Alle inzendingen over De richting is nog n

hoeveel penselen roep ik aan om de hemel zo te kleuren dat jij mij feilloos aanvoelt regendruppels ervaart als welgemeende kussen de wind gelijk 'n duw in de goede richting zonnestralen als 'n streling over je wang en komen zult wanneer de lucht dik wordt aangezet, om op te gaan in een tedere omarming…

Op het bankje bij de rozenhaag zit hij, de oude man en praat met haar, naar het schijnt want er zit niemand naast hem hij gebaart haar te komen na nog een poging staat hij op loopt het erf af richting dorp steeds ‘n bezorgde blik naar links van hem zijn hand in die van haar, zo lijkt het bij het graf aangekomen legt hij haar voorzichtig…

hertelling van demonen in explosies op het netvlies van de dag die het licht achter glas bewonen, de richting is nog niet bepaald.…

Soms ga je gewoon weg omdat je ook gewoon terug wilt komen die plaats weer kunt zien met nieuwe ogen in glasheldere kleuren het is gek maar alle mensen zijn ook ineens anders bovendien hoor ik hen in mijn dromen praten ruik ik vertrouwde geuren raak ik opgetogen al reis ik van plek naar plek o ja dan weet ik zeker…

boven het rijk van Silicon Valley hangt een wolk met gevaarlijke ziektekiemen, de waanzin nabij is hij, nog even dan zal hij ook hier verschijnen scheert als de wind langs het hok met de kippen zonder kop…

Met tuinafval zie 'k zo'n lief lieveheersbeestje richting kliko gaan.…

Ik als denker plas zittend en niet staand maar vooral voor het dichten en schrijven even een momentje voor mezelf mezelf ontspannen, legen, ontmoeten en als ik zit te plassen, te poepen, dan gaan mijn hersenen woorden roepen die woorden worden zinnen, verbanden tot gedichten, hartenkreten, verhalen dat komt dan vanzelf vanuit mijn brein…

Verveeld en balorig had de mens geen oren naar het verstrijken van de tijd Door rap te timen kon hij zich bewegen tegen de richting van de wijzers in Met plus en plus dacht hij de strijd te winnen maar raakte verder in de min Als om de aardas tolden en holden zijn gedachten met hem mee op een been hinkend Tot overmaat van ramp…

De tijd verhuist vaag gloort er een herfst dartelend blad en dansende nevels ze melden zich schuchter terwijl een zomer nagloeit het lome landschap verschuift de panelen vogels volgen de zonnewarmte En de mens? die ploegt en zwoegt steeds verder weg van vreugde en vrijheid jaargetijden worden terzijde geschoven kantoren kennen slechts…

Maar welke intentie spat hiervan af, hoe heet de vonk die binnen je brandt, je aanvuurt naar de juiste richting? Duizenden keuzes komen voorbij. Welke negeer je? Legio ongein passeert de revue. Welke haat je en bestrijd je? O, je staat er niet bij stil. Ook alweer een optie. Mens, weet je wel wat je wil?…

m’ n gedachten gaan steeds vaker aan de wandel ik kan ze bijna niet meer volgen zeker niet als ze de benen nemen richting jou…

Gister liep er een traantje over m'n wangen dat rolde naar beneden stroomde naar de rivier en toen naar de zee. Toen ging dat lieve kleine traantje richting de hemel met het andere water mee. Verplaatste zich landinwaarts richting het westen om daar met liters tegelijk lieve meisjes zoals jou te pesten…

Zo´n boodschap kan toch niet in deze tijd Ik hoor bestuurders alom pruttelen Vanwege schaamteloos betuttelen Wat nou I love? I hate de overheid! En elke keer als ik zo´n bord zie staan Denk ik: nu geef ik nooit meer richting aan…

Ondanks de TOMTOM, zoek ik me verloren, ondanks de route beschrijving rijd ik fout, de uitgestippelde route uit het hoofd geleerd, heeft zich in mijn kop omgekeerd. En wat ik ook doe, of wat ik ook nalaat, ik ben de weg kwijt, vandaar dat ik het blad maar omsla!…

