65 resultaten.
Verdun 1916
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 244 Voor en achter de bajonetten
golden andere wetten.
Waren de geweren gericht op
wat geen mensen meer mochten
zijn. Slechts één vijandsbeeld
restte in eenvormige gezichten;
die inspireerde tot wat
een overwinning had kunnen zijn.
Duitsers versus Fransen in
een voorwaartse agressie,
te Verdun dodelijk op elkaar
gericht. vanuit de loopgraven…
Zinspreuk
poëzie
4.0 met 3 stemmen 802 Ik bid alleen om licht...
Licht dat geen zwaarte heeft,
Licht aan het zwart ontzweefd,
Licht dat mijn kennis wijdt
Met zijn doorschijnendheid,
't Rijm en mijn maten draagt,
Dat wie ze leest zich vraagt,
's Avonds bij lampenschijn:
„Kan dit de dag al zijn?"
's Morgens bij zonnegloor:
„Volg ik een leeuwrikspoor?
Want 't wordt verblindend…
Het woord
poëzie
3.0 met 6 stemmen 630 In den beginne was het woord,
Springbron tezaam met wichelroede,
En nu nog duurt dat wonder voort
Van klankgeworden zielsvermoeden.
Laatst liep ik langs een lentewei;
Een vogel floot, het ooilam blaatte,
Zijn liefdesboodschap zong de bij,
Wijl 't water in zich zelven praatte.
Luid riep met zuivre mensenstem
Een kind, dat als de leeuwrik…
Kom niet onder hoge bomen...
poëzie
5.0 met 1 stemmen 440 Kom niet onder hoge bomen,
die klein zijt en niet groeien kunt,
wie alleen een haastig dromen
een ontrouw denken is gegund.
Zo wie loopt op losse voeten
heeft lichte last van hart en hoofd.
Taaigewrongen wortlen moeten
hem binden die in kracht gelooft.
Zie, de bomen ruisen, leven,
slaan streng hun zware schoonheid uit.
Blijf daar…
JEUGD
poëzie
4.0 met 3 stemmen 443 De wakker-waakse haan.
De dichtervlucht der zwaan,
De zwerfse jager: reiger.
De strijdbaar-sterke tijger.
En het deemoedig schaap,
Hen samen leidt de knaap
Eendrachtig aan één band
Door 't rein en eigen land
Vol jonge bloesemsneeuw,
Als in de gouden eeuw.
Hij mijmert, zingt en speelt.
Weidend zijn zinnebeeld;
Zij kennen aan die toon…
DICHTEN: SLUIMEREN.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 381 Zoals een kind dat zich ontkleedt,
Het glimlacht naar 't vergulde raam,
Het vouwt zijn helder lijfgoed saam
En zoekt zijn sponde, slaap-gereed,
Zo is mijn dichter, ook hij legt
De last of van den langen dag,
Tot hij, getooid slechts met zijn lach,
Stil luistert naar wat sluimer zegt,
De sluimer, een bewogen boom,
Die tot een…
KRANKHEID
poëzie
4.0 met 2 stemmen 364 Neen, nimmer kan in eenzaamheid
Ik met mijzelf verkeren,
Of vleugels hangen uitgespreid,
Een klauw wil mij bezeren;
Een sombre vogel volgt mij staag,
Gekromde kling de snavel,
Bloedrood de pluimen van zijn kraag,
De mantel geel als zwavel.
Hef ik het hoofd, om 't meeuwenvolk…
JUFFER LOLA
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.402 Voor Charlotte V.
Juffer Lola, dit is waar,
Danst met stappen,
Rappe,
Ranke,
Op het klanken
Van een lustige gitaar.
Kleine,
Fijne
Sirkeldansen
Vormen kransen
Rond, rond,
Over het tapijt
Zó bont.
Juffer Lola rookt sigaretten,
Kleppert met de kastanjetten,
Lonkt en lacht
Zoetjes zacht,
Weet haar passen
Wel te passen,
Meet
Zó…
Droomtij
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.283 Hoe is de hemel zo nabij!
Ben ik in hem of hij in mij?
Laat los! Mijn vaartuig nu voor stroom,
Voelt zich getrokken naar de Droom.
Gij spreekt tot mij, gij ziet mij aan -
Ik zie u in de verte staan.
