1546 resultaten.
Deze dagen 1
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 Lelystad, stad van
bruggen en kanalen
van ooievaarsnesten in bedradingspalen
van koolzaad, balsumpopulieren
van meidoorn en je magere vlieren
van paardenbloem en kersebloesem
van sloten vol met droesem
en je zwanen
je luchthaven die leeg wacht
met je banen
het witte riet zo droog
de bereklauw zo hoog
in de bermen
hyacinten en narcissen…
Voor na de crisis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Toen geld en hebzucht de trottoirs
gingen beheersen - door commercie
en verleiding aangestuurd -
ontstond ook elders twijfel aan
het streven naar geluk
't was niet zozeer de zekerheid van
sterven zoals de kunstenaar het voelt
nee - 't is het inzicht dat gelukkig zijn
voldoende kansen krijgt wanneer
de grens aan wat gewenst wordt
uit tevredenheid…
Oudejaarsavond
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 145 Met rugzak en een tas
liep ik tussen knal en plas
Overdacht onze arme gemeente,
maar waar 't vuurwerk rijk altijd
Toen ik zo liep door de straten
bedacht 'k: 'goddank geen granaten'
En in de warme winkel
waren de bloemen daar,
waarvoor 'k kwam
nog wat boodschappen gevonden
in schappen die vol stonden
En terug tussen knallen en…
' t Was meer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 Eigenlijk ging het dieper daar
op de boulevard
Want toen ik zo zat op zand
dat koel en nat,
boven 't muurtje
d' oude kerkklok zag
dacht ik aan de foto's
waar ook mijn moeder, jong,
zo bij datzelfde muurtje zat
met broer en zussen, moeder, tantes,
dat strand dat
nog hetzelfde was,
'k de einden wand'lend
langs kust bedacht,
mijn…
Haiku
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 387 silent memories
last words written on paper
embraced by ribbons…
on
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 370 onder
de waarheid
onwaar
onecht
een illusie
van gevoel
die dacht
waar te zijn
wat blijft
is en was
de realiteit
zoals zij
boven
huilt
een meisje
zo klein
zo bang…
on
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 397 hij was in eenzaamheid geboren
ongewild
en
onbemind
zo stierf hij ook
met een zucht
van verlichting…
Tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Bevestiging van onze eindigheid
Die (on)zichtbaar de dagen slijt...…
Samen sterker
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 273 Ik hoopte jaren
Sloot haar in mijn hart
Om daar te bewaren
Ze klopt iedere seconde
werd het ritme van mijn hart
Waar ze slaat in de ronte
Ging zweven
Het beeld van de wolken
Zal ik nooit meer vergeten
Ze ging maar viel terug
Naar de grond omdat ze
Niet los laten kon
Aan verhalen
Die ze wil vertellen
Ik hoor het haar zeggen…
Op haar fotogeniekst
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 In 't hart van de nacht
denk ik aan de Golden-Gate-
Bridge en de
mooiste koepels in Russisch Sint-Petersburg
de Hermitage met zijn on-
gebreidelde beeldhouw- en schilderkunst
ware lust voor het oog
Gezamenlijk lacht deze kunst
jou minzaam en oprecht tevreden toe
Talenten met penseel en handen die gaan houwen
prachtig mooie en elegante…
'On'dankbaar
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.297 Een 'on'dankbaar bestaan
voor vrouwen die zorgen
dat aan alles wordt voldaan
gisteren, vandaag en morgen.
Stoffen, dweilen, schrobben
een pleister voor een kind
strijken en intussen tobben
wanneer ze haar man bemind.…
On(aan)gepast
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 512 Toen een homo, woonachtig te Ede,
zich bij een lesbienne ontkleedde,
gaf dat enkel verdriet -
beiden wisten ze niet
wat te doen, hoe, met wie en waarmede.…
Contact ?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 493 Jij mag het zeggen
maar of ik het hoor
ik bedoel maar,
de klanken ?
ja die hoor ik wel
de zinnen ?
komen niet aan
denk ik
maar even husselen
en dan staat er
wel iets
wat er dan staat ?
