Bleke lippen.

Langs de klapwiekende toetsen
van hoge en de lage tonen, nadert
het onweer dat klettert en onheil
predikt met z’n staart

bliksemflitsen als z’n stokken
het trommelvel beroeren, het fijnste zand
oude beelden modelleren en
verschraalt de dikste huid

een gestalte krijgt vorm in een zilte regen,
rank silhouet in tegenwind
met scherpe randen wat samenvloeit in een droom,
die zich afmeldt en elders weer openwaait

laat me het nog maar even aanzien,
de steilste klippen ontlokken een zweem van
verstandhouding op de bleke lippen, als
de zwaarste branding wordt ingedamd.

hertelling van demonen in explosies
op het netvlies van de dag die
het licht achter glas bewonen,
de richting is nog niet bepaald.

De richting is nog n

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 5 stemmen 99