Zoals wij half november ieder jaar De aankomst van de Sint per stoomboot vieren Zo staan nu op de kade alle Ieren Met kloppend hart en vol verwachting klaar. "Zie ginds komt", zingt een vrouwenkoor spontaan, "Uit Holland de abortusboot al aan."…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

geen volzinnen zullen ooit meer uit jouw pen vloeien daar jij woordloos opging in de mist…

gebeld in richting Grootebroek naar m'n lief Trijntje Zoetekoek tuut tuut tuut tuut hoor ik de stem van 'n meneer 'ja hier onze lieve heer van weer ontij hartezeer verkeer vrij parkeerbeheer 'k stoom al hier met de trein van enkhuizen richting medemblik en vice versa aldoor op de lijn het regent hier van je rikke-tik-tik met duister…

De wind vlucht alle richtingen uit de zee schuimt van afschuw zandkorrels rollen als tranen over het graf 'n bloem als schamele troost waarop van tijd tot tijd verdrietig regen valt…

De nacht sluipt als 'n dief dichterbij Wil z'n honger naar donker sinister duister stillen Daglicht verbergt zich schielijk achter 'n rij hoge bomen Onheilspellend ...de vooravond worden weg en straat ruiten van huizen nat? Steekt wind op? gaat ie waaien uit veranderlijke richtingen gaat ie liggen?…

In onze tijd bevrijden wij, mensen, ons van iedere nieuwe aardse last. In onze tijd komt telkens een geheel nieuwe tijd. Gedurende iedere fractie van seconde belijd ik graag mijn geloven in tijdloosheid. Het is zo vertrouwd in mij dat ik niets en niks anders weet... Ik houd van oneindigheid in vertrouwen leven, geven, voortgedreven verder…

Met mate slurpend van m'n dampende kop dichterlijke vrijheid struinde 'k richting uitkijkpost en rolde m'n blik naar die feeërieke monding Compleet ontdaan van elk tijdsbesef trilde 'n slepend timbre de oever op en schraapte de helling af zoekend naar 'n smekend oor Vermoeid en uitgegolfd tastte die Lorelei in de bouwdoos van…

Weten dat je bent Waar je wilt zijn en waar Je heen wilt Maakt je weg Begaanbaar…

Zwalkend over een duin Lallend richting de pier Om de nek een mosselenkrans Stinkend naar nachtelijk vertier De eerste avond van m'n huwelijk Vreemdgegaan met haar vriendin Mijn nieuwe vrouw had hoofdpijn En die ander enorm veel zin…

De Brit koos er dus voor om uit te treden Ze gaven de EU vandaag de bons Meteen daalde hun Pond richting het Ons Maar ja, dat kost zo'n gang naar het verleden De kater komt straks na de Celebration Gelukkig wel in 'Splendid Isolation'.…

Het is compleet volledig zuiver in mij, wanneer ik toegeef niet finaal zuiver te zijn.…

Vergeet een keertje richting aan te geven, of spring eens uit de band en laat het leven, na afloop van het stappen zonder Bob. Kom op, doe eens 'n ander een plezier en help patiënten aan een nieuwe nier.…

gevoel voor eigen richting van ’n liefdespad dat was waar ’t om ging wat hij niet had zijn tred was onmatig vast regelmatig het zat vast onder z’n pet geluk hoe wel gevoel was kwel als niets hem nader bracht naar teder zacht de hunker naar liefde ‘n averrechtse weg hij dacht het is maf dat het nu heldert maar ik zet m’n pet…

de viool strijkt de narcis glad in zes richtingen, terwijl de trompet trompettert, toch lokt het de Lente niet uit haar schulp zij houdt zich verborgen achter een kwintet van wolken, al laat zij sneeuwvlokken dansend op de aarde neervlijen of heeft zij wellicht 'n pact gesloten met koning winter die haar in 'n wurggreep houdt tot zij…

hang m’ n wens aan een witte wolk blaas ‘m jou richting hoop dat ie aankomt zodat jij ‘m in de schaduw kan lezen zou mooi zijn als daarna de zon weer volop zou gaan schijnen…