Alle inzendingen over zwart-witte

Iedere snaar trilt van verlangen zwart en wit dansen geluk elke toon wordt warm gevangen in de klanken van een heerlijk stuk Na de harde zware noten als requiem op papier gezet vliegen vleugels onverdroten door elk refrein en ieder couplet Met de dood als laatste halte het pedaal nog eenmaal aangeraakt krijgt het opus magnum gestalte…

ik zeefde het zwarte bad uit mijn ogen waar wit onder druk protesterend aanwezig was nog manifest in oncontroleerbare bewegingen met een flitsende vlugheid die eigen was aan het contrastvolle spel van zwart en wit wil melker 13/08/2022…

Geboren label ritmisch als het hart adem, leven gospel spel donker label kopstem zingt zoetvloeiende verzen octaven langs de nacht al kristallen harten rillen versmelten wit in zwart…

Ze is er haar lege vel opent mijn ogen wit Licht Langzaam hortend en stotend verschijnen zwarte figuurtjes lijntjes Ik wacht en kijk een figuurtje seint flikkert zwart op wit wachtend op meer vooruitlopend ongeduldig boegbeeld Ik kijk onbewogen hardvochtig bijna onaangedaan zeker in grijswit kalm ben ik wat komt zal komen…

Eerst is alles wit of zwart waar of fout, geest of hart.…

Als je zwart wit denkt is er geen ruimte voor iets anders. Als er geen ruimte is, voor iets anders houdt praten op. Als praten ophoudt wordt het stil. Als het stil wordt ben je alleen. Als je alleen bent ga je praten met jezelf. Als je praat met jezelf heb je altijd gelijk.…

Al wat beweegt gaat naar het licht en krijgt een schaduw , schuin gericht. In welk de schaduwlozen bivakkeren het zonne-koningschap willen leren. In de schaduw van succes is moeten de grootste les. Beschenen worden op het toneel is krijgen het voornaamste deel. Het voorrecht in het licht te staan met goud omrand door volle maan. Aandachtig…

Je moet wel oppassen Dat je niet alles wit gaat wassen. Zijn het niet de kleuren Die mensen vaak opbeuren Als er geen kruid voor is gewassen. Met welk probleem je ook zit Zie het in kleur, niet enkel zwart-wit.…

tegenwoorden klinken met witte wolken die zwart lijken in hun eigen schaduw het vertrek dat stilstand opheft, de opluistering alom misschien komt het doordat binnenlaten iets prijsgeeft doordat buitensluiten de adem beneemt bloed geen kleur is met de zon in de rug zo schijnt het zolang het dag is…

Het ziekste zwarte zijn spiegelt zijn witte pijn van niet zijn, zwart wit, wit zwart. Zijn niet zijn is niet zijn zijn, niet zwart zijn, niet wit zijn, maar niet zijn. Geen grijs, geen wit, geen zwart, geen zijn, slechts pijn.…

In zwart-wit Is alles kleurloos Lét-ter-lijk Welteverstaan In zwart-wit Het huis. De meubels Feestjes. Taart Voorbij. Gegaan In zwart-wit Vakantie vieren Binnenland Met soms die vaan In zwart-wit Uit het buitenland Memorie Zwart-wit. In kleur In zwart-wit De nachten dagen Herin'ring Mooi. Zoet.…

Wit sneeuwwit wit van ei witlof netjes in een rei bloemkool wit van het oog meringue sneeuwklokje madeliefjes in de wei wit hemd wit kleed wit van de pijn trouwen in het wit zwart kool raaf braambessen kraaien zwarte das zwarte auto bv passat ebbenhout zwarte beer zwart pak zwart van verdriet trouwen in het zwart zwart-wit schaakbord…

