412 resultaten.
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Weilanden hebben avond
gedicht
3.0 met 10 stemmen 5.455 'Weilanden hebben avond,' zegt Achterberg.
Maar kun je dat wel hebben? Misschien
zoals je een ziekte hebt: avond.
(Iets met de ogen: alles veel te donker zien.)
Maar ook 's ochtends is het niet voorbij.
Zie je weer veel te klaar, maar wat je mist.
November. Elke ochtend is een morgue,
elk woord in dit gedicht een kist.…
belofte in zachte wind
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 288 dan in orkanen
er was toch die belofte van vervulling
waarom moet daar dicht voor
dan altijd weer een orkanisch einde zijn.....…
Gebonden
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 716 Diepgeworteld in mij
Schuilt
Mijn hart
Die in duisternis kiest
Naar
Een wens
Gebonden naar vrij
Tranen van de geest
Vervullen
Mijn ziel
Overheersen
Mijn lichaam
Binden
Mijn leven…
muziek
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.868 Laat mijn hersencellen swingen
Ik wil niets meer bedwingen
Rollen
en krullen
die mijn leven vervullen
Geef me de kracht
op te gaan in jouw macht
Dat muziek mijn leven wordt
Dat mijn leven
muziek wordt…
oorlof
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 40 -------------------------Gerrit Achterberg
ook al gun je hem de maaltijd niet,
hij mosselt je, secuur en minachtend
zoals enkel een Hollander dat kan.
waarom nog dit aantijgen?…
alleen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.271 In mijn eentje
op de late avond
die neigt nacht te worden
onststeek ik een kaars
en een sigaret
onthoofd ik een biertje
en mijn eenzaamheid
het kan me lichter wegen
juist terwijl
ik er met licht om treur.…
Sla de steen rijp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 529 Sla de steen rijp
vang zijn bloed
en voed de roede
met striem en twijg
van bomen.
Dat vliedend leven water
beroepshalve openingen
slijt in grot met doorzicht
naar de waarde van
zijn droom en
dan dat inzicht
hoe men zijn wanen
reeds sinds lang
heeft uitgewoond
zonder zijn daken
ooit tot dekken laten
komen
en breed het…
Die eerste nacht
gedicht
2.0 met 113 stemmen 30.934 Die eerste nacht, dat we door Londen reden!
't Bestond dus echt! Oxford Street, Regent's Street,
Marble Arch, Bayswater Road, Kensington Gardens:
't leek allemaal één lang vertrouwd gebied.
En toch ook zo onwezenlijk, alsof elk
moment de wekker ratelend af kon lopen,
en alles: huizen, mensen, lichtjes, pubs,
zich in een Dordtse ochtend op…
Dank
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 290 Als ik mijn handen uitsteek,
neemt Gij ze liefdevol in de Uwe!
Als ik mijn handen ophoud,
vult Gij ze met Uw liefde en gena!
Als ik mijn handen vouw,
luistert Gij geduldig naar mijn gebed!!
Dus,... anders dan danken kán ik U niet!…
Dropsteen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 916 Zó gaat het morgen in het gister schuil;
Zó kwam Mathilde mijn gemoed vervullen,
En kreeg mijn ganse ziel daarvoor in ruil.…
Dropsteen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 432 Zó gaat het morgen in het gister schuil;
Zó kwam Mathilde mijn gemoed vervullen,
En kreeg mijn ganse ziel daarvoor in ruil.…
idolatrie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 274 De brokken
vliegen me om de oren
op het puntje van de stoel
met een mimiek steeds rekbaarder
tot in alle uithoeken van de kamer
ik moest zo broodnodig
een nageslacht
uit hoofde van het prakkeseren
steeds meer
verplicht het vuile bestek
me tot bananenprak
het talen fijntjes platgeregen
tot een abc en het nawijzen
zonder enig prakkeseren…
VERBINDING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 De Almachtige God
is niet te zien als
't geloof zelf van mensen
vertrouwen op de Heer
is een ladder
staande op harde grond
vol stenen en distels
die tot de Hemel reikt
bij alle treden
zweven eng'len rond
zenden vragen omhoog
laten zegen dalen
het begrip geloof
zal steeds stijgen
om weer de aarde
op te zoeken
vertrekt en komt…
Deïsme
gedicht
3.0 met 152 stemmen 49.720 De mens is voor een tijd een plaats van God.
Houdt geen gelijkteken nog iets bijeen,
dan wordt hij afgeschreven op een steen.
De overeenkomst lijkt te lopen tot
deze voleinding, dit abrupte slot.
Want God gaat verder, zwenkend van hem heen
in zijn miljoenen. God is nooit alleen.
Voor gene kwam een ander weer aan bod.
We zijn voor hem een…
Thebe
gedicht
3.0 met 55 stemmen 48.260 Met leven toegerust voor beiden,
liep ik vannacht de gangen in,
die naar u leiden.
Het ondergronds geburchte droeg
een stilte, die met tegenzin
mijn tred verdroeg.
De muren stonden als verzadigd
van ruige schimmel; lucht en licht,
voorgoed beschadigd,
beten mij uit; de wil alleen
bij u te zijn in 't jongst gericht,
hield mij ter been.…
SCHAATSENRIJDER
gedicht
4.0 met 72 stemmen 29.855 Over zijn strenge cirkels heengebogen
eigent hij zich de middelpunten toe
Hun trots bezit staat in zijn harde ogen
Hij wordt de mathematica niet moe
waarmee elk nieuw uitvieren zich voltrekt
om elke nieuwe inkeer op te vangen
Zie hem in rustige beslissing hangen
boven het tijdeloze dat hij wekt
en kantelend in tegenkringen leidt
voor het…
Grafschrift
gedicht
3.0 met 51 stemmen 13.752 Van dood in dood gegaan, totdat hij stierf.
