Alle inzendingen over witte dwerg

Lichtreus van de nacht Verandert in witte dwerg Uitgebluste ster…

Langzaam gleed zij uit mijn hand mijn koningin van licht die onttroond in haar laatste uur de vuige vuurzee nader kwam om zich tenslotte leeggezogen over te geven aan een kleine witte dwerg die niemand ooit zou zien de nacht was nog nooit zo koud geweest…

ooit trok een oerwolk samen tot een bal van gas, een hete ster die drijft in de kolk van de melkweg zij blaast feller met de jaren tot zij haar pit verbrandt zwellend tot een rode reus die al haar wentellichamen oplikt en laag na laag verdampt wat rest is een witte dwerg de nagloed van een sintel…

dwergen of zelfs zwarte gaten dat ons zonnestelsel met een snelheid van 782 460 kilometer per uur rond het centrum van de Melkweg draait en de aarde met zo’n 100.000 kilometer per uur om de zon en in één dag om zichzelf dat onze aardkorst bestaat uit tektonische platen die voortdurend op- of onder- of langs elkaar schuiven soms…

Als telescopen zingen konden en als ze dan ook eensgezind hun doelgerichtheid met elkaar verbonden dan zongen ze een sterrenkind…

Ik kwam om reuzen te aanschouwen en vond dwergen. Dwergen aan de bar, dwergen in de boekenkasten, dergen met een praatprogramma, dwergen zwervend door de hal. En nergens kon je dansen want de vloeren stonden vol met dwergen, springend in de sneeuw die stroomde uit hun binnenzakjes. Met wilde, wijde oogjes vierden ze kleingeestig feest.…

Jij bent een dwerg, klein, breed en veel te dik. Ik kromp inéén bij zoveel licht en zocht degene die mij verdicht. En ja hoor, lang, dun en veel te licht: een elf wellicht!…

Mede geïnspireerd op zijn bijdrage van hedenochtend DWERGEN O Monatoetjes, BibeleBonse Bergen Wij zijn een volk van vuurwerk en kabaal Wij houden van protesten, 't liefst verbaal In 't forum van het hof der kleine dwergen Wij schreeuwen wel, maar 't meest klinkt van de daken Ons land is veel te klein voor grote zaken…

O gij reuzen van het witte papier en letter Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier En kleineert met uw waardering menig kleine etter Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog Straks komen die dwergen treffender van hun boog…

voor de dwerg kon het wel iets ruiger want de kleine was totaal niet bang dus lijmde hij zijn snikkel in de slang van een 2000watt Nilfisk stofzuiger zijn vrouw beleefde de allergrootste pret toen de stofzuiger op blazen werd gezet --------------------------------------------------- (Penis dwerg vast in stofzuiger.…

Ik wilde een keizer worden in dit leven van dwergen, maar ik kon de zachtheid van de perzik niet vergeten en bleef een heel jong kind. Ik ook heb dagelijks de witte halzen van de angst gezien, de harde handen van het licht gevreesd. Ik kon de volle stilte van de vissen niet vergeten en werd een heel oud kind.…

Dwergen dwalen naar hun doelen; vragen hun god of hij hun ooit het antwoord geven zal. Zeven dwergen bewaken de schoonheid, die voor eeuwig slapen zal. De roos die eens geplukt zal worden door wie het antwoord op alle vragen weten zal.…

Dwerg op vier poten, subtiel, Met Dobermannziel.…

Een groot wit papier gepakt dwerg en hoer plat gemaakt ingekleurd en uitgeknipt Zij is groot, houdt hem aan zijn duim moeiteloos omhoog Alsof hij uit het kader valt denkt met een sardonisch gelaat aan de klaagmuur in Jeruzalem Vrouwen met de Torah in de hand zij lezen voor hardop als mannen Joodse man die Allah Akbar roept tot bloederige…

Van sneeuwwitje en de zeven dwergen wou ik je vertellen omdat je vandaag ineens ook zeven is dat niet leuk geworden bent…

