Alle inzendingen over Bloem

jouw tuin is schitterend aangelegd bij ranke stelen nog een extra steun gezet borders tonen vol de laatste trendy klonen van laag naar hoog hangers in exquise kleur en bij het eind een groene coniferenrij daarachter is de composthoop onttrokken aan een speurend oog een blije speelse woestenij waar wilde bloemen bloeien van groene…

jij streelt het land en zet de zee van bloemengeel naar eigen hand kleurt heuvels en valleien met je warme gloed en laat de einders trillen zont de huid van rood naar bruin en brengt pigmenten weer tot leven nog wachten vruchten op wat lange zomerdagen om in de herfst hun mooiste oogst te kunnen dragen…

Die daad vergeldt hij met zijn stekels maar zijn bloemen schenken de liefde weg die bleef.…

ik heb ze op papier gezet met emoties gekleurd exotisch van vorm door oosterse schikking mijn liefde in bloemen gelegd maar ze verwelkten zonder jouw aandacht al snel in je hand een lach was mijn dank het lyrisch boeket schoof je vlug aan de kant…

De dochter van de onbekende rots verdraagt vijftien graden vorst en steekt bij dooi de kop weer op Dit witte sterretje, dit eenzaam godsbewijs door vaders gele klomp elk voorjaar aangewezen ------------------------------------- uit: 'Binnen de wildroosters', 2012.…

heb je bloemen gegeven waarvan de harten bruisen van leven de knoppen al sierlijk gelijnd hun vormen verfijnd in jeugdig ontluiken laat ieder zijn kleur en volwassenheid blijken uit het diepst van hun hart gaan de vruchten van samen als nieuwe generatie van start…

In mijn droomwereld gebeuren vreemde dingen zo kleuren bloemen de sneeuw zo zingt een rat de aria van de eeuw mijn droomwereld is niet dor of stil gaat daar de zon onder dan kleurt de horizon purper en hoor ik ergens in de verte een muziekbak vol violen die als vanzelf een stuk van Verdi spelen als ik wakker word staat de radio aan.…

zij straalt rood en andere kleuren aan de wereld om ons heen is het middelpunt van haar heelal dat cirkelt in de zonnewind die in balans ster en manen draaien laat op de maat van het tijdloze seizoen in de blauwe schaduw van mijn kleine korenbloem…

Het door heel de wereld bewonderde ronde steentje uit de oesterschelp wordt telkens genoemd om allerlei pracht te roemen de smetteloze kleur wit velden vol zonnige dauw schone lieftallige vrouwen meesterlijke kunstwerken mogen zich verblijden met die lovende naam wie wenst dit woord van grote eer te schenken aan de bescheiden reine…

Gestrande engelen strelen de schelpen in mijn oren Stormvloed vanachter de pupillen laat verouderde schepen vergaan Elke keer als ik aangespoeld Flower duet mag horen Dank ik Neptunes voor de muziek van de bloemen uit zijn oceaan…

alleen hij zag haar bloeien in een lente vol bloemen zij kleurde voor hem opende haar mooiste knop in een zomer vol geluk kwam hun liefde tot vrucht maar de warmte verdween naarmate de zon korter scheen het praten kwam later met herfstige kou in brieven vol zinnen kwam het misverstaan binnen zij hebben woorden gehad…

bij jou zit alles op zijn plaats nergens een vage vlek je woorden paarlen een ketting liefde en vertrouwen ogen bloeien wilde bloemen die zomers van mij houden handen strijken plooien glad verjongen alles wat ik had je lichaam is mijn huis alleen bij jou voel ik mij thuis…

Zou hetzelf zichzelf niet kennen Wij zijn allen bloemen in het veld Zonder het veld komen we niet tot bloei. Eenmaal vroeg of laat, neemt de wind ons mee. En waaien we de… Eeuwigheid in…

De ochtendzon verwarmt Het licht gloeit Goudomrand geschilderd De dag begint Als een bloem naar het licht Badend in warmte Drinkend van dauw Reik je naar de wind Een moment van rust Intense kleur Heldere geur Het is stil…

Gelijk een bloem, zo teder is ons leven; Het vliet daarheen, gelijk een snelle stroom; ’t Ontwijkt de mens, gelijk een vlugge droom, Die ’s morgens flauw slechts voor de geest blijft zweven Ene enkle nachtvorst kan de bloem doen sneven; Een felle noodstorm geselt vaak de vloed; De droom benauwt en foltert soms ’t gemoed, En doet de sluimerenden…

