Alle inzendingen over Aan lust overgeven

Geeft u zich toch gerust Over aan een gevoel van lust. Het is toch uw lust en uw leven Om dat te willen beleven, Het is een hartstochtelijk overleven. Maar aan de andere kant, Houd uw lust wel in de hand.…

omdat ik als een oude bouwval staan blijf uit gewoonte zeg ik ja als een toevallig liefje midden in de nacht verbaasd mijn hardheid voelt en vraagt of ik nog lust heb lust is er inderdaad om vredig en bevredigd in te slapen en nooit meer te ontwaken want kan het mij wat schelen als zij morgen ontwaakt in de armen van een lijk bevrijd…

er komt verlangen in de zee van het verlangen, een draaikolk van lust in het golven van de lust: enkels vormen enkels in het water en het zand. het treiterkleedje deint omhoog, en valt nat neer. nog half aan land omrandt het maanlicht vals haar zachte lijnen, werpt vage schaduw scherp op algen, schelpen en botte ribbels in het zand.…

Vraagt niet, hoe kan het zijn dat zij zo goddeloos, Zo eer-vergeten zij en overgeven boos? Helaas! het is omdat de wereld is de wereld.…

Deze universiteit heet "leven" Zo moet ik alles leren overgeven. Loslaten, om met volle handen weer te staan en blijmoedig verder te gaan.…

Langzaam zal hij verwelken zich overgevend aan de herfst.…

over je buik, Langzaam omhoog, alles op de tast Een waanzinnig zachte buik Om over je borsten maar te zwijgen Heel even lichtjes je borsten masseren Heerlijk als je dan zachtjes gaat hijgen Nu een snelle tweede half rondje Je pakt mijn handen, als je me kust Drukt ze met hartstocht tegen je kontje Romantiek verandert langzaam in pure lust…

ik stof maar rond met een plumeau verplaats het van hier naar daar slechts zelden op dezelfde plek soms zit ik in het oog van de storm vloeit rust in waakzaamheid ben ik het vliedend middelpunt van het heelal vervloei ik tot niets en al voel ik ben u niet waard een hand die jasmijnthee schenkt hoopt de afstand te verkleinen…

Liters zaad door lust en wanhoop in tissuepapier gemorst.…

ze werpt me neer ze valt me aan ze heeft me klem daar waar ze wil ze kijkt me aan ze kust mijn mond ze bijt mijn hals daar waar ze wil ze pakt me vast ze proeft mijn lust ze likt me daar waar ik haar wil…

Met jachtige blik als gevolg van ongeremde lust Trek ik mijn hevig geteisterde bebloede lid terug Met gescheurde nagels aan verminkte klauwen Trek ik kwijlend jouw vlees krijsend ruw uiteen Lust naar onschuld is onstuitbaar nimmer gestild Mijn drang om te doden ingevreten en gewild Moordend en onderwerpend jagend profileer ik mij Duld geen…

Liggend in mijn bedstee Onschuldig ogend Makjes en gedwee Gluur ik stiekumjes naar jou Een lekker ding Mijn mooie vrouw Die naast mij ligt in bed Zondig zijn mijn gedachten Ik wil je vangen met een net Je op me slepen Beminnen en verkrachten Kamasutra, alle grepen Heftig hijgen in je nek Onvermoeibaar Onverdroten Tekeer…

Je kijkt zo graag zelfs naar muziek kijken is een lust ik zie je graag…

de hemel viel sterren in de zon straalden gebroken ijs groen blad in een glas ogen die brandden handen strandden streelden een wang lippen openden kusten vergeten lusten glazen vol geschonken klonken als gedichten vreemde gezichten zwarte gevaren verwarde haren onverwacht een nieuwjaarsnacht in de hitte van de zomer lief, blijf…

je gezicht als het mooiste gedicht de zachtheid van je mond je neus je profiel de tederheid van je ziel de blik in je ogen nog zo vaag de klank van je stem melodieus laag de gedachte aan de streling van je hand zo warm jouw arm jouw lichaam dicht tegen mij aan jouw geur zweeft in mijn dromen van vergeten gewiste beelden…

verward door stralend bruine stoere blikken oneindig verlangend onvermijdelijk binnendringend vallen in haar bodemloze hart zacht dwingende lust kust haar lijf onrust blijft…

het is lust als ik je plagend streel wanneer wij gevoelig onze lippen hun weg laten bevaren over golven van genot zie ik vrijelijk en trots jouw glans verschijnen langzaam met tedere aanraking van borst en tepels glijdend jouw vingertoppen rond mijn mond langs de kier van innerlijk welbehagen ogen verraden intense broeierigheid gevoelig…