Scharen knippen; Topjes wippen; Geurend valt het groen. Kijk die chicks hun best doen! Heup aan heup op sportschoen, Top in zakjes doen! 't Warmer branden van de lampen ontkent het avonduur; Afzuiginstallatie, Zoemt een zacht triomflied; Een duister avontuur! Stoonde knippers, Toppenwippers, Net alweer gebeurd! Ga toch even zitten…

Een leven ,zo snel Geleefd,dat wel Afscheid tijd zat, Moeilijk is dat Tranen genoeg, Ik wou dat de dood jou oversloeg…

Er was geen stervensangst geen pijn, God heeft hem zomaar weggenomen, Zijn engelen zijn stil gekomen. Geen groet geen afscheid mocht er zijn. Nu staan wij bij zijn planken woning, Zien voor het laatst zijn lief gezicht, Waarop een glans van vreugde ligt, Omdat hij zomaar 'thuis' mocht komen.…

ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…

hongerige ogen, graaiende handen, krijsend grut, overspannen moeders, coole pubers, chagrijnige koppen, bizarre smoelen, vrolijke types, tetterende kassa-meiden, even boodschappen doen, daar knap ik van op.…

ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…

Een zwaar, enigszins ingevallen dak dekt het kleine huis van Olle Kapoen, de wortelman, die woont tussen het groen van lieve vlierstruik en oude, kromme tak. Het kereltje is gesteld op zijn gemak, maar moet somtijds wat groots heldhaftigs doen, houdt zich daarbij vastberaden en koen; daarna verloopt het leven ongestoord mak. Deur en raamluiken…

Vrouw Holle en twee dwergen zeiden: ’We zagen de dader nog rijden.’ Mij lijkt het niet raar als straks het spoor naar een pater in Moeskroen zal leiden……

Kijkend naar buiten, in al haar pracht staan daar stil maar ook vol kracht witte bomen. De vorst en rijp, maken takken wonderschoon het is prachtig, heel gewoon kale bruine takken, prachtig wit. Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt, snapt dat ik geniet als een klein kind van dat prachtige fenomeen.…

Een journalist vroeg aan Bush even snel om hem eens flink en goed te tergen de namen van drie van de zeven dwergen George riep meteen: “Osama, Toni en Fidel” “En van de Washington Post, hoe heet die vent?”…

er eten dwergen uit mijn hoofd wat ik niet bergen kon wat de dag niet kon verdragen wat de mensen liever zagen maar de nacht die is van hun zachtjes in mijn hoofd geslopen zingen zij hun maal voorbij tot mijn ogen open…

De afvoerputjes brullen. Ik juich: de vaat is weer voorbij. Het tafelzilver schittert me tegen. Alleen de vloer gromt verongelijkt. Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd. Een opkomend stormpje. Het dreef naar mijn domein. De Gastheer sprak: 'Later vieren wij dit zaliger!' Boven mijn borden begon het te regenen. Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…

geef het maar toe – je rok heeft zeven vlekken en elke zoete kus proeft nog naar berg en dal, naar weide, woud naar lust en donkere plekken, naar nog zo veel en veel meer allerhande als dwerg en prins, die duw jij heel eenvoudig van het puntje van je troon, zo wit mijn vest ook is zingt warm daaronder blote huid tot hoon van wie mij spot…

Een oude vrouw zat voor een berg Zij weende om het verlies Een reus samengeperst tot dwerg Het schoonste laken leek nog vies Tranen van as vermengd met bloed In banen van was gedrenkt in een grijze vloed Langs haar papieren gezicht In trage stromen een weg zoekend Gaven blijk van haar leed, het doofde in haar ogen het licht De dag van vaarwel…

Ditmaal geen speler of een regisseur Die een toneelstuk grondig komt verpesten Maar een commissie die ten lange leste Verschijnt met politiek correct gezeur Maar wat voor titel valt er dan te wensen? Sneeuwwitje en de zeven aan een verder geheel niets over hun verstandelijke vermogens zeggende groeistoornis lijdende medemensen?…