Alle inzendingen over Briesende paarden

uit het hoog opspattend water de briesende paarden in galop alsop een laaghangende wolk... wij zijn in de Camarque het aardse paradijs voor witte paarden Lejo van Kuijeren…

duizenden voeten lopen over kasseien van Brugge stilaan wachten zij tot de bloedprocessie nadert gelovigen zien eeuwen lang het verhaal van een ridder op kruistocht met heilig reliek zijn briesend paard stapt vendelzwaaiers, potsenmakers afgevaardigden van gilden trekken plechtig voorbij met hun embleem op banieren…

Vandaag ben ik een briesend paard en trap naar al mijn naasten, blijft u daar liever van gespaard dan zou ik me maar haasten.…

ik sta hier in de duinen die in wolkenlucht verstuiven windvlagen die wuiven met handpalmen van gras zie de manen van ruinen langs briesende paarden die niet meer bedaarden toen het éénmaal zo ver was zij nemen de benen het strand op naar zee langs het water gaat het in rengalop goed te pas ga ik er even helemaal in mee…

wanneer ginds het licht achter de verste einder onder dreigt te gaan de waanzin halt gehouden op arm afstand: het briesend paard galopperend op de plaats trekt het decor in haast voorbij de rolverdeling berust als vanouds op louter misverstand en mag geen naam hebben het beest in mij dat vrijheid ruikt rukt onrustig aan de ketting…

Vallend in jouw dampkring kan het lot maar een kant op als menig weerloze eenling hetzelfde niets in mijn kop Vliegend op vurige vleugels smelt allerlaatste weerstand 'n briesend paard zonder teugels zo dacht ik zonder verstand Trappelend in jouw moeras dat borrelend trekt en beeft blijkt gedachte eendagsvlieg die zich martelend overgeeft…

De prins uit vroeger tijd gaat op een briesend paard door gevreesde woestenij tart loerende gevaren zijn zwaard en diadeem blinken van strijdlust blijmoedig zoekt hij moeizaam veroverd geluk en geheel zelf behaalde roem diens dapper vertrouwen woont in het dennenzaad dat zich berustend _ toch vol hoop aan de grillige wind geeft als haast…

paarden de door de storm gebroken leidingen en ruik ik het stof in mijn straalkacheltje de boeken op mijn tafel namen mij mee naar verre plaatsen waar het soms net thuiskomen was nu nog als het stil wordt is het als thuiskomen zo lang geleden maar nog zo dichtbij…

paard Beiaard en het trieste lot der vier Heemskinderen “ Waarom o, waarom heeft de deugd de mens verlaten?…

het volk van het slaapstadje schrikt wakker van trappelende paardenhoeven die al briesend galopperen langs de uren van tijd het zandpad van verleden wil de hoefijzers van deze trappelende benen behouden zij zijn de soms onmogelijke weg naar overmorgen met leidsels vrij geteugeld soms steigerend maar altijd dansend…

Zie de paarden galloperen briesend gaan zij harder rennen daar, vlak langs de waterlijn het schuim spat hoog op de ruiter, bespeelt half gebogen op de rug van het paard de leidsels en viert de teugels wapperende haren volgen de snelheid van de gallop de hoeven lijken het zand noch het water te raken sneller en sneller gaat…

Gekleed in roze broek met wat bretels zit ik voor ’t eerst te paard in volle draf Er komt een briesend busje op mij af… De afgelopen nacht was meer dan hels ’t Komt door de wrede vraag die mij verscheurt: Is óns land nú… of mórgen aan de beurt?…

hoefgetrappel en gedonder snuivend, briesend een schicht komt aangestormd een schoonheid of een wonder… ongegeneerd, elegant loopt het verder, vederlicht op vier poten, zijn gangetje trekkend, het bos weer in. grijs-witte kleuren vervagen naarmate het vordert het wilde paard, op zoek naar zijn haver!…

Sprookjesprins Het witte paard galoppeert Lange manen in de wind Staart hoog, ogen opengesperd Atletisch en slank Gestroomlijnde flank Geen prins te bekennen Tussen de tanden een rode roos De hoeven glimmend als nieuw Een hoorn op het witte hoofd Uit een sprookje gekomen Precies zoals in haar dromen Geen prins te bekennen Briesend…

De storm giert krakende huizen huilende paarden briesende wolven. Buiten op de dijk als tegen de wind geleund adem naar binnen slaat. Ik sprakeloos en stom geslagen verbeten richting lief De woor den zijn ver waaid, niet ver der kom. BULDEREN BLIJFT Je binnen blijft wachten in stilte.…