Hangend een uitdaging liggend een bekoring ze vastpakken een wellust ze snijden een bedrevenheid ze klaarmaken een kunst ze proeven een fijnzinnigheid ze eten een voleinding…

mijn warme wens is dat ik je vind in dit lichtblauw labyrint mijn rood gemoed schaamrood op de kaken doet me naarstig zoeken opgewonden passeer ik die blauw stralende lichtheid van jou sporen van een rein verleden ik ploeg door je gele afstandelijkheid heen struikel over je opgelegde paarse spiritualiteit tot ik je zie verschijnen…

Hij komt de gang op. Zal ik hem aanraken, mijn vingers laten gaan door zijn haren, kietelend spelen met zijn hemd, zijn lijf, zal ik hem opwinden en het fijnste geven? Ik zeg opgewekt goedemorgen, loop door sluit mijn deur, mijn ogen, hem in mijn armen op de rand van mijn bed, om te voelen wat ik zou doen als hij ooit de stap zou…

stel dat sprake is van vogels die geen brood lusten op verlaten terrein als zeewier in waterzucht krijg het op de heupen hang aan lippen verdwijn in borsten een heldere kaaklijn met vertanding langs hemeldeuren in beweging staar naar gewelven klassikaal, zonder omhaal spreek in zeven talen zwijg over de gedachte alleen…

Ontkleed, mijn naaktheid met wellustig strakke touwen in mijn huid gebonden En een zoevende wind van pijlen om het bloed weg te likken uit de beneden schoonheid waaraan ze zich vergapen de vrouwen met tranen de mannen spottend, jongens en meisjes nieuwsgierig opgewonden Niemand raakt me aan niemand voelt de warmte van mijn lichaam…

Mijn huis heeft grote bedden waarin naakte mensen kreunen en meisjes verkracht worden door andermans eenzaamheid De gasten betalen voor het wassen van de gordijnen die ze na de nacht strelen met hun zachte handen Ze verwachten geen eelt van de dag, ze herschikken en ruiken, plukken de bloemen niet zelf, leven binnen waar ze zonder…

Ik lig te wachten. Wie zal ik uitnodigen -- als jij niet gauw komt?…

Hoe kan iets tegelijkertijd zo ontzettend mooi maar toch zo afstotend zijn Hoe kan je je tegelijkertijd zo aan iets willen overgeven maar toch zo'n muur voelen Ijskoude angst Diepe, warme liefde Het is toch raar wat een man met je doet…

Gekwelde bloemen die nog even in kwalijk water overgeven; verwarde kip wier lege tenen in de lucht van toen verstenen... vreselijk is het woord 'stilleven'. ------------------------------- uit: 'Manke vliegen'…

wanneer de langgerekte reeds herfstig uitziende velden zich plots in een laatste bloei zo mooi ontplooien kan ik niet anders dan me overgeven aan het gele dat me zo intens omgeeft ik me warm weet gestreeld…

het geheim van het ultieme paren is niet komen maar die energie vergaren door een leven lang op talloze manieren over de weg naar het moment suprême te dromen samen schil voor schil het intens genot te pellen door het eindeloos uit te stellen mee te gaan in fantasieën waar dominantie onderdanig is pijn als lust en vuur wordt ervaren…

zag kennelijk het goede hart dat ik in me had, dat nogal eens ruw kon kloppen en ik moest me wel overgeven en gaf me dan ook volop aan jou.…

En komt dan het einde van je leven Dan kun je het rustig overgeven.…