Netgedichten

netgedicht (nr. 8.127):

Fel (2)

De briesende leeuw, de briesende leeuw
het felle beest gaat rond
hij zoekt een prooi om te verslinden
het was zeer goed, tot hij ons vond

hij greep ook hem, die lieve jongen
hij greep ook hem, totdat
die lieve jongen niet meer kon
en hij nog één keer bad

Nee, hij sméékte om verlossing
nog even thuis, een warm onthaal
hij kon de wegen niet doorgronden
het was zijn laatste avondmaal

Voor eeuwig Thuis, in ’t felle licht
het zachte, felle licht
waar zelfs het allerfelste kwaad
uiteindelijk voor zwicht.