Alle inzendingen over zien aankomen

een laffe aanval in de rug welke ik nooit heb zien aankomen overvalt mij ten zeerste wanneer je me met de handschoen in het gezicht had geslagen had ik de degens gekruist dan was er sprake geweest van een eerlijk gevecht maar nu…

Ik had het wel zien aankomen, maar van binnen wist ik niks. Ik wil het niet geloven, mijn liefste, maar toch, ik moet het wel. Misschien was dit de juiste keuze, maar ik denk aan je, bij iedere tel. Mijn droom was, mijn liefste, dat ik voor altijd de jouwe zou zijn.…

deze uiterst goed kan aanvoelen, zien aankomen.. wil dat nog lang niet zeggen dat je af en toe, van tijd tot tijd gewoon tegen een schouder van een mens wil uithuilen, het uit snikken van verdriet..…

in het heden waarin ik leef herhaalt zich aldoor mijn verleden de smalle dreef van gedragen hoop slingert tussen mens en dier tussen het aardse en hemellicht, het is de levensloop het gaat zoals het gaat in hoeverre kies jij of ik ervoor wil je het zien aankomen; we leven toch aldoor in dromen of in het roepen dat ik alsmaar hoor ik…

kleurrijk fijne snoet zei overtuigd aan tafel tussen twee happen gevallen van uitstoting in groepen en schappen kunnen het van tevoren voelen zien aankomen met atypisch gedrag roepen ze het over zich af waarop een mannenstem iets verderop met trillend bestek piepte oh ja en ik dan zes jaar vanaf de eerste dag eerste klas ze sloegen…

Joost en zijn Rothko-fascinatie, we hadden het moeten zien aankomen en hem in de boeien moeten slaan. Of met Haldol vergiftigen en in een gesloten afdeling droppen. Hem therapeutisch een vulpen in de hand duwen en hem dwingen om een nieuwe roman te schrijven, omdat dat zijn enige redding zou zijn. Mallerds!…

Hij had schrik dat hij de midlifecrises niet had zien aankomen en dan stond hij daar mooi te blinken met een groot bloot hoofd.…

Ik heb lang gehuild en ook om je lieve vriendin, die het net als ons niet had zien aankomen en die ook niet voor niets in Ermelo verpleegd werd. Ik dacht aan je tekentalent en God wat eeuwig zonde.…

Vol onbegrip en verdriet stap ik in de auto rijd ik bij jou vandaan dit had ik kunnen zien aankomen,maar ik ben compleet ontdaan je bent lief, aardig en ik heb met jou spannende dingen ontdekt heb je me nu geplayed of gedroeg ik me als een seksobject?…

We struinen door de straten van de eeuwenoude stad Je hebt je als een kat in mijn suède jas verstrengeld Ik zie hoe langs de oever van de donkerbruine gracht Een zwerver naar verloren schoenen hengelt De klodders mayonaise bij de frietkraam van je zus Die dit groots geluk allang had zien aankomen Ze heeft zelfs al een arsenaal aan bijnamen…

hij bereikte de diepste bodem in de jungle in alles wat het einde in zich draagt kiemt een nieuw begin de stille maan was getuige van de glans van zijn ziel…

we smeten je papierwinkel de afvalcontainer in je hele hebben en houwen (aanmaningen, afschriften, herinneringen) vloog als een cluster dartelende vlinders een onbestemde toekomst tegemoet opgetogen bijna dat het zware soms zo licht kan zijn net als die dakpan toen die ik van boven zag komen, in vertraging haast vriendelijk naar me zigzaggend…

Opiniemakers hadden dit niet zien aankomen, een voor een als het ware van hun sokkel gestoten. Hoe moet het nu verder met The States en hun bondgenoten? En wat als de Clinton fans nog een tijd in de straten van zich laat horen?…

Als aankomen aan komt betekent dan komt er iemand aan, maar als zij aankomt, te zwaar bevonden wordt, komt ze liever aan, zodat ze afgehaald kan worden, toch?…

