Alle inzendingen over André Hazes

Met Job, Emiel, Jolande en André En houdt u de affiches in de gaten Tot woensdag zijn ze nog in álle staten.…

Een stukje film, een foto in de krant Van slachtoffer verander je in dader Ach Onno...voel je daar niet overbodig André Rieu heeft nog wat pijpers nodig…

Al is het op teevee een maf gezicht Wanneer hij op z'n kop voorbij komt zweven Omdat zijn zwaartekracht is opgeheven, Toch is wat André doet van groot gewicht. Zo heeft hij in de ruimte voor ons land Het allereerste kropje sla geplant.…

Dus kom, ’t is op bevel van André Rouvoet en nergens stelt hij dat dat bij míjn vrouw moet.…

O, dit geluk bij u te zijn En al ’t andre te vergeten, Alleen te leven van het weten: En ik ben de uwe en gij zijt mijn!…

We leven naast elkaar als arme blinden En tasten naar die andren om ons heen. We zoeken andren om onszèlf te vinden In de eenzaamheid van eigen ziel alleen. Ascona, 1922…

De mens wil gaarn sierlijk zijn, Door diamantsteen, of robijn, Opdat zijn rijkdom zij geprezen: 't Was beter dat hij 't recht begon, Om eens te blinken als de zon, Dat zal een andre schoonheid wezen.…

Die doen ontwaken In andren wat ik zie; — Zodat van vreemd en menig Wij worden vriend en enig: Zielen raken Elkaar en slaken Een zucht, een melodie.…

Een topmaand voor de ratten van Privé Aan Leontien en Marco mogen knagen De afgekloven botten opgeslagen Daarna weer los op Bridget en André En nu bijt het verzamelde gespuis Zich vast in Gerard Cox en Joke Bruys…

André neemt iedere zandkorrel naar de bodem mee. Kom als Mohammed naar de berg! Voor één keer de reus, die aan de dwerg; zijn rede mag uitspreken tegen elk, die luisteren kan. Nog altijd klinkt 's nachts ongestoord het woord, dat alleen bij de berg van St. André wordt gehoord.…

Mijn grootmama zei vaak de spreuk, en ze is me in ’t hart gevest: “DIE ZICH AAN ANDREN SPIEGLEN KAN, HIJ SPIEGELT ZICH HET BEST” Hecht u dus niet aan ’t schamel volk, Dat, zwervend langs de straat, Vol leugens en gemeenheid is, En vol van slechte praat.…

Door het bericht van Margarita’s moetje Was tante Bea stellig zeer ontsticht, Maar anderzijds haalde haar malle nicht Bij André Rouvoet wel weer een wit voetje, Want elke vrouw in ons land in verwachting Stijgt automatisch bij hem in zijn achting.…

Gij weet het grote nieuws, en, hoe door ’t nieuwe licht Van Theologen, Filosofen, Economen En andre Omen, Nu eerlang hier op aard de Hemel wordt gesticht? – Geduld maar, hongrig hart en hongerige magen! ’t Duurt nog een grote veertien dagen.…

Nee, gaat mijn leven iets voorbij, Dat 'k zelf niet goed kan zien - Dan is 't voor andre', en niet voor mij, - En toch - misschien - misschien!…

De grootste liefde heeft geen andre zin dan in elkanders oog het leed te lezen. Gelijk het was in 's werelds oerbegin, gelijk het is en altijd weer zal wezen; de grootste liefde kan ons niet genezen: een zelfde eenzaamheid sluit allen in.…

En vriendenhanden beurden teder Eerbiedig hem van Moeders schoot En brachten 't lijkje in de andre kamer; 't Was ijdle voorzorg, die ze ons sloot. Want wij, wij legden ons ter ruste, Verwonderd, dat wij 't konden doen. Na twee ontzettend bange dagen Verkwikte een korte nacht ons toen.…

Nee, gaat mijn leven iets voorbij, Dat 'k zelf niet goed kan zien - Dan is 't voor andre', en niet voor mij, - En toch - misschien - misschien!…

In het eeuwig groene seizoen ga ik wonen in een boomhut hangen tussen hemel en aarde bij bolle bries deinen als in een kraaienest nest om nooit weer uit te vliegen roerloos meeruisen met de diepgroene branding wachttoren uitkijkend over de vrijheid observatorium voor ongekende constellaties verrukkelijk liggen stilzittend…

de meteoren ze slaan in op het vrachtschip de melkweg roert zich…

een zonnestraaltje richt meer schade aan dan een lichtzwaard of laser voor al wie zonder water de woestijn in trekken wil…

ik zat graag in vaders’ stoel uit het kleed geklommen had ik de gehele kamer aan mijn voeten liggen een reis naar het onbereikbare vanaf grote hoogte denken als ik later groot ben ga ik meubels verplaatsen het vervaagt heb ik gemerkt het kleed werd mij te klein behang verkleurde traag en alles bleef geruisloos staan éénmaal heb ik…

. -------------------------------------------------------- uit: Maatstaf, blz. 312, 18e Jaargang Nummer 4/5, september 1970 * 'gerrit' was mogelijk Gerrit Komrij, redacteur toen met Martin Ros, met voor dit speciaal Zeelandnummer gastredacteuren Hans warren en André Oosthoek…

De burgervader ging weer eens tekeer Sprak van kut-Marokkanen in het land Door de porseleinkast, zo arrogant Hij is gelijk een ongelikte beer De Rooyse Ladies vinden dat ongepast Zo voelen zij zich in hun kruis getast…

De aarde had niet groter hoeven worden dan een zandbak. En alles kwam goed omdat vader het zei. Het venster op de wereld was gewoon zwartwit en de wereld kwam tot ons over twee bedaarde kanalen. Op die avonden sneeuwde het zachtwarm ook buiten de beeldbuis. De gordijnen lieten geen ongerechtigheid door. Wanneer ik uit dromen opsnikte het…

Kamerlid Brinkman heeft grote praat Gebruikt woorden een lid onwaardig Hij klinkt volstrekt ongeloofwaardig Want steeds in kennelijke staat Op de Antillen weet men nu zeker ‘Ach een alcoholist weet niet beter’…

Een atlete uit Bolsward Staat voor de race aan de start Zo vliegt deze meid Heel rap door de tijd Want zij loopt ontzettend hard…

Hij is een oud-gemeenteambtenaar Die zich altijd keurig heeft gedragen Hij draagt een stropdas om alle dagen Voor zondag een speciaal exemplaar Zijn lieve vrouw heeft dat zo beslist Hij volgt haar en heeft dat nooit betwist…

Geert Wilders houdt niet van minaretten Niet van hoofddoekjes van een moslima Niet van couscous of broodje shoarma Wil dat alles verbieden met wetten Zou het door zijn blonde lokken komen? Laat hem dan maar in Zwitserland gaan wonen…

Een beginnend dichter uit Nuenen Die kon nog niet zo goed rijmen Toen dacht de slimmerik Ik maak een limerick Maar met het ritme kon hij ook niet zo goed overweg…

De Zwitsers zijn tegen minaretten Zo is in een referendum beslist Torens worden uit het stadsbeeld gewist Men hoeft daar niet meer op te letten Zo heeft men in het land van Wilhelm Tell Het recht om zeep gebracht; vrijheid vaarwel!…