Alle inzendingen over Boven de 80 jaar OR overvallen je soms OR dit soort overpeinzi

1879-80…

die ik dit jaar aanschouw is het citroentje prachtig geel van kleur verlicht door de zon in het vroege voorjaar laten deze zich al zien dat is een vast gegeven het hoort bij hun natuur verrast blijf ik staan en observeer zijn dartelen blij word ik ervan en dan vliegt hij verder op weg naar wat zou ik niet weten maar ik geniet met…

De zwijnenstal van mijn voorouders wíl en zal ik in tachtig jaar persoonlijke levensgeschiedenis (gaan) transformeren in de hemel... een prachtige hemel van een aarde. Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus gooi ik de beuk erin!…

Vannacht werd ik zomaar overvallen, door de feiten van ons bestaan.…

pap soms heb ik van die dagen dat alles tegen zit, en dan denk ik bij mezelf hoe deed papa dat vroeger, en dan denk ik bij mezelf rug recht, en hoofd boven iedereen houden. Soms denk ik waarom moest je weg van ons gaan ik ben nog zo jong en nu 6 jaar zonder jou opgevoed, en dan denk ik soms zou ik anders zijn als jij er bij was?…

Mijn wil leek gebroken Voor even Soms lang Al jaren weer Werk ik Met soms nog Die hang Die lust De waarheid van Boven Die heldere ogen Zij spraken en Zeiden Jij hebt het gehaald Terwijl ik toen kroop Door het Oog van De naald…

Nog trekken de zware wolken in ons bestaan haar sporen en woorden die als dolken mijn diepst wisten te doorboren, joegen mij steeds op de vlucht, de thuiskomst werd steeds later en in de spetterende avondlucht gevangen in mijn eigen theater, werd mijn pad van tranen zwaar. Ik volgde de dood en toch dronk ik door zonder bezwaar. Ik hoorde…

Als iedereen wat voordringt bij de slager Of na 't wegen nog een appel pakt Dan blijven alle regeltjes intact En draait de wereld toch wat minder trager De man die dit bedacht verdient ontzag Hij zwaait met die zwart-wit geblokte vlag…

Sinds tien jaar woon ik in ‘dit huis’ En meestal ben ik wel tevreden. Mijn stoel, mijn bed en het verleden Zijn dragende muren van mijn thuis. In het begin waren wij samen, Zij was mij voor, en ging haar gang. Nu lijkt een dag zo leeg en lang Zij was voor mij de heldere ramen Met vergezicht op mijn gedachten.…

dagboek te lezen’ Aldus zangeres Willeke Alberti Maar haar echte dagboek Dat krijgen we niet te lezen Zo anders met mij, Jan Jacob Ik ben een open boek, open broek In al wat ik digitaal De wereld bijna dagelijks toevertrouw Maar niet ordinair Met naam en toenaam Plaats van handeling winst en/of verlies Maar met maximaal respect Soms…

't Wordt hoe je 't went of keert regenbui8ig nat voor de tijd van 't jaar, kortom herfs80…

Je loopt in de kou. En zelfs geen doel voor ogen. De tijd vervlogen.…

Er is één regel in het leven voor alle mensen nodig. Namelijk: respect voor jezelf voelen en anderzijds respect tonen naar de ander. Deze regel is uitzondering op àlle regels, overal; want andere verzinsels gaan niet tot de kern. Eén regel voor het leven op aarde: laat een ander en jezelf volledig in de waarde! Zóveel regels en er is maar één…

Twee gehelmde jongens rukken de iphone uit mijn oor en zijn er op hun scooter snel vandoor. Bij de ING komt rook uit de muur, nog van een plofkraak in het vroege uur. Een dronkenlap rijdt drie fietsers dood, rijdt door en laat ze achter in de goot. Op de zebra ligt een man te bloeden, zonder kop, de schoppers lopen "straat-breed" verderop…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

(Hemelwerk) Mijn wil leek gebroken Voor even Soms lang Al jaren weer werk ik Met soms nog Die hang Die lust De waarheid van Boven Die heldere ogen Zij spraken en Zeiden: 'jij hebt het Gehaald' Terwijl ik toen kroop Door het oog Van de naald * Uit: 'Het oog' van Vladimir Nabokov…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Een keien weg met een laagje ijs, is onberijdbaar Een Heuveltjes weg met ijs, te gevaarlijk Een Berg met sneeuw, gewoon niet proberen Een weg vol ijzel, heel voorzichtig reiden Geef ons maar code geel of oranje Dan kijken we achter onze Geranium naar buiten Maar ik heb er schijt aan Ik doe er niet langer aan mee Je kunt mij waarschuwen…

Misschien worden wij mensen almaar ouder uit ingebouwde hunkering om heel de soort te ontmoeten. Misschien is inmiddels gemiddeld 80 worden hier een vergeefse, absurde poging om eigenlijk de leeftijd van 260 te bereiken, nodig om als enkeling heel de mensheid te kunnen groeten, gerekend één seconde per handdruk – oogopslag.…

Het kan me zomaar overvallen, weemoed omdat de blaadjes vallen, ben niet depri of anderszins, maar als ik die blaadjes vallen zie ginds, kan me zomaar overvallen dat weemoed gevoel, niet depri maar weemoedig, snap je wat of ik dan bedoel?…

Heeft u onlangs Couperus nog gelezen van Dingen die Voorbijgaan of zoiets? In elk geval was het iets erudiets Hij wordt door Oude Mensen aangeprezen Wie luistert nog naar ouweluis geluid? Zij sterven immers net als leeslust uit!…

Niet alles meer, vergeet soms weer. En dat is goed. Stel dat ik alles zou onthouden... Ik zou geen ruimte overhouden. Toch heb ik dingen opgeslagen. Gevoelens over iets wat me nog spijt, ik wil ze ook niet kwijt. Ik leer ervan, nog steeds. Van hoe het beter kan misschien. De dagen zullen het laten zien.…

Maar als je jong bent word je ouder elk jaar. Soms zo vermoeiend, ondraaglijk en zwaar. Waar wil ik heen, wat ga ik bereiken. Hoe kom ik daar… en wanneer zal ik er zijn. En onderweg is de liefde zo veel meer dan verdriet. Het leven is als een kaartspel, dat eeuwig lijkt te duren. Met iedere fout pak je weer een nieuwe kaart.…

Soms wilde dat ik vechten kon, slaan trappen bijten krabben, soms wilde ik da'k knokken kon in het wilde weg. Soms wenste ik me bokshandschoenen om zodoende muilperen uit te delen is het zonde, da'k dat zeg?…

Een wijkpredikant op de wallen Was uiterst verzot op getallen Zo sprak hij fervent: ‘Wel 80 procent Der vrouwen alhier is gevallen!’…

glorie en triomf stijgt sommigen naar de kop wijsheid blijkt dan zoek en beslissingen een flop “het begin van het einde!”…

Sprekers, hoorders, denkers, daders Vindt ge in soorten, rijp en groen. Zeldzaam vindt ge wél verenigd Spreken, horen, denken, doen.…

'Twee soorten oorlog zijn er: om macht één, één voor recht. Ik zou dus graag eens weten waar jij nou wel voor vecht.' 'Ach, als ik eenmaal macht heb bepaal ik ook het recht. Mijn oorlog is dus goed, de jouwe die is slecht.' ------------------------------------------------ uit: 'De groene zee is mijn vriendin', 1987.…

liefde is slechts smeermiddel ten behoeve van het voortbestaan van de soort…