Vurige vlammen, zengende zwaarden, briesende paarden, zingende meermin, wichtige woorden, zware waarden. Heksen wagen hun wagens op de wegen, wiegend. Willende wieven, tussen wielen liggend, liegend. De verwarde waard weegt bij de vale herberg hun waarden. De bebaarde bard waagt op de kale berg zijn woorden. Weer werd het weer woester.…

het briesend herfsttij gedwee ) Maar laat er al mijn wilskracht stromen een en al tot ik ben genomen blindelings vertrouwen voert me mee 2 Onder een grote naakte kruin -en de paarden mij ontstegen- druipt het zwetend loof een rijpe tweede regen van druppels op mijn hoofd Hier zal ik altijd…

De koffie loopt door en ik zat dus niet vast in de lift, gelukkig niet maar jee, vastgedraaid in het dekbed, viel het met die paarden dus wel mee!…

Een postpaard uit s'Gravenhage Heeft al duizenden brieven gedragen Maar toen hij hoorde dat hij morgen Een dreigbrief moest bezorgen Is hij briesend op hol geslagen…

de aftandse knol springt briesend weg roffelt uitdagend over harde grond wekt alom verbaasde angst bespeurt vijanden in dicht kreupelhout trotseert dreigende schaduw van hoog lover vrede komt dankzij zegenrijke hartstilstand.…

De briesende leeuw, de briesende leeuw het felle beest gaat rond hij zoekt een prooi om te verslinden het was zeer goed, tot hij ons vond hij greep ook hem, die lieve jongen hij greep ook hem, totdat die lieve jongen niet meer kon en hij nog één keer bad Nee, hij sméékte om verlossing nog even thuis, een warm onthaal hij kon de wegen niet…

Haar hand schonk mij dit paard, 'k Sla, haar ter eer, mijn eerste slag, Dit zweer ik, bij mijn zwaard. Mijn hart smacht, met verhitte dorst, Naar het roemrijk oorlogsveld! 'k Omhelze nooit Bathildes borst Dan als een Hollands Held! - Neen nooit! vaarwel Bathilde!…

De Britten broeden briesend met z’n allen op het akkoord van Boris voor de Brexit. Maar Brussel weet niet hoe het met de rek zit en laat Westminster dus maar even brallen. De brave broertjes op het vasteland, in shock door deze Brexit-braniebrand.…

Witte paarden op zondag. Witte paarden in de wei. Witte paarden van de zonden. Zonder zorgen zoeken zij. Witte paarden van verboden vruchten. Witte paarden van verliefdheid niet vrij. Witte paarden plukken ongebonden, Van verboden vruchten houden zij. Witte paarden briesen bruisend. Witte paarden blijven blij.…

GEDICHT FOPPE BIJ PAARDENFOTO twee paarden in het ochtendlicht zou dierenliefde dan toch bestaan ach het is zo'n mooi gezicht vandaar dit gedicht want zonder liefde gaat het leven niet ook bij paarden een bijzonder gezicht.…

Zij houdt van paarden soms doe ik een ommetje om ze haar te laten zien ze had een grootonkel in Hamburg die paarden had o wat voor paarden die onkel had zij houdt van paarden ze steelt ze met haar ogen maar jammer Hamburg is veraf…

Zij denderen door het openstaande raam mijn hotelkamer binnen Tergend langzame seconden razen oorverdovend door mijn hoofd Onafwendbaar blijven ze komen als duivels in de nacht Een vriend van overdag die kalm zijn kilometers maakt is bij toverslag veranderd in een briesend monster dat ijzeren stangen vreet en mijn hersenen doorboort…

de eeuwen heen prachtig gebleven Wie toch beweert dat schoonheid schaadt, vergeet de ware baat, van't aardse paard…

- Richard III Een paard, Naar de aard, Is er nog eer dan zijn staart; Hij doet het te voet Net zo gauw en zo goed Als een ander te paard het doet, En je kijkt niet om Of hij is al weerom.…

een dansende sprinkhaan het paard! trapt de lucht aan scherven dat het glas rinkelt! ratelt voorbij en het zwaard van zijn adem bliksemt! en zijn stem galmt! en zijn hoef graaft de donder op! --------------------------------------------------------------------- uit: 'Portret van een landschap', gedichten 1953-1997.…