Alle inzendingen over OR pijn OR uiteen

steil boven de cassave akker explodereert de zon ziel en lichaam scheuren uiteen in doornige entiteiten striemende pijn overwoekert haar geschonden lichaam tergend traag kruipen de minuten tegen een steile helling tijd heelt geen wonden…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Verwoestende klap oorverdovend kabaal bloed spatten slaan levens uiteen zomaar uit het niets zomaar voor niets angst regeert polarisatie drijft geesten uiteen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

Geen mens ter wereld drijft ons ooit uiteen want wij zijn ondanks alles eensgezind. Door dik en dun, wij blijven immer één, geen mens ter wereld drijft ons ooit uiteen. Mijn psychiater spreekt van schizofreen, maar ik verklaar, wát hij ook van mij vindt: geen mens ter wereld drijft ons ooit uiteen want wij zijn ondanks alles eensgezind.…

de een na de ander gillend naar beneden spetterend uiteen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Schaduw van de nacht In reizen van millennia Duizenden jaren Beukende golven Van oprecht liefhebbende Vrouwen op 't ritme van pijn Krakend in voegen Splijten rotsen direct uiteen Treffend.…

Op haar fijnst spat zij uiteen de zeepbel…

Mijn innerlijke pijn, mijn gekweste gevoel Staat boven alles, het beïnvloedt mijn gedachten en mijn lichaam het laat mij denken op een anderen manier op een manier die ik niet kan vertellen Omdat jullie het niet zullen begrijpen Al jaren lang met hetzelfde probleem het groeit en groeit.. en langzaam val ik uiteen mijn gevoel gesplitst in twee…

Alles spat uiteen Niks is meer alleen Mijn binnenste Alles weg Mijn gevoel Waar is dat nu Mijn leven Een leeg gat Mijn dromen Uiteengespat…

wij tweeën staan aan beide zijden beide zijden veruiteen wij tweeën moeten tevens beiden naar de andere zijde heen naar de één roept d'ander schrander, Hoe komen wij hierover heen? d'een zeide toen dus tot de ander, t'is te ver, naar dat ik meen wij komen nimmer bij elkander 't is voor ons beide zeer gemeen De ander geloofde geen van…

nog koud in golven verpakt rolden de eerste verhalen op een al lenteachtig strand hoofdletters schuimden in wit hun belangrijk bericht doken en vloeiden uiteen in vergeten zand wiste met kwistige hand onbelangrijke details alleen waar wind vat op kreeg bleef in stand hij joeg de hotspots wat verder het land op waar zij uitwaaierden…

in nevel uiteen ongrijpbaar verleden voorbij de gedachten van toen in mist vervallen verdergaan in heden ontastbaar is de toekomst onbekend wat komen zal gedachten worden angsten in deeltjes uiteengedreven langs het barre bestaan dat leven heet toch zullen we verdergaan de ondenkbaarheid voorbij en onze zielen laven in hoopvol bestaan…

Och, Geert en Jeanet zijn gescheiden. Aanvankelijk vond ze hem lief. maar hij tartte haar tijdens het rijden: z'n rijgedrag is agressief. 't Inhalig karakter van Geert gaat heel dikwijls met snelheid gepaard en wanneer hij een auto passeert, is het steeds van voorbijgaande aard. Hij rijdt hard naast een cabriolet en ontwaart de bestuurster…

steeds sneller, bewogen ogen met het licht in zicht, inzicht de droom…

het gekwelde leven onder een duister oppervlak de vliegende paradox tegen wil en dank het stormend stenen hoofd als wankel monument luid kloppende harten gestolde angst in open monden de afgescheurde takken van steile rotswanden alles viel uiteen…

vlak gemoed en de dingen die je schreef noem het deinen als ik leef noem het pijn als ik je groet…

Pijn.. ging voorbij toen zij zei; vergeet mij... Vergeet.. al wat we elkaar hebben gegeven.. laat ons gaan..ver..uit elkaars leven. Laat onze "liefde" zweven.. Als een luchtbel, hoog in de lucht. Kijk, zei zij,..met een verlichtende zucht... ...onze luchtbel spat uiteen... voel je die druppels om ons heen..?…

Je opende mij met een blikopener, maar toen je geen gewenste makreel in pittige tomatensaus vond blies je mijn egelstekels weg die vervolgens in je ogen staken als wespenangels Van pijn vertrokken vertrok je met opgetrokken rokken om mij ook op de valreep nog eens pijnlijk te verleiden maar je ogen barstten uiteen en ondanks de smakelijke…

Kristalbelletjes spatten parelzacht uiteen in duizend tinten…

maar dan spatten de druppels vol geweld uiteen ………… Ik voel me leeg vervuld met pijn maar vooral zonder jou……. zo vreselijk alleen…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

Een eindeloos verlangen Weerkaatst in duizend armen Een eenzame traan Valt in jouw eindeloze diepte Ik ren in circels Spiegels aan de wand Ik zie mezelf steeds weer Verlaten door jou Ik spat uiteen Uiteen in duizend tranen Zie je me niet rennen Vluchtend in zijn armen Mijn lief, je was zo mooi Mijn lief, je was me lief Mijn lief…