Zij en ik 80+

Sinds tien jaar woon ik in ‘dit huis’
En meestal ben ik wel tevreden.
Mijn stoel, mijn bed en het verleden
Zijn dragende muren van mijn thuis.

In het begin waren wij samen,
Zij was mij voor, en ging haar gang.
Nu lijkt een dag zo leeg en lang
Zij was voor mij de heldere ramen

Met vergezicht op mijn gedachten.
Zó stevig had zij mij - en ik haar vast,
Dat niets ons, ook geen andere machten

Zoals de dood, waar wij om lachten,
Kon scheiden. Haar vertrek heeft mij verrast.
Nu zie ik op tegen het wachten.

16-02-2008

thuis dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 170