Ik leef al in een ander land -
Van d' oever wuift voor 't laatst uw hand.…
Avond
poëzie
4.0 met 29 stemmen 3.563 Ach, m'n ziel is louter klanken
In dit uur van louter kleuren;
Klanken, die omhoge ranken
In een dolle tuin van geuren.…
VERS
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.534 Ik heb in m'n hart 'n zonderlinge wezen
Dat een bizarre tango danst; herrezen,-
Ik weet niet hoe, zo vaag
is alles, - uit 'n aloude sarkofaag.
Terwijl het danst, hoor ik het zingen
Met bonte blijdschap over weemoedszwangre dingen.…
WEDERZIEN
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.129 Nu je, onverwacht, gekomen bent,
Voel ik me weer ’n zwak man,
En hoe ik m’ook overtuigen wil dat je liegt,
Ik kan
Het niet, en weer is het mijn hart dat mij bedriegt.
Je hebt ’n zakdoek, die naar Eau de Cologne ruikt.
Nu ben ik niet meer overtuigd,
Ik wankel weer en kan geen woorden vinden;
Ik ben zo’n arme boeteling
En laat me graag de…
Aan mijn vriend Réne Victor
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.405 Op ’n plein –
’n Fris wijd-open
Plein, - waar kinders stoeien
En om hun spel verheugd zijn
En waar blije meisjes voorbij komen
Met knappe stap, -
Daar staat een boom die immer bloeien
Zal, door Winter en door wind:
De sterke, hoge boom
Van onze vriendschap,
Groot en vroom.
Door de tijden van onze primula-veris,
Als d’eerste bloesems bloeiden…
Volk en mensheid
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.426 Knapen met bebloemde helmen
Reizen lachend naar de grenzen,
Sterven zalig voor de leuzen
Die zij van hun ouders leerden.
Dat is oorlog! In hun harten
Openden zich diepe sluizen
En de donkre dammen braken.
Vloeden van gemeenzaam voelen
Overstromen de genoten.
Met een kinderlijk vertrouwen
Scharen zij zich om hun leiders.
Vriend of vreemd…
Op de oorlogsgrens
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.283 Duizenden lijken, die de landen mesten,
Tienduizenden die ziek en kreupel zijn,
Veelhonderdduizend die in nood en pijn
Hun dakloos dorp of platgebrande vesten
Verlaten, 't zij beladen met de resten
Van vroegre welvaart, of - nooddruftige trein -
Met enkel 't lijf, rillend van 't koortsvenijn
Waar vuil en honger de aadren mee verpesten, -…
Wie in de loopgraaf ligt...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.473 Wie in de loopgraaf ligt, wie hoop op leven
En liefde en lust voor goed heeft opgegeven,
Kan zich niet langer troosten met de droom
Dat door zijn dood hij land en volk zal baten:
Want alle volken, alle staten
Zijn één als golven van een stroom.
Het leed, de vreugd van d'een doorcirklen d'ander,
Bloed, hier gestort, kleurt ginds de spiegling…
Kerstverlangen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.130 Hoe zacht der klokken klagen,
Uitzindrend op mijn hert!
Het sneeuwt op donkre smert.
En vromen hoor ik vragen,
Terwijl de dag komt dagen,
Wat groots geboren werd.
Gebogen mensen rijzen
En zien elkander aan.
Voorbij de bloedige waan!
De volkren zijn te prijzen
Waar Koningen en Wijzen
Langs witte wegen gaan.
O gij, die recht en rede
Begeert…
LIED VAN GROOT-NEDERLAND
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.198 Waar een Volk leeft, leeft een recht,
een plicht tot eigenwaarde.
Ons volk heeft in zijn hart gezegd:
maak schoon uw deel der aarde.
Maak schoon, maak sterk uw deel,
dat gij met trots kunt tonen
de kleinste plek in 't groot geheel
waar Nederlanders wonen.
Wat een Volk kan, voelen wij;
wij leerden het drievuldig.
Een groter Neerland is nabij…
Intermezzo van de oude heer en 't danseresje
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.164 De oude heer:
Danseresje, danseresje,
Zoveel honderd in de maand,
Word prinsesje, word prinsesje
Tegen zoveel in de maand.
Zoveel in de maand bespaard,
Dikwels 'n cadeautje,
O, m'n mooie vrouwtje,
Is dat niet je liefde waard?
