Alle inzendingen over Dichter Kaarslicht

De meest ongepubliceerde dichter van Nederland heeft zojuist het meest ongepubliceerde gedicht gepubliceerd. Het heet: De mens. Het gaat als volgt: De mens: Een niemendalletje in een heelalletje…

is het de poëzie bij een foto of de foto bij de poëzie dat is de vraag de dichter echter kent het antwoord maar hij geeft het niet prijs hij zegt de lezer mag zelf de keuze maken…

ook dichters lenen en stelen wel eens woorden want wie zonder zonden is schrijft nooit een gedicht laatst nog stal ik een woord om mijn zinnen te beteugelen in een erotisch vers…

de zomer leent zich niet voor een gedicht met diepgang wat ik schrijf blijft luchtig en heeft weinig om het lijf natuurlijk het is het seizoen hoor ik alom maar voor de dichter blijft het behelpen…

nee zegt de dichter ik zie het leven als een reis door de seizoenen waarbij oponthoud soms onontbeerlijk is…

een gedicht is een momentopname uitgedrukt in woorden die de dichter op het juiste ogenblik van zien paraat had verwondering echter is de sluitingstijd van de ogen zoals bij de camera het afdrukken…

. -------------------------- uit: 'Dichter', 1995.…

hoe langer wij samen te dichter wij staan hoe veel ook de dagen te meer er vergaan hoe lief is jouw lachen verdiend is je trots het zal altijd beklijven mijn liefde, mijn rots…

wie ben ik verder van verwijderd dichter bij gekomen ik weet niet meer wat je dromen zijn of hoe je bent geweest en van alles om me heen nog altijd vervreemd verontrust en onbewust hoe langer ik blijf zoeken ik weet niet wie ik ben ik voel het…

de dichter heeft mijn ziel betast de schilder opende mijn ogen de componist streelde mijn oor en de beeldhouwer nam me bij de hand met de andere zwaaide ik verlegen naar de muze aan de overkant…

en dichter als frommel papier, het was mis d’ eronder dacht d’ aarde punt aan de lijn en een vers stuk papier…

De vader dichter! De dichter "pa!" O Heer! ik dank u Voor uw genâ! ------------------ nauw: nauwelijks wiegetouw: touw of koord waarmee men een wieg aan 't schommelen brengt…

levend is alles wat je nog weet van wat er destijds is geschreven en dood dat wat je niet meer weet bijvoorbeeld de verzen van vergeten dichters...…

Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon. Alles wat schoon is, is me een vreugd altijd. Mijn hart is menslijk, maar of 'k lach of lijd, Mijn lachen en mijn leed zijn beide schoon.…

Meden en Perzen als geen dichter ze ooit bezong ?…

te veel hij heeft op wrede wijze wraak genomen de druppel was het zoveelste cliché hij vloog het dichtersvolkje naar de keel de springvloed viel door niemand in te tomen er drijven dode dichters in de zee ---------------------------------- uit: Oude Nozem, 2009…

Dichters in zinnige gedichten schrijven. Daar geloven dichters heilig in. Geloven in bedoelingen. Zonder minder. Zonder meer.…

Alleen slimme mensen weten, dat alleen dichters dichten. Dichters zijn machteloos. Dat weet een kind. Wat ons rest is wachten, op een toekomstvisie, en op ongekende moed, van de Gemeenteraad.…

Dat ik levenslang lesbisch ben, is een ondraaglijk geheim, dat een oude dichter, niet veel langer, dragen kan. Het begon al met mijn moeder, waarvan ik nog zielsveel hou. Ik hou van elke Madonna, omdat ze, eeuwig trouw, vrouwgebleven, moeder is.…

in Utrecht eens per jaar een hoogtepunt voor dichters, excentriek of juist gewoon om in de zaal of bij de microfoon te zorgen voor gehoor of voor een stunt je praat met hem met haar, met die en die in Vredenburg, de Nacht der Poëzie…

Lanen lopen dezelfde Weg langs wegen Aan de straatkant, Dichter bij Banen gelegen Zijn dan jij De paden krult, Met vlechten die Ronde routes vult.…

door de ogen van die dichter zie ik weer even een kind woorden vloeien ogen boeien de lippen juichen het spel van spellen wordt ontwapenend en luid bemind…

Een dichter van indrukwekkend formaat denkt niet in een cocon... Zelfs zijn meest sublieme gedachten worden tot op zekere hoogte bepaald wat wel... en niet... bekend is in de tijd waarin Hij leeft...…

Dat dichter komt in de morgen met het eerste vogellied verlaat ook in de avond niet geheel de doorgang naar de nacht Waaruit ontwaakt, nieuwgemaakt, gedragen, dankbaar en voldongen Zo had ik u gedacht…

Dat ik de Dichter van zijn wijnkelk was.…

'Geen eind lijkt', zei 'n dichter uit Rome, 'aan mijn inspiratie te komen: het schrijven gaat goed, daar er altijd vers bloed door m'n dichtader zal blijven stromen.'…

(filosofiemaand) zoals psychologen speuren naar andermans ziel zo zoekt de dichter naar juiste woorden om zijn gevoelens te vertolken... de filosoof echter peinst en denkt er het zijne van…

de meeste dichters zijn altijd op zoek naar nieuwe woorden en die schudt je nu eenmaal niet zomaar uit de mouw zelf speur ik naar duidelijke taal waarmee ik simpel kan verwoorden hoeveel ik van je hou…

Want veel dichters zijn gezwicht Onder de druk van het gedicht, En lijden nu aan hun plicht. Ik dank al mijn lezers zeer, Tot de 2001 ste dan maar weer.…

Ja dacht de dichter, dat is dat, Magertjes, maar wel lekker plat.…