Alle inzendingen over Brandt Corstius

mijn avondlicht brandt boven wolken een glansrijk weerkaatsend leven…

[Haiku] verlaten kapel de maan brandt als een godslamp achter het venster…

Bijna elke dag brandt in m’n hoofd een kaarsje voor een gemiste…

Kerstverlichting brandt geeft hoop in donkere tijd vult hart met vreugde…

De wereld, wat hebben wij, mensen, ermee gedaan? Wat doen we met ons bestaan? Hebben wij bereikt wat we wilden... welke dorst werd gelest en wat voor honger werd gestild? De wereld, planeet in het universum vol van liefde en verlangen naar vrede... de wereld: ìs het reden genoeg om te stoppen met haat en oorlog? Is het nog op tijd om elke…

De haard brandt net als mijn verlangen Ik wil liefde en je lichaamswarmte ontvangen Ons drenken in wellust en sensualiteit Het samen komen van lichaam geest en spiritualiteit De warme gloed, de vuurzee zo onstuimig mooi Het maakt me week, zwoel, een gewillige prooi Even volop fantaseren me door jou intens laten penetreren De haard brandt…

Het brandt zo lief en ook onschuldig misschien brandt het ook geduldig en wacht het tot het doven mag omdat ik niets in het lichtje zag. Dat laatste is natuurlijk schijn en laat mij liefde voelen tot in het hart maar het lichtje moet ook weten dat het mij geenzins erg verwart.…

Haar lievelijke glimlach brandt in mijn ziel. Haar mooie ogen doorboren mijn hart. Haar sierlijke beweging doet mij pijn. Haar prachtige gevormde lichaam brandt in mijn ziel. Haar geweldige karakter doorboort mijn hart. Oh engel der kwellende liefde, laat mij toch met rust. Waarom houdt zij nou niet van mij?…

ook voor jou brandt er een kaarsje twee jaar mis ik jouw kriebelbaard jouw mooie kijk op het leven hoe jij genieten kon van muziek het kokkerellen gedichten, mensen een biertje, broodje paling het leven ook voor jou brandt er een kaarsje want het is stil, stiller zonder jou toch draag ik je met alle liefde mee altijd mee…

Eindelijk kwam er witte rook uit de schoorsteen De schoorsteen van mijn 'rookige' avondleven Ik dorste het verslavende vuur Ik maakte al wat ik had aan tabak nat Ik had er meer dan tabak van Vooral van het kopen van zo’n pakje Vooral van de schrijnende verpakking Vooral van de stijgende kosten Ik brandt me er niet meer aan Ik brandt…

Naast mensen hou ik het meest van hout!…

Bagdad brandt en blijft maar branden, bijna met de grond gelijk Kirkuk, Mosul, Baqubah, angstzweet sijpelt door mijn handen.…

Een woordenloos verlangen gevangen in een diepe zucht gevoel dat brandt in gedachten geprikkeld door jouw liefdeslucht…

Er brandt weer vuur in open haarden maar linden bij het vallen van hun blad zij treuren niet zij tonen geen verdriet…

De zon brandt ongenadig de seizoenen overhoop.…

als het vuur van liefde brandt…

het verdriet dat in je ogen brandt de blijdschap waar je van straalt de schrik van de angst het rode van de liefde mijn gevoel niet te beschrijven…

buiten is het bitterkoud laat lente nog even op zich wachten maar hier brandt de kachel warme liefde zomert het volop…

Ik ken een huis maar het is geen woning Er brandt een haard maar het voelt zo koud Het is er slechts een schertsvertoning omdat niemand echt van iemand houdt…

De kaars die brandt in het duister zaait vrede overal waar jij gaat doe je oren maar open en luister naar iemand die naast je staat. Er brandt een kaars in het duister het vlammetje is kwetsbaar en klein God geeft Zijn Licht aan het duister door Hem zal er altijd liefde zijn.…

Brand, de stad brandt! De stad is getroffen midden in zijn hart. In de tweede week van mei Vloog een vijand hoog voorbij; En lieten stalen vogels hun zware last neerdalen. Brand, de stad brandt! De stad kon slechts met haar ziel betalen. Het hart werd een gat, Dat eens bruisend klopte tussen de rivieren.…

binnen winterkou kun je toch warmte vinden een raam ontsluit licht er brandt nog een gulle lamp zijn sfeerbepalend uitzicht…

Een kaars die brandt met kleine vlam schijnt zoveel als wordt waargenomen in eigen glorie en vol vuur aangewakkerd om meer te tonen…

hart brandt onstopbaar onblusbaar voort gevoed door liefde of haat…

raak me niet aan zelfs je schaduw heeft mijn huis verteerd mijn eiland brandt erbarmingsloos op dit uur raak me niet aan ik schoffel al eeuwen as uit het vuur.…

een pyroclastische wolk blaast de spinnewebben uit mijn hart brandt jouw aanwezigheid diep in mijn netvlies en mijn ogen rollen in tranen van geluk…

Smeulende as herinnert hoe het was oplaaiend vuur van korte duur Lucifer als mens een vrome wens verdoemd tot de hel daar brandt zij wel…

gezwicht voor jou voor jou als vrouw je vlees dat ik vrees brandt mijn verstand streelt bespeelt mijn beeld doodt mij bloot in je begerige schoot…

werken aan hoogte laagte verschillen doet lange files ontstaan daar de overweg geblokkeerd is groeit ergernis gestaag de zon brandt…

Echter ik hoop dat die reformatorische kliek ooit eens eindeloos brandt in hun hel !…