dan is ’t weer gedaan Met après ski-gebonk en oversekste Diep treurige Neanderthalerteksten Die bij de gratie van dit feest bestaan Zo blijkt maar weer de geest van deze tijd (Alsook Wim Kersten’s onnavolgbaarheid)…

Waarin zovele witte vogels vlokken Hun snavels gedoopt in teer De hoop in ’t vooronder Is niet meer Kluwen nylon Aangehaakte wier Een albatros Hoog en fier De kust dichtbij Machinerie op volle toeren Ahoi schipper Vanavond naar de hoeren…

Had hij zich maar beperkt tot sluikreclame, Maar als Wim Meyles zich zó tot ons richt Ben ik welhaast moreel tot koop verplicht. En toch hoeft Wim zich daarvoor niet te schamen, Want er is heel veel onderliggend leed: Een maker van light verse heeft het niet breed.…

Holleeder zit in de bak Zelfs Moszkowicz is opgetogen want hij kan z’n tarief verhogen Wim kan het missen, met gemak!…

de volle zeilen bol van zilten bries de lippen zout en zongebeten is hij alleen nog vastberadenheid de blik blijft strak gehecht aan verre horizon hij heeft de tijd getemd glijden de golven weg onder zijn voeten en winden wijken terug voor zijn gelouterde gelaat hij is een god totdat hij klein en koud de haven binnengaat…

roodkoper is de reling gepoetst door hem en haar ik schipper maar kombuis in warme knusheid die toch met koude stilte strijdt want ieder heeft een eigen zeil gehesen nog spinakel ik voorop maar voel gedonder bij het reven niemand heeft meer iets te geven heb ze afgemeerd aan lager wal het geflikflooi begon in het vooronder al…

Het valt niet mee te schipperen op het schip dat familie heet Misschien is het goed om even het schip te ver- laten…

De bange schipper vaart zijn boot Op zijn kleine houten poot Steeds iets dichter naar de dood: 'Aan de levenden gegeven Om niet eindeloos te beven Valt de dood ons toch wat zwaar Naar het ernstige verheven Nog belangrijker dan leven Want met de dood is alles klaar Alles wat we voelen konden Heeft ons aan onszelf verbonden En daarmee…