En daarbij ik ben geen lastig heer,
In de week kom ik maar zoveel keer,
Nooit of nimmer meer…
Zo morgen...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.224 Zo morgen tussen u en mij
De zee lag met haar vloed onmeetlijk,
Gij waart mij even onvergeetlijk
Als nu, nabij...
Geen tijd, geen afstand scheiden wat
De Liefde zó te zaam gebracht heeft;
Zij is het, die de ziel een kracht geeft
Als zij nóoit had...
Geen macht, die déze macht verwint,
Die, wat de Liefde wil, kan keren;
Zelfs als het hart…
Si-Chy
poëzie
4.0 met 3 stemmen 571 Si-Chy, uw handen zijn als lotusbloemen,
Uw ogen zijn twee maanbeschenen meren,
Wanneer gij lacht is het of blanke peerlen
Wonderlijk glanzen in de maneschijn...
Uw leden zijn uit bleek ivoor gesneden,
Uw voetjes zijn nog vlugger dan der hinde,
Uw rode lippen zijn als arabesken,
Die een fijn kunstenaar kleurde op witte zij...
Uw haren zijn…
Liefde VIII
poëzie
4.0 met 1 stemmen 667 Geef mij de schoonheid van de wereld weer,
O wrede Liefde! mij door u ontstolen,
Het stromenzilver, 't rood der gladiolen,
Het blond der duinen, 't blauw van zomerweer,
De vlucht der vlinders, die om bloemen dolen,
De zachte pracht van rozen en vogelveer,
Het goud van herfstloof en het brons der peer,
De lach der zon en de ogen der violen.…
Kom niet onder hoge bomen....
poëzie
4.0 met 1 stemmen 674 Kom niet onder hoge bomen,
die klein zijt en niet groeien kunt,
wie alleen een haastig dromen
een ontrouw denken is gegund.
Zo wie loopt op losse voeten
heeft lichte last van hart en hoofd.
Taaigewrongen wortlen moeten
hem binden die in kracht gelooft.
Zie, de bomen ruisen, leven,
slaan streng hun zware schoonheid uit.
Blijf…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 604 Mijn peinzen kan de vreemde dood niet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.
Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte…
DE DICHTERS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 403 Najaarszon op gele blaren
Doet hen nieuw en gulden blinken:
Zo zijn ook vervaalde woorden
Blinkend onder nieuwe zangtoon.
Maakt het uit waar dichters stonden,
Milton onder Puriteinen,
Vondel tussen roomse paters,
Als hun zang de taal weer heiligt
En hun toon geen mens kan halen.
In ons stijgt die sterke en klare
Stroom die niemand ooit kan…
Het Lichte Beeld
poëzie
4.0 met 2 stemmen 928 Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.
En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Langs het Getijde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 357 Het schemert, en
Waar 'k peinzend langs de golven ga
En peinzend naar hun ruisen hoor,
Ruist al hun vloed mij schuimend na
En wist mijn spoor.
Het schemert, en
Waar 'k wijkend het getij beleef,
Ruist het getijde op mij aan
En wist wat 'k in mijn hart beschreef -
Wat 'k heb gedaan.
Het schemert, en
In 't ruisend wit getijde zie '…
Bede
poëzie
4.0 met 5 stemmen 283 Lichte nacht, die lichter zijt
Dan mijn donker droeve dagen,
Sterrennacht, die groter zijt
Dan mijn kleine hart kan dragen -
Laat mij knielen in het duister,
Waar geen sterveling mij ziet,
En mij bidden tot uw luister:
Doof het licht mijns harten niet!…
Nazomer
poëzie
4.0 met 5 stemmen 605 Vaag drijft door de open deur
De bleke avondwind
Een bitter kille geur -
Alsof de herfst begint.
Vaag, als een vallend blad,
Daalt door mijn lege geest
Herinnering aan wat
Wel eenmaal is geweest.
't Is of mijn hart verstomt
En of ik stil verga,
't Is of de herfst al komt -
Hij komt weldra - weldra!…
Teer Liedeken.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 299 Niet altijd kan het hart zijn pijn
Als wellust dragen.
Er komen dagen
Dat onze liederen zuchten zijn.
Dan, zo het regent om ons huis,
Wij zien het stromen
En droevig dromen
Van bloesemleed in dropgeruis.
Doch morgen zullen wij misschien,
Juist om het droppen,
Wat schone knoppen
Gelijk ons hart half open zien.…