Alle inzendingen over OR spelen OR leven

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ik speel mijn leven als mijn spel Het spel te spelen is mijn doel Ik speel dit spel niet om te winnen Ik speel mijn spel op mijn gevoel Ik zie mijn leven als mijn Ganzenbord Elke keuze is een worp Het aantal ogen van mijn keuze Zegt waar ik dan word gedropt Een paar stappen vooruit Een stapje terug Soms even stilstaan Dan weer gaat…

spelen spelen in de schaduw van het grote licht zweven als een zwaluw spelen met gewicht spelen op het water verdrinking een gevaar spelen in de regen spetters in je haar spelen op de wegen het verkeer ontwricht spelen met een meisje genieten van ‘t gezicht spelen met je leven dansen met de dood spelen met je partner…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

nooit speel ik poker, bridge of klaverjas mijn schijnkaartgezicht schud ik soms uit de mouw in het spel dat leven heet…

er is geen tegenstander het leven is geen spel.…

ik voelde hoe jouw vingers mij raakten en in contact een ander mens van mij maakten leeg had ik mij voorbereid blokkades geëffend en de wegen geschoond van eigendunk en dwarsheid overweldigend was jij binnen gekomen nog virtuozer dan ooit in mijn stoutste dromen jij had het format dat mij doorhad…

Hij is 't die met ons speelt het spel dat nooit verveelt, dat ieder met zijn leven afbetaalt. Ons finale lot, de beslissing over dood en leven is niet ons gegeven, maar lijkt te liggen in de hand van God.…

TIJD tijd is als water krachtig, transparant tijd is als vuur machtig, dominant tijd is als vrijheid ongrijpbaar, beperkt tijd is als een bloem fleurig, verwelkt tijd is als licht helder, pijlsnel tijd is als het leven oneindig, een spel…

ik dacht dat ik alles was wat ik wilde zijn jij hebt mij bij de hand genomen mijn dromen gezien dat wat ik voor echt versleet was slechts decor de bühne bleek een werkvloer zonder pracht en praal glitter en glamour speelden in gedachten hun adembenemend verhaal waardoor mensen in extase raakten omdat zij dit nooit meemaakten…

zag je streepjes helder zonlicht vlechten afhechten met pluisjes tijd die glinsterend in warme lucht kou waren ontvlucht nog was er geen patroon van licht en schaduw in jouw droom te ontdekken de realisatie leek zich aan de werkelijkheid te willen onttrekken maar onder jouw vingers speelden wit en zwart hun eigenwijze spel…

Het slaat nergens op we staan allemaal op het toneel en brengen onze tekst spelen degene die we proberen te zijn op dat moment collega echtgenoot vriend minnaar clown…

zij waren spelers in dezelfde scene het spel kenden zij ondertussen wel alleen de intonatie en het stemgeluid verraadden deze avond de kwaliteit van hun huid hun blikken troffen niet elkaar daarvoor waren zij al veel te lang een paar de ogen bespeelden het publiek deelden met hen leed en lief maar toch met happy end het venijn…

zij weet geluid prachtig te moduleren eentonigheid weg te nemen waar saaiheid verstart juist akkoorden ondersteunen tonen die melodisch wegdromen in het volgen van de compositie herken je haar genie zij speelt zonder grenzen de hemel die wij wensen wil melker 06/02/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

ik zag je spelen jij had de lach van duizend minnestrelen in een lieflijke variant een stem met minstens drie octaven die jij heel frequent afwisselend op liet draven ogen die traag loken met tranen van kinderen te vinden op een zigeunerschilderij jouw onhandig bewegen bleek een zegen voor de act die jij van nature speelde…

de films bleven komen waarin schrijvers en regisseurs dromen gestalte hadden gegeven in andere maatschappijen dan het huidige leven ideologische ideeën zoals menselijk talent hebben ooit andere waarderingen gekend toen het bestaan nog niet was ontwricht door de graai van hebben en het immense ego ik de maatschappij is grijs van…

Om te verkennen en te beleven De zwarte kant valt tegen De witte valt reuze mee En elke fase van het leven Brengt eigen kleuren mee Van uiterst onbeschreven Tot bont gekleurde vrolijkheid Wellicht ontkleurt weldra de grijsheid En valt lief leren spelen tegen…

ik heb mijn blokken gepakt zij waren netjes gelakt na een speeltijd vol butsen en krassen vroeger wilde ik groter en hoger stapelen en meer tot het fout ging die laatste keer het bouwen was afgelopen ongebreidelde groei uitgesloten het spelen voorbij tijd voor echt leven belangrijke zaken maar ik kan het niet laten blokken zijn…

ik decibel over heerlijke ronde tonen een spel dat ik vroeger al naamloos droomde buiten genieten van moleculen lucht die in hun wind gevlaagde vlucht muziek maken meegaan in de flow van abstraheren tot de bron waar zon haar storm laat keren zoals rohrsach zijn vlekken niet benoemd zijn er geluiden dat energie ons…

oogst volop natuur en zeist naar hartenlust met een innige mortale kus nog spelen wij quitte gunnen toeval een vrij spel ik leef mijn hemel en jij vindt mij wel…

Ik ga weer dansen, zingen, spelen Pottenbakken, en de baksels uitdelen Ik ga weer schilderen en weer stoeien Relaxen en de struik achter snoeien Ik pak mijn leven weer terug En die baan.. Schrijf maar op je rug.…

rood staat voor gevaar zij ligt daar maar verleidelijk met ronding te kleuren hoe ik ook kijk ik kom haar steeds weer tegen een open uitnodiging om te bewegen ik haal uit stilte rinkelt een gebroken ruit…

ik wilde spelen aan het strand met een schepje schelpen en wat zand maar de zee leek het spel steeds te onderbreken door nieuwe kansen te geven golfde een schone lei om weer te beginnen ik werd kwaad maar lachte toen van binnen want spelen is het iedere keer net even anders proberen niet het eenmalig presteren…

het doet pijn en doet je goed maar leer van de lach, ook al doet het soms zeer de weg van lijden kent ook een andere kant van het leven het vrijen eten drinken ruiken proeven strelen meedelen vergeten herinneren lopen rennen spelen vliegeren heten streven sterven en leven…

zij had die blik donker van uitnodiging geladen met een onverwachte flits waarin het paradijs voor even schemerde begeren liefde werd in het spel van samen zijn ik keek haar aan dook in die blik miste grandioos de boot toen zij haar ogen sloot…

Het leven is nèt een show: je speelt een rol - of meerdere - op diverse tonelen. Vermoeiend, soms; overweldigend, vaak; pijnlijk, bij vlagen... doekjes voor het bloeden. Jij ook? Wij samen: speel met mij dan spelen wij samen en wordt het leven (weer) leuk.…

In tegenstrijdigheden die voor jouw zielsgenezing de kleuren van de nacht niet kunnen verdragen doop jij jouw tranen in zwarte humor zonder zonderlinge angst met bevrijding van geweten en op de dunne lijn waar ik je terugvind, koorddanser beweeg je mij tot eenzaamheid eenzelvig achter gesloten muren soms ben je daar die blonde nimf…

Het leven is een spel wie het goed speelt krijgt de vruchten toebedeeld.…

ren je het leven achterna in plaats van je rol er in te spelen…

je rolt het leven op slechts een touw geknoopt aan stokjes maakt vaart en gaat de hoogte in nog bibberend en losjes je landing is een kunst op zich waarbij de draad vaak wordt gemist dan rol je stuurloos weg door kant en wal gestopt het spel is uit jij bent gedropt maar zij die aan de touwtjes trekken oefenen het lussen en…