Alle inzendingen over Barsten

lange schaduwen barsten in een rode steen hartje winter…

in de spiegel van het leven vind je scherven geluk barsten vol tranen stukjes verdriet een weerspiegeling van wensen de reflectie van jouw ziel elk stukje verloren breekt zachte dromen en de helderheid verdwijnt jouw toekomst vervaagt barsten overheersen dit levensbeeld…

de bomen knoppen razendsnel straks barsten de bladeren eruit zo groen als maar wezen kan…

Na een hete dag barst een hevige bui los alles trilt en beeft.…

mezelf in de spiegel groetend maak ik een eind aan de eenzaamheid en lach me maar weer eens te barsten…

Een lijster roept om licht en vogelzang barst los.…

Der stjert wat ôf by my ik wit noch net wat it is mar it baarnt, it blet, it barst jûns wurdt it minder wy gean hieltyd letter fan kant it komt op en jout him del en de dagen langje net oant better. Ik bin yn ‘e lyndraaiersgong en sis dy, ik krij mâl fel, want it baarnt, it blet en it barst.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

verheven neem je me mee laat me zonder barsten en voegen doorheen het moment de hoogte raken…

mijn kop barst pijn wil zich niet laten temperen hoe ik het ook probeer te verleiden met verstilling de pressie blijft…

Schaduw verlicht mijn ziel waar het zwart van gal onzichtbaar blijft tot het moment dat de bom barst.…

Wreed ingesnoerd in een korset van latwerk dat de stam bezet barstten de wilgen uit hun voegen - zij die hun kluisters niet verdroegen.…

gebleven de barst had zich als kunst door het werk geweven…

Zij houdt van takken in een vaas knoppen die zwellen haar ogen glanzen van verlangen van mildheid en van schenken haar handen verwennen de knoppen glanzen morgen gaan ze barsten ze weet het ze voelt het wat is het mooi jong en beloftevol te zijn zij houdt van takken in een vaas knoppen die zwellen morgen gaan ze barsten…

De witte lucht barst, breekt open, de avond puilt eruit. Halfstok hangt de zon aan de horizon, klaar om met rode kaken het hazenpad te kiezen. De sterren stellen gerust: morgen komt er weer zon. Op zijn beurt barst en valt de zwarte lucht in duigen.…

Hij slaat zijn vleugels open denkt ik ben een zwaan witter kan het niet de spiegel barst in duizend spatjes zozeer zwaan is hij…

Kennis is de vijand van ervaring. Een mening is nooit een daad. Discussie leidt niet tot waarheid. Beschrijving is niet zoals het gaat. Dostojewski besefte indringend, gebonden aan zijn executiepaal: 'Ik heb nooit geleefd, ik heb gedacht over het leven... en nu is het te laat'.…

Liep zij maar meer om hen heen met een boog want als een glazen bal trachten zij het te barsten tot breken. Nog steeds houdt zij haar mooiste bezit fier omhoog geheven de barsten vol gestopt met lijm wil zij het bij haar houden voor het leven.…

Nu de elzenproppen vallen de bruine beukennoten open barsten en de kastanjes zich rijpen aan de bomen kan men heerlijk genieten van een wandeling door het bos.…

je lichaam heb je me geboden als een boek waarlangs mijn vingers tastend braille lazen: je was de toetssteen voor mijn evolutieleer ik liep geen krassen aan je op het waren barsten…

of laat pijn de nieuwe grenzen trekken in je leven lijm je scherven met de barsten van een ander z'n geluk zijn je tranen nog te vers om al verdriet te zijn kom maar en durf verder dan de eerste deur geef ook als er bijna niemand liefde in je ogen ziet kom want pijn zal leven zijn scherven zullen barsten tranen worden…

mijn ogen starend naar het plafond denkend aan jou barst ik uit, tranen vloeien dan zie ik je opeens uit het niets jouw ogen vinden de mijne…

geel levend donsje kruipt uit barst van eierschil piep zegt het kuiken in het kippenrennetje scharrelt kersvers hennetje Tanka…

Een huis blijft huis de vorm blijft de stenen staan als muren maar ergens scheurt een barst en hoort men spanten schuren. Nog fier en trots heft zich het dak in weerstand tegen ongemak tegen slopende weersomstandigheden geeft het nog bescherming.…

geest ik kan er niet van slapen ben al door de hel geweest soms wil ik er een eind aan maken het barsten in mijn hoofd ik kan het niet verdragen het slechte moet en zal eruit de angst blijft anders waken…

Wanneer het gaat om dingen te doen, die niemand leuk vindt, wacht iedereen op de ander, echter: wanneer er leuke verwachtingen zijn, barst het van de haantjes!…

De moraal van dit "verhaal" 't helpt geen barst, ouder worden we allemaal!…

het zonlicht schitterde in onze glazen ik schoof dichterbij wilde jou iets vertellen als door een wesp gestoken schoof jij jouw stoel naar achter toen zag ik een barst in je glas ik schoof wat ik zeggen wilde van me af en wees naar die kleine barst je schoof dichterbij onze glazen schitterden in een spectrum van kleuren het…

Dagen, die uit de voegen barsten van geluk, uren die gekoesterd worden, kwartiertjes die gestolen worden minuutjes die je wachten moet, op datgene wat je het allerliefste horen wil, dus wees nu maar stil en luister!…

Raakt je hun schoonheid, zo Scheppergetuigende, barst je spontaan in een ode toch los?…