ja zeg nu zelf
hoe kan ik dat
nu weten
wanneer ik je niet
versta ……
Geen druppel zon
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 287 luchtige slagen storten neer
op warmteverlangend vandaag
onvermoeibaar en gestaag
vormen plassen rivieren
ondanks dijken van verweer
flitsen tekenen het licht
omarmd door aanzwellend gedonder
opgesloten zon verdwijnt zelfs zonder
ooit met daglicht te hebben gespeeld
verlaat de strijd zonder gezicht…
on-line
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 374 Ik voel, je bent aan die andere zijde,
het licht is groen
en dat betekent on-line, wij beide,
ieder aan een andere kant,
een dunne lijn,maar tóch een band.…
impressie van het onzichtbare
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 309 niemand kijkt
vragend
wanneer ik nacht word
eenzaam val
uit de schoot van het licht
als was ik enkel een stem
waarvan waanzin zich
niet meer lost
het is wat het is
en geloven was nooit
een waarheid
slechts een ontbinden
van gedachten zonder
gezicht
waar wil je dat ik sterf
mij te grijpen leg,
vierhoofdig
in de onmacht
op lippen…
de afdruk van het onmogelijke
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 157 het is vreemd
om heel even iemand te zijn
en hoe je me met vleugels kleedt
hoog en wijd
stel je voor
dat jij mijn lichaam bent
en dat jij mijn hand raakt
en dat jij voelt hoe een kus smaakt
stel je voor
heel even
dat een leugen niet zo machtig was
en hoe het zou zijn
misschien zelfs meer…
zondebok
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Eens geloofde hij - (naïef weet hij nu)
in de schoonheid van het leven
en dat geluk te grijpen ligt,
dat er liefde genoeg is voor allen en om te delen
en samen gelukkig te zijn:
mensen onder elkaar, broederlijk toch.
In deze overtuiging opende hij
het venster der kwetsbaarheid:
prompt werden messen in zijn…
Ontslag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 277 Nooit geweten,
dat ontslag een vrolijk gebeuren kan zijn,
het een gebeuren is
om felicitaties bij te krijgen,
nooit geweten, dat ik zou lachen
om een ontslag,
maar men is blij,
niet om van me af te zijn,
neen, mijn tijd"
van drie jaar controle lopen,
is voorbij,
ik ben volgens de dokter
nu echt kankervrij.
Nooit ontslag…
(On) volmaakt?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 65 Het is misschien
volmaakt geluk,
waar het al
enige maanden
aan ontbrak,
dat hield ons
vast in het
onvolmaakte duister,
bewoog door
de ether en riep
het over zichzelf
uit, het lijkt wel
of de winter de ogen
sluit uit ongemak.
Het wordt weer lente
kennelijk te vroeg,
wanneer we ons houden
aan aantoonbare geluiden
zijn de vogels…
Geluk
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 645 Hoort het niet te zijn:
PER-ON-GELUK?
Gewoon: "perongeluk" heb ik geluk!
Bijvoorbeeld, even vorsen...
Geluk in de Liefde
Geluk in het spel...
Geluk is niet een vaststaand feit
Het is, denk ik, per-on-geluk
Geluk is niet te koop
Geluk niet te verdienen
Hebben we dan gewoon Geluk gekregen
van de Ongeziene?…
Moord
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Máxima's tiara schitterd' kristal
in die tijd samen toen wij haar ontmoetten
met over en weer hartelijke groeten
de Ontmoeting met lach en veel bijval
Hoogtepunt in een tijd van eenzaamheid
Huilen de grotten echt on and on and on
meelijwekkend: Bangeriken van karton
de Dikste stapel, nooit meer.…
onzeker
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 het tilde je op een zucht on-
der het tapijt, even was je van je
stuk gebracht en trilde je,
een aardbeving onder je
voeten, snel uitgewist.…
Avondzonsondergang
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 561 Ik ben - nog meer dan van
strand en van golvenzee,
waar ik al zolang on-
stuimig van houd –
helemaal weg van de
avondzonsondergang,
met al zijn warmte van
geel en van goud.…
Sunshine on the water
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 464 wind tonen je leven
van illusies berooft
sunshine on the water
always makes me want to cry….…
Over de chaoot.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 209 Laatst, on the road,
Ontmoette ik een chaoot.
Ik zag hem/haar toen
Duizend dingen tegelijk doen,
Ik schrok me dood
Een chaoot,
Is eigenlijk een duizendpoot.…
Die spint als een poes
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 144 Tegen me aan
Begint te snorren
Van louter tevredenheid
In hemelse geborgenheid…
Tevreden bericht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Die glinstering de dag ervoor
weerkaatste een tevreden blik.…
Mijn favoriete jeugdherinnering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 111 (Tennisbal)
Sneeuw in de jaren zeventig
Mijn geheugen
Ook het korte-termijn hiervan
Dat net als het lange- goed functioneert
Als nieuwe tennisbal; on-
geschonden…
Op weg naar Allerheiligen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 128 op weg naar Allerheiligen,
vangt een klaproos
mijn tranen op
on the way to All Saints,
a poppy catches
my tears…