Met uitgebloeide bloemen, hun bladeren bruin en verdord. En wind die door haast kale bomen fluit.” Hun blad ligt aan hopen, onder heggen en struik. Het groene mos kleeft aan tegels en muren. Regen klettert tegen donkere ruiten. Geen mens waagt zich naar buiten. Maar bij het opstaan deze morgen… ’t Was of er een wonder was verricht!…

ze bloeien allemaal maar de grootsten staan altijd vooraan prijzen zich met kleur en blad de hemel in wat achteraf in minder goede grond de kleinen saam gedromd wachtend op het licht een fletse gloed op het door strijd getekende gezicht een enkeling tracht op de kale rots te overleven bloemen hebben zij niet weg te geven…

mag ik je mijn veldboeketje geven met sprankjes vitaal leven een toefje ritselkruid met paardenbloemensap voor ongerechtigheden van de huid een slinger madeliefjes geknoopt met jeugd twee rode hartendiefjes wat bella donna tegen helder licht verzacht het ochtendzicht mijn veldboeket bloeit zomerzon is puur een gift voor ons van…

in het bloemperk hangende hoofdjes - de tuinman is niet meer…

één viool geplukt maar het hele orkest was meteen van de wijs…

destijds baande lompheid mijn benen door het hoge gras alsof ik beslist de eerste was rondzag of er bloemen bloeiden die ik in volle glorie plukken kon het voelde als mijn letterweide merkte in mijn geest de geuren van pastel tot hun primaire kleuren petieterig tot hoog gesteelde zolang mijn letterweide streelde alsof ik ontroerd de zon…

Als ik de natuur zou kunnen vangen In haar ware kleurenpracht Maakte ik een schilderij Met verf van bloemblaadjes Na afloop van hun dracht Met ijs uit de Himalaya Smeltend zich een weg banend Door bijna ondoorlatend gesteente Mineralen toevoegend Uiteindelijk stromend Hierin week ik mijn Gedroogde blaadjes Koester hun kleuren En geef…

zeg speenkruidje fijn, van elke kant bekeken ben jij zonneschijn - zo stralend, zo gul, zo goud, niet vreemd dat ik van je houd!…

Hardeman een elf met vleugels staat glimlachend op het blad van een torenhoge plant naast de bloem die opengaat. Het laat zien hoe bloem, stengel en de totale plant passen met het beeld van de elf in haar glimlach verpakt zij kennen een gedeeld verlangen.…

een eenzame bloem aan een pilaar gehangen wellicht door iemand die om schoonheid gaf en inderdaad op de foto zie je duidelijk wat verfraaiing doet met een triest station ergens in het oosten van het land…

Bloem) Frituur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is frituur nog in dit land? Een zak patat, te zout en niet krokant, Een frikandel die rimpels heeft gekregen. Wel krijgt de snelle hap van mij de zegen, (Slechts vijf minuten op de hoogste stand) Die zorgt voor glimlach en gewatertand, Door zogenaamde kenners doodgezwegen.…

Ze kijkt beduusd rond bukt en strekt haar hand ze wil plukken maar het lukt haar niet een onzichtbare macht verlamt haar hand de adem vertraagt en stokt in stuifmeel ze hoort een gedempte stem kleurrijk ruisen de onuitgesproken mare verbloemt niets het open veld juicht lenig vleit ze haar frêle lijf tussen paradijselijke tinten…

wel dagen kan ik zingen de Vlinderstruik staat op springen, het bloemstuk van mijn dromen staat bijna uit te komen voortdurend kan ik juichen met vreugde mijn lof betuigen, mijn zoete tranen stromen het is niet te ontkomen hij is aan het ontluiken de fleurigste aller struiken, ik ben niet in te tomen straks laat hij vlinders…

stijfjes staat ze daar mejuffrouw de Kaardebol stug en prikkelbaar, maar zie het heertje Putter hem smaakt ze toch zonneklaar…

Een plek waar ik bloemen neerzet, als hulde aan jou. Want jouw plek is niet leeg, kil of koud. Naast de bloemen een kaars. Als symbool van jouw licht dat in mij blijft schijnen.…