Niet zwart of wit, maar als beeld van brons. Omdat hun kleur niet belangrijk was.…

na grauwheid zat van zwart zuig ik witte wolken leeg en pak kristallen donzig samen rollebollend over glooien in het snakkend kale land ondergaande zon deelt kleurig naar de nacht waar het achter stilte strandt…

welkom in de wereld van vele tinten zwart kijk even rustig rond op je gemak kijk en beslis of je de brenger van verlichting wilt zijn op dit scheepswrak…

Ik ben weleens een typetje "zwart/wit" zie niet altijd alles even rooskleurig hou niet van vloeken en schelden maar hou het wel altijd netjes en keurig. Ik hou ook van een geintje,dat is waar kan met de meeste mensen wel overweg begrijp soms alle gedichten niet, maar ik vraag dan wel gewoon om uitleg.…

De asbak zwart van as De koffie zwart Hmm Totdat ik dacht dat de koffie de asbak was En buiten sneeuwt 't Alles wit…

met vurige ogen schepte jij zwart weg achter wit dat als bron overliep en tot grijsgebied verkleurde contrasten vervaagden en essenties konden zonder doorslaggevende motieven niet relevant meer zijn het was pijn die dorstte naar licht om de scherpte niet meer te voelen van het geluid uit duizenden kelen…

onzichtbaar zo worden alle kleuren samen wit lacht liefde en licht alles uit terwijl het zwart contrast de hel mateloos tart…

opgeruimd en liefhebbend het einde tegemoet, voor je uit alles wit en achter zwart.…

ik ben een kind van licht heb nooit van zwart gehouden waar zon speelde daar was ik het donker is niet te vertrouwen ik leerde kleuren al heel jong te onderscheiden bleef duister altijd mijden zag het licht weerkaatsen in vele varianten maar zwart bleef dood aan alle kanten waar zijn toch die stralen gebleven of zal het…

en wit schrijf ik het genuanceerde groen het lichtgroen van de blaadjes lange, ovale en het donker schaduwblauwgroen onder de verdere bossen, en van het jonge, lichte gras dat alles onder de accolade van een grijze hemel, een nuance van zwart en wit, waaronder jij slaapt terwijl ik schrijf…

is wit Voor één keer Wil ik grijs denken Alleen voor jou Toen werd het zwart.…

wij zijn gevangen gevangen in ons eigen lichaam ons lichaam is gevangen op de aarde we zijn eindeloos gevangen we kijken door onze ogen en denken dat we de wereld in kleur zien maar we zien alleen maar zwart wit we zien alles zwart wit…

kom en volg me zeg niet dat je blijft waar ieder het hoofd afwendt van eigen onvruchtbaarheid het vals gefluister kruipt immers over barre grond om de zwakste wind te vertrappen beneden, waar ramen uit het licht gezogen worden en alle manen verdwijnen rond het najaar kom en laat je ontroeren door het stilzwijgende of door witte…

de kudde graast gemoedelijkheid maar het zwarte schaap blaat onvoorspelbaar zijn het is geen discrimineren maar een simpel negeren dat het ook bestaat is het de dwarsligger aangedaan of heeft het zichzelf altijd zwart gemaakt wil melker 26/07/2015 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

ik zag helderheid uit kleur verdwijnen het voelde alsof zon niet meer uitbundig kon schijnen het vrolijke speelse flonkerde incidenteel grijs overheerste geheel ondanks de warmte werd het kouder en killer door donkerder licht in relaties domineerde niet samen maar alleen het almachtige ik nog opent wit maar zwart produceert…

hij wilde witte wilde schoonheid scheppen en graven in zijn zwartste dromen maar verder dan wat grijs gebazel vermocht hij niet te komen hendrik…

en wit getint.…

ik kijk naar de wereld ik zie zwart-wit kleuren zijn verdwenen het leven is eruit de mensen zijn zwart jij bent wit je valt niet op voor een ander hoe je het ook probeert je lijnen zet ik neer maar wat ik ook probeer je blijft een waas je ogen zijn gesloten dimensie loos levenloos maar toch vol diepgang zo zijn je ogen ik kijk…