Heeft u het al vernomen, Sinterklaas is ‘aangekomen’. U dacht wellicht Aan zijn gewicht, Maar dat was juist afgenomen. Juiste taal bij soortgelijk vermaak Is vaak een gewichtige zaak.…

Ze zien ons aankomen over de pier. Twee verrukte eenden door de zon beschenen lekker kwaken hier. Verder duiken en tegendraads de wind in. Dan: wolvenschrik! Wolvenschrik! Wel iedereen is dier! ----------------------- uit: 'Vonkt', 2017.…

Voor Anneke Ze zien ons aankomen over de pier. Twee verrukte eenden door de zon beschenen lekker kwaken hier. Verder duiken en tegendraads de wind in. Dan: wolvenschrik! Wolvenschrik! Wel iedereen is een dier. ---------------------- uit: 'Vonkt', 2017.…

De stappen die wij zetten, zien we soms niet. totdat we aankomen, waar wij naar zochten. Is het verandering? Is het toekomst? Is het acceptatie? Is het te zijn, durven zijn, ons zelf?…

Nu nog slechts van ons af te slaan zij die aan ons vooraf bedoeling wensen te zien. Nog stuurlozer, nog zwalkender gaan wij. Kijk maar. Nergens heen. Het is de bedoeling bovendien dat wij daar niet aankomen.…

Hoegaardse plateaus met aankomend gerstenat (ver)gezichten zat…

Hoegaardse plateaus met aankomend gerstenat (ver)gezichten zat…

zij tokkelden het groen van gras rond de korenbloem die diep blauw gestreken werd door het licht van de eerste viool wind dirigeerde in koper het rood van de loper voor de ondergaande zon maan reflecteerde met aankomend geel de al grijs roffelende trom fluisterend besloten kleur en muziek deze dag in de donkere echo van de laatste…

Je moet wat praten Ook al weet je Niet wat - Praten over alles, Praten over niks, Zo lang het de tijd Maar verdrijft En ik op tijd aankom…

Duisternis betreden Op eigen initiatief De werkelijkheid verlaten Zonder de terugweg te markeren Voortgedreven door angst Dalen we dieper af Tot we daar aankomen Bij de poel van zwart Een glimp van reflectie Laat daar onze zonden zien Verdriet en ontroostbaarheid Dringen door tot onze geest De pijn die we voelen Ondraagbaar en kil…

Ik zag je aankomen Iedere dag Op straat Liep je met een heimelijke glimlach Je moest nergens echt heen Zat op een bankje Totdat je weer Uit mijn blikveld verdween We zeiden goedendag Naar elkaar Glimlachten Als een gebaar Van elkaar zien Elkaar Mogen Onze hoofden die even naar elkaar bogen De blik in jou ogen deden mij iets Het was…

Het is te laat voor spijt Ik zag het aankomen We zitten niet op een lijn We zaten domweg te dromen Van een liefdesfestijn Waarschuwingen zat voor een slechte afloop We wilde het niet zien Wie valt er te blamen?…

In 't grote gebouw wachten en bekomen autobussen geduldig bezijden de weg der treinen daaronder zijn wijde ruimtes waar men doorheen wandelt met reislust of genietend rust gladde wanden hebben spikkels krioelend wit en zwart vervaagde tekeninkt kunstzinnig uiteengespat omringd door geestdriftig geloop bloeit bedaard zakenleven in nodende…

ik reis en kom voorlopig niet aan weet waar ik naar toe zal moeten maar ken de weg niet en het echte doel en zal als ik aankom het waarschijnlijk ook nooit weten doe ik boete? deze reis moet worden gedaan door iedereen daarom reis ik die van mij zoals behoort uiteindelijk ook alleen…

ik zie eindelijk iets aankomen rijden ja, het is hem ik stap in de bus op weg naar vrijheid…

op de weg door het leven loopt de dood naast ons als een vage omstander in de schaduw van het licht als het onwerkelijke einde dat zo onontkoombaar is zij beneemt ons de adem waar het leven nog vol is veel te vroeg en onverwacht pardoes en bruusk tegelijk bij een plotselinge struikeling die wij niet aankomen zien na ons oneindig lijkend…