Alle inzendingen over Barsten

het was niet de spijker die het hout deed barsten niet de hamer waarmee je op de spijker sloeg het was niet je hand waarmee je het hout verwondde het was iets dat woedde dat knapte binnenin je kop…

Hoe kalm en wijs en rustig evenwichtig was de mens nu is hij overspannen de bovenboog houdt vast hij mijmert spant en barst in woede angst en twijfel de onderbouw is uit het lood…

een condoom barstte in de nacht wij waren jong nog destijds en jammerden zacht om het kind van de rekening uiteindelijk werden wij de trotse ouders van en hebben menige was gedraaid…

Met droefheid deel ik u mede, dat er geen barst zal veranderen in het heden…

Geloof mij, als ik zeg, dat geloof in de mens, ongelofelijk wordt, want geloof in de mens wordt ongelofelijk, als je ziet, hoeveel geloof er nodig is om iemand te geloven die liegt dat ie barst, niet te geloven toch?…

Ik ben een week geleden Door een frisbee onthoofd Toch ging ik met jou winkelen Dat had ik je beloofd Sinds ik jou leerde kennen Kan ik niet meer stuk Ik heb verkering met een engel Ik barst van het geluk!…

mijn liefde voor jou is het grootst als jij daar bent en ik hier als ik je niet zie als ik je niet hoor als ik bijna barst van verlangen dat alles verzengende verlangen om je weer te voelen te proeven alleen maar jou…

het is de lucht de geur en klank van wat uit takken barst op dit uur moet ik naar buiten laat mijn ziel uit als een jonge hond languit in bed mag de nacht zichzelf verdromen in de ochtendstond…

Ik blaas bolle briljantjes ze spelen regenboog met de zon ik ren en spring en blaas en eindelijk is er eentje dwaas barst op mijn wang en pang! Ik krijg mijn eerste blaasbellenzoen!…

~~~ laat me dicht ik ben geen deler van eigen aard ook geen noemer die breuken aanwijst waar explosieven mogen barsten geef me wat ruimte mijn regels te lezen en boek me niet voor ik vertrek ~~~…

al zou je willen, lief, de liefde is toch niet te dwingen de warme deken trok je met gemak over ons hoofd maar met de barst in beider ego's hoe spijtig de ontdekking werd juist ons falen weer ontbloot…

Echter wanneer ik zo rap ben als een mier, dan klopt mijn gemoed en barst ik van plezier.…

Vol hoofd Vol indrukken Vol gevoelens Te veel lawaai Te veel gebeurd Te veel vragen Te weinig tijd Hoofd barst Als een bom Vol Bom Vol Bomvol…

De sporten worden telkens zo gepland Dat de toernooien ietsje overlappen Zodat je telkens weer kunt overstappen En ’t beste ziet van elk evenement Met kabel kun je volop zenders kiezen Je wilt toch niet je vrije wil verliezen…

Mijn gedachten zijn boeken vol ongeschreven regels Maar eens zullen zij mijn hoofd ontvluchten zich als regen verspreiden om de wereld te betasten en teneinde uiteen te barsten wegens het niet beschreven zijn van hun wonderlijke eigenheid…

na droge zomermaanden waar aarde vaak dorstig barste kale velden naar weelderigheid snakten schenkt herfstregen mij toch een laatste bloem die door de najaarszon geel blinkend wordt gezoend…

Ik veeg me te barsten!…

als je uiteindelijk spreekt krijgen letters ijle vleugeltjes en vliegen zinnen door de kamer langs bed en dekbed het raam spiegelt geen barst toont toen en ja het dekbed is gevuld gevuld met dons…

er zijn van die dagen dat ik barst van de heimwee elk liedje elke zanger vertelt me dat ik hier niet thuis ben en de zon schijnt maar vanavond is het volle zo volle maan een liedje op de radio vertelt mij dat ik niet hier ben ik wil hier zijn maar ik ben teveel alleen…

De kaaspakhuizen barsten uit hun voegen Mobetie is niet meer bij Sylvie Meis De koemelk heeft een veel te lage prijs Die reis naar Franrijk was ook geen genoegen Maar toch....in Geldrop gaat geen diender staken Ze moeten eerst een rattenslang afmaken…

in de straat zag ik de scheur in de muur de barst in het raam het regenwater dat uit de goot lekte als ik achterom keek zag ik het begin van waar ik begonnen was alle dagen een fonkelnieuw oud verhaal…

Of door 't rijden, waar de straat van dreunt, In de muren, door het dak gesteund, Spleet en barsten niet zijn toegenomen? Maar wat kan u barst en spleet thans schelen, Groene pan of verveloos kozijn? In de linde hoort ge uw vooglen kwelen, Op de bladeren speelt de zonneschijn; Kinderstemmen komen 't oor u strelen Welkom!…

gedichten zijn eenzaam reizen meestal alleen in gedroomde illusies soms barsten ze als geblaasde bellen in de lucht zo zijn gedichten nu eenmaal vluchtige indrukken in ballonnen losgelaten vliegend naar ongekende horizonten…

Bergen barsten voor mijn ogen. Mijn gedachten breken, ik vergeet zo gauw!…

Als ik het dan niet meer weet kom je in een droom en legt uit in woord en gebaar waarom het mis moest gaan waar het breekpunt lag dat al jaren eerder begon toen de barsten hielden we nog praatten met elkaar…

Als liefde zeer doet, zou ik verrekken van de pijn als liefde kriebelt, zou ik barsten van de jeuk als liefde voor warmte zorgt, hoef ik geen jas aan, als liefde, maar ik stel teveel vragen, want dat de liefde er is, is onomstotelijk bewezen!…

waar mijn hand zacht tast naar wat gebroken was voel ik de pijn in breekbaar samen zijn voegen we scherven weer aaneen ja liefde hecht in vele componenten onzichtbaar worden barsten die ons krenkten…

Dat eindigt dan met barsten of met buigen, Dus kocht ik iets neutraals dat haarscherp ziet. Thuis heb ik – voor een schappelijke prijs – Een VAR met onomstotelijk bewijs.…

Er lijkt geen uitweg keel en darmen zitten dicht met weerstand van een levenlang maar wanhoop wanhopig sterker wint en vindt haar weg ik buig ik breek ik barst en spuiend spat ik uiteen in niet te lijmen scherven.…

Boe laat altijd aan Appel denken, smijtend met verf in een volmaakt patroon ontstond een kleurrijk wezen duidelijk herkenbaar gevaar met hoorns nog, zwarte, witte vlekken op de huid een uier op barsten verlangen in de buik…