De namen afgelegd, die hij verwierf.
Behoudens deze steen, waarop geschreven:
de dichter van het vers, dat niet bedierf.
--------------------------------------------
uit 'Osmose'…
Werkster
gedicht
4.0 met 49 stemmen 18.609 Zij kent de onderkant van kast en ledikant,
ruwhouten planken en vergeten kieren,
want zij behoort al kruipend tot de dieren,
die voortbewegen op hun voet en hand.
Zij heeft zichzelve aan de vloer verpand
om deze voor de voeten te versieren
van dichters, predikanten, kruidenieren,
want er is onderscheid van rang en stand.
God zal haar eenmaal…
Zwarte lente
gedicht
3.0 met 49 stemmen 21.943 In de zon is de dood begonnen.
Hij heeft het zoete vreten aangevangen.
De warme velden worden donker overronnen.
Wij lopen nu met vrome voeten over naakte wegen
en zijn van zijne majesteit doorzegen.
Ergens is er een onderspit gedolven.
En iedere vrouw is ons genegen
haar bloed te mengen met de zwarte zonnen,
die van de zomen van ons bloed…
Slagveld
gedicht
2.0 met 238 stemmen 71.369 De schemer valt als grond.
In Holland loopt een hond.
Een hond met lange tanden.
Er gaat door alle landen
een grote zwarte hond.
Wij liggen in het rond.
Niet langer van elkander.
Wat ons tezamen bond
stierf tussen onze tanden.
De schemer valt als grond.
--------------------------------------------------
uit: Blauwzuur, postuum verschenen…
Bekering
gedicht
3.0 met 43 stemmen 15.840 Gij hebt het hoog geheim doorbroken, Heere Jezus
Tussen ons en den Vader, naar Uw Woord
mogen wij zonder zonde zijn en nieuwe wezens
wat er ook in ons leven is gebeurd.
Ik deed van alles wat gedaan kan worden,
het meest misdadige - en was verdoemd.
Maar Gij hebt God een witte naam genoemd
met die van mij. Nu is het stil geworden,
zoals…
Zestien
gedicht
3.0 met 119 stemmen 39.646 I
laat mij aan u ontstaan,
wezen van zestien jaar.
Ik heb nog niet geleefd
dan enkel maar om dood te gaan,
als ik mijn naam niet heb gegrift
onder het vers, dat in u ligt.
Het vangt met deze strofe aan.
II
Wezen buiten de wet.
Afspraken met
sterren en eigen leden
voor eeuwig en zonder reden.
III
Van het meisje van zestien jaar…
Kindergraf
gedicht
3.0 met 69 stemmen 48.167 Hier ligt het grafje met de zoden glad.
Het is het sluitstuk na een kort ontwaken:
een meter aarde om gelijk te maken,
wat voor een ogenblik verheffing had
tegen een moederarm, niet meer dan dat.
En beide armen langs het lichaam slaken
en denken, denken: waar moet ik geraken
met kinderstoel, commode, wieg en bad?
Ruimteverlies in rekening…
Hoonte
gedicht
4.0 met 18 stemmen 8.975 Vlak voor de ramen staat het boomtheater.
Insecten trekken strepen langs de ruit
en vlinders buit'len om elkanders buit.
Een dikke duif vliegt in de groene krater
van bladeren, een duiker onder water,
en komt er later even oud weer uit.
Het leven, tegen dit decor gestuit,
wordt speeltoneel terwijl ik kijk en staat er.
Ik heb van de natuur…
Ichthyologie
gedicht
4.0 met 17 stemmen 10.708 Er is in zee een coelacant gevonden,
de missing link tussen twee vissen in.
De vinder weende van verwondering.
Onder zijn ogen lag voor ’t eerst verbonden
de eeuwen onderbroken schakeling.
En allen die om deze vis heenstonden
voelden zich op dat ogenblik verslonden
door de miljoenen jaren achter hen.
Rangorde tussen mens en hagedis
en van…
Punt
gedicht
2.0 met 53 stemmen 18.885 Het raam is dood aan deze kant.
Het heeft geen andere kant.
De wereld werd een wand,
waartegen ik beweeg,
een vlieg, een dunne veeg.
De muren komen op mij toe;
de zolder en de vloer:
plat parallelopipedum,
vertrapt lucifersdoosje en
de put van Edgar Allan Poe.
Gij nam dimensie met u mee
uit mijn bestaan. Ik ben alleen…
Komaf
gedicht
2.0 met 104 stemmen 35.567 Vertoeven in familie voor een keer.
Wij zitten om de tafel bij elkaar.
Hetzelfde woordgebruik en handgebaar
komen nog altijd op hetzelfde neer.
Ik mag wel oppassen of ben alweer
geworteld en voortdurend in gevaar
dupe te worden van de evenaar
die alles afweegt op een vast weleer.
Ik wil niet meer. Het is te veel verzuurd.
De wereld schoof…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Kerstmis
gedicht
2.0 met 135 stemmen 31.058 Klokken haalden mij uit de slaap vandaan:
Kerstmis over Den Haag om middernacht.
Hij, die ik dagelijks te wezen dacht,
trok uit mij weg en kwam alleen te staan.
Ik keek tegen mijn eigen leven aan,
alsof een ander het had doorgebracht.
Een lege helderheid betrok de wacht
tussen mij en het opgeschoven raam.
De stad verstomde. Mijn verbeelding…