Alle inzendingen over zelf reflexie

vader zit als een blok hout voor de haard ook nu hij met tranen het vuur in staart zie je geen reflexie in zijn ogen maar de frustratie van houterig onvermogen…

Lief verwijder mijn slagader zodat ik terug kan zwemmen naar mijn hart.…

ik zag je, en heb je nooit kunnen vergeten. ik mis je, dat wou ik je even laten weten.…

Je ziet je blinde vlek niet in de spiegel. Zie je?…

Alle spiegels liefst omgedraaid zodat ik niet telkens weer die ontmoetingen riskeer het onvermijdelijke overwaait Een perfecte demonstratie van ontwijkend gedrag zo ontloop ik dag na dag de noodzakelijke confrontatie…

Steeds meer word ik Don Quichot de droeve ridder die met onwankelbare hoop als evenwichtsstok op de dunne koord danst tussen waan en werkelijkheid tussen komisch en tragisch in de dooltocht naar Dulcinea, onbereikbaar als de einder wie streeft naar het ongrijpbare in een waanwereld lijkt een schertsfiguur voor wie met beide voeten…

onnoemelijk zijn de telgetallen waar de traptreden van de getallenladder steunpunt vinden maar vatbaar is de einder niet het uitroepteken bij elk flardje nieuwe zichtbaarheid is ijdel: mensenwerk…

jouw lieve ogen deden vast heel wat harten sneller slaan maar zo hard als het mijne is er vast nog niet gegaan…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

als ik in de spiegel kijk dan zie ik jou jij laat mijn ogen stralen luistert naar verhalen die voor mij belangrijk zijn neemt mijn hand die naar de verte wijst de toekomst druk gebarend prijst geeft mijn lach de geur van lente mee kleurt zomerblosjes op mijn huid ja zo zie ik eruit een vrolijk spiegelbeeld waarin jij de hoofdrol…

Velen zeggen, je bent de mooiste, je bent niet de prinses maar de koningin, om jou heen is geen strijd, want je verbindt het pas geboren leven, en daar waar de dood ons scheidt. Om je uiterlijk word je geroemd, liederen zijn over je geschreven, aan de mooiste ben je gegeven, velen zijn naar jou genoemd. Zelfs om je doornen word je benijd…

De radio en dat meeslepende deuntje Poes kronkelt rond mijn benen, ze blijft mijn vet steuntje. Blij dat ik leven mag met al mijn leuke spulletjes en boeken Een erg tevreden dansend hartje; Liefde hoef ik niet te zoeken. 'k Heb zin te springen en te dansen, sjansen, Vrijheid Uit mijn dak te gaan dromend over blijheid. Passievol genieten…

Importantie wordt gedragen op de vleugels van potentie van de kracht van ieders bestaan: 'zie mij eens gaan' 'zie mij eens staan' Als die kracht,in feite “die tijdelijke macht” intrinsiek afzwakt worden het veelal vleugels van chagrijn en venijn zich vijandig, zwetend, wetend, verhullend waartoe de mens in feite naartoe wordt…

Recht op je doel af. Natuurlijk met een reden vanaf het heden.…

Opeens was het er. Een moment van waar geluk. Wat jezelf niet lukt.…

Bijna iedereen praat z'n straatje schoon niet met een schoonmaakmiddel maar met speeksel blah, blah, blah, blah, blah!…

morgen wordt beter de dag voorspelt het altijd maar warmer en heter ik voel de passie zweten mijn lichaam verdrinkt in verlangen naar de dag van... morgen!…

Op de planeet waar ik sinds kort verblijf, hebben wij het voor elkaar gekregen, dat de warmte is gestegen, door de hebzucht die ons drijft. Hebzucht, het moet steeds meer, genoeg is zelden nog genoeg, voor matiging nog te vroeg, dus nemen we van wat er nog resteer. Al zijn de gletsjer aan ‘t ontdooien, we moeten ons steeds meer ontplooien…

Wat is kwaad, wat is goed in ons bestaan? Twee krachten die elkaar bejegen, zij trekken samen door ons wegen, waar licht en donker verder gaan. Goed is de hand die liefde biedt, die troost waar pijn de hoop wil breken, die zwijgt maar nooit de mens zal wreken, en leeft waar hart en vrede geschied. Nietzsche zei: “Er is geen kwaad, geen…

Pas in de nacht voelt zij de tranen hoort het kloppen van haar hart. Ziet ze engelen, ruikt zij de bloemen, rode rozen. Drinkt zij wijn en branden de kaarsen, voelt alles als satijn en is zich van haar zelf bewust. Luistert naar haar adem en geniet van de stilte, van de rust.…

Ware kunst is niet enkel mooi, ze treft je diep. Je wordt haar nooit beu. Naar het echte kunstwerk kun je blijven kijken, altijd valt er iets nieuw in te ontdekken. Dat is wellicht het verschil tussen een doodgewone poster in een studentenkamer en een prachtig kunstwerk dat de ziel raakt. Misschien is dat wel een kenmerk van echte kunst…

Te koop op de markt: hersentransplantaten met -- herinneringen.…

Ik doe mijn gedicht aan, om me te laten zien -- mijn open wonden.…

’t Klikte niet met de trainer van Twente De club stond derde, dat is toch niet slecht? en tóch moet hij henen, is er gezegd door alle drie de Coassistenten die als een stekker baalden; de modale spelers echter stekkerden als balen…

Ze horen en ze zien mij als ik winkel Ze registreren alles van mijn smartphone Vanzelf zijn ze bekend met al mijn zwartloon Ik word bespied door elke boerenkinkel We hoeven nog maar eventjes te wachten Of googlebrillen lezen mijn gedachten…

Mijn ogen schitterden van geluk Nu zijn het watervallen waarvan de dam op ieder moment kan begeven door de druk van mijn recente leven.…

Maar éénmaal per jaar spelen we het klaar, om aan onze dierbaren te denken, hen wat aandacht te schenken. We gaan een pot bloemen neerpoten, van velen blijven de harten gesloten. Het is een routine geworden die akelige prijzen van chrysanten op borden. Dat aanvaarden… kan ik niet, niemand die mijn …verdriet ziet. Dagelijks draag ik mijn…

Terug in het huis, zwijgend vullen we dozen – met mama's leven.…

Ik wierp mijn koffer in de kuil en sprong hem na -- terug mijn jeugd in.…

Zie ik de boom zelf nog wel of herinner ik -- me het beeld ervan?…