Alle inzendingen over Als ik het rijmen ka

elders, een landschap al weet ik niet waar dat ligt als ik het rijmen kan met de mond en ogen dicht.…

Als je echt van gedichten hoogstandjes geniet Lees dan vooral mijn rijmen niet.…

In zijn uniform der matrozen, stond hij op de ka te blozen. Zij bloosde ook, zij het matroze.…

In zwart pak van veren niets kan hen deren kauwen zijn koning Ka! Ka! wat je hoort.…

ka, zegt Chlebnikov, is de samenkomst van bewegingskrachten in een werkende cohesiebundel. kol. kamer. kanker. kasseien. kramp. kermen. kadaver. kapitaal.…

hij komt uit de kast het maakt zijn gemoed lichter hij weet zich dichter ~~~~ hij komt uit de kast de deur zwaait moeizaam open en nu maar hopen ~~~~ hij komt uit de kast zijn buikje bomvol gevuld poes pakt hem en smult…

O Spel, dat hoofd en hart der knapen vult, Die dagelijks 't gedaas der krant verslinden, In hartstocht, die geen smaak voor 't hogere duldt, Dat mensen beesten maakt, en zienden blinden - Hoort, hoe het plebs uit rauwe kelen brult, Terwijl het aan 't afzichtlijk schouwspel smult, Als daar een horde woestaards en ontzinden In 't schunnig…

‘Und alle diese Siege verdanken wir nur Einem. Das ist unser alte Gott.’ Wilhelm, I.R. Wie met zeekre stijl vertrouwd is, Heeft gemerkt dat keer op keer Wordt gezegd dat God zo oud is: ‘Onze oude God, de Heer.’ Altijd weer die Oude, Oude, Die ons zo'n goed hart toedraagt, Wat dat toch beduiden zoude? Heb 'k me dikwijls…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

vandaag is de dag dat de sneeuw waarnaar ik zocht gelijkt op eeuwige liefde ik spring en huppel door naamloze vlokken en lik mijn waan met onzichtbare woorden de lippen wit straks de aarde wanneer ik slaap op het lichaam van de wachtende nacht ik zuiver mijn zonden met de ogen van onschuld en zie hoe het land zich verhoogt de…

Ik las bij vormen van rijm Over het vrouwelijk rijm. De artistieke kneep Is een extra lettergreep Ten opzichte van het mannelijke rijm. Vrouwelijk rijm tweecomponentenlijm.…

Kwalletje Waar haal jij je schoonheid vandaan? Je bent als een danseresje met een tutuutje aan waaronder je hoofdje schuilt Of misschien draag je een parasol en kan ik niet zien dat je huilt…

De nieuwe Europese president Die zich in ’t parlement verdedigde En iemand daarbij zwaar beledigde Deed nogal luchtig na dit incident. Commentaar van Signor Berlusconi: “Die Duitser snapte niets van mijn ironie!”…

Zonder rijm zou dit geen poezie zijn. ------------------------------------- Uit 'Ogentroost'(1992) van Herman Leenders (Brugge, 1960)…

Ik zou zo graag Met het woordenboek erbij Gedichten willen schrijven Die ikzelf niet eens snap Maar de vraag "Wat bedoelde hij?" Zal nooit lang beklijven Want de 'kenners' zijn zo knap...…

dichten is verward een opening zoeken de wijsheid in pacht altijd al gedacht dragend, zeer geducht de lezer bevrucht en, als het zo uitkomt, op tijd rijmen…

leven laat zich niet berijmen vangen in ritme woorden gedachten versluierd intenties onderhuids eervol uitvoering mankeert daden moeten spreken zonder verantwoording…

's nachts verwekt en 's anderendaags geboren wordt verteld aan ieder die 't wil horen zie wat hier thans voor u ligt 't lijkt op rijm en 't is gedicht…

Alles ziet wat witjes om de neus, als verrast door de plotse kou. Even stilgezet in de vroege uurtjes en verstijfd in dit ogenblik. Het leven door glas omsloten, wasemt kleurloos. Bevangen door de vorst, rinkelen sprieten bij een zuchtje wind, en kleurt de winter bleek van schrik.…

want pijn valt niet te rijmen. Misschien met wat zonneschijn, want een beetje warmte is altijd fijn. Of misschien maneschijn, als ik in het donker van de nacht, de slaap niet vat. Dan is mijn venster, niet zo'n donker en zwart gat. Wellicht een glaasje wijn, dat kan ook heel lekker zijn. Geeft ook wat vreugd en warmte.…

Het rijm De pijn Het slijm Geheim Venijn Daarbij De tijd De spijt De strijd De roem De zoen Het doen Nog geen miljoen Zou dit kunnen vervangen Nooit gevangen Zitten Staren in het niets Komt er toch weer iets De wind in je rug op de fiets De zon in je gezicht Je plicht Om Mani Padme Hum Oren dicht en klappen Met een hand…