Alle inzendingen over Diepe Tijd

De diepste gedachten liggen op de huid van het bestaan Dieper vindt men slechts wat aarde knollen wortels en wat puin Zoek dus niet verder Alleen een huis heeft een verdieping…

In mijn diepste binnen zeg maar binnenin komen soms woorden voor die ik niet verzin maar ook niet uit! In mijn diepste wezen, zeg maar wezenlijk, komen gedachten bovendrijven die maar beter verborgen kunnen blijven! In mijn diepste ziel, zeg maar zieleheil bewaar ik al die peins momenten, zonder ooit een moment te denken: Om ook te uiten…

Een zien van een handschrift, dat aan een ander doet denken, lang terug, naar een communicatie, die niet meer, dat terug verlangen Gewoon door het zien van een handschrift en dan wat daarna opborrelt andere handschriften, meer verlangens Als diepe putten zijn we met veel opborrelends Zulke oude dingen Of zomaar ineens in een nieuwe jas…

Stille verwondering Er is een stilte dieper nog dan diep ontstaan uit de leegte waarvan de volheid vervlogen is en hoewel er niemand is die hoort componeerde je een verheven lied over de liefde, blijven houden van het onvergetelijke welke je uitbundig zingen zult alle stille valleien vult tonen spelen met echo’s van de wind tot…

Diepe liefde voor jou altijd en alleen bij jouw zicht en aanwezigheid, diepe liefde die sneed in hart en hoofd leek in tijd en eeuwigheid het geluk dat God me had beloofd.…

Mensen houden de tijd bij: gevangen in uren, maanden, jaren; nieuwe vrijheid is blijvend, zonder toekomstige gevaren. Hoe hoog is hoog, hoe diep is diep; levenslessen uit een levendige omgeving: wat is, maakt geen tijd oud.…

Was jij maar hier, Hier bij mij, Ik mis je zo, Maar wil je toch even niet meer zien Te veel pijn, te veel tijd Diep in me hart wil ik bij je zijn, Maar iets zegt me 'Het doet té veel pijn..'…

de kilte 't wonder van niets meer te vrezen komt tot diepe zuiverheid in de stilte van de tijd in de stilte van mijn wezen…

De regen valt nog steeds maar lente speelt nu in mijn ziel. Er groeit naast al het groen verbondenheid en teder mededogen.…

Afhankelijk van de mechaniek, was menigeen de afgelopen tijd, bijna ziek... Voelde zich ontheemd, de site was "uit de lucht", onbereikbaar.... Opgelucht en velen met mij, hij is weer in de lucht, 'k leg mijn vingers op de toetsen en slaak een diepe diepe zucht.... van opluchting. Fijn dat jullie er weer zijn!…

Diepe rotskloof, met steile wanden. Alles verzinkt erin, in de onpeilbare diepte. In de aardkorst, een uitgestrekte ruimte, waar de grenzeloze tijd, de afgrond van het hart, het onpeilbare gevoel, geen grenzen kent. De rampzalige toestand, van diepe ellende.…

toekomst is verdovend reeds langere tijd in 's lands hoofdstad van noord tot zuid normen en waarden diep ondergronds verpulverd aangeplempt vroeger vaak lastpost genoemde mokummers geloven hun ogen oren niet denken mesjogge kijken daas in diepe putten lijken gestild door een lijntje met eeuwigheidswaarde leefbaar amsterdam diep…

Dit is de tijd die niet verloren gaat: iedre minuut zet zich in toekomst om. Ik ben een oceaan van wachten, waterdun omhuld door 't ogenblik. Zuigende eb van het gemoed, dat de minuten trekt en dat de vloed diep in zijn duisternis bereidt. Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd? ------------------------- uit: 'Gedichten', 1997.…

o, diep mysterie knaag niet langer aan mijn diep verborgen hart laat donkere woorden schemeren in het leven van het onbewuste spookbeelden in mijn lusten drijven onrust in mijn verlangen arme woorden neergeschreven in de gevels van de tijd verbrast in het verlopen licht van vroegere eeuwen…

Vertel het me, moeder. Wie ik ben, wie ik was. Vertel het mij, mijn allerliefste zus hoe je mij zag toen ik klein was en hoe ik veranderd ben. Zeg het mij, papa, wie was ik voor jou... en wie ben je, nog altijd, voor mij niet verloren! Zeg het me dan, geliefde van de bron vertel welke zin in jouw hart klopt... vertel mij en zeg me wie ik…

rest ons de tijd om in verwildering diep te wortelen zodat onze droom zich als werkelijkheid kan uiten of zien we hem verwelken door wat ontreddering blijkt…

af en er vandoor ongehoorde tijd schrijdt voort aan koude handen vloed raakt eb in achteruit een gang naar bodemloos diep…

Blijf ik om je geven Want ergens diep van binnen Hoor jij bij mijn leven…………..…

Zij die me in de ogen keek vuurde het vuur op me af waarom was ik degene die geraakt werd En kwam zij als een amazonde op me af nam me mee en voerde me weg weg van het realistische ver naar mijn diepste verlangens…

De dank uit mijn hart kwam van diepere gronden, waarover fluitende, nee, zingende vleugels de aardsheid, met deze goddelijke teugels, verdiepte naar eeuwlijk verstrijkende stonden. Geschonden zijn onzichtbaar verstofte zegels, waar wij onder verblindende stralen vonden naar zwarte gaten, die ons zogen van zonden in leegte van de ruimtelijkheid…

Zo’n diep gevoel Misschien te diep, Om erover te praten Kon ik dit gevoel Maar achter me laten Kon ik het maar Gewoon opschrijven Maar het lukt niet Schrijven over dingen Die je niet echt voelt Is zo eenvoudig Maar de dingen die je Echt diep van binnen voelt Daarvan kun je moeilijk zeggen Wat je nu werkelijk bedoelt Ik weet wel wat…

verlangen Hier diep in mij Zijn tranen want ik weet niet of ik verlangen mag En steek mijn hand uit en streel je wang Keer op keer jou opnieuw bekijken Ik doe mijn ogen dicht En voel Door afstand heen jouw aanwezigheid En hoor De warme zachtheid van jouw lippen Hier diep in mij Is hoop en vertrouwen voor ons allebei In rust en ruimte…

een cliché in mijn oren achterstevoren terug... denk ik terug... naar toen als de zee spoelde de liefde over mijn dam toen zij kwam zij, een onopvallend glasgordijn een muur van troebel water onzichtbaar onder de waterlijn sommige stuurlui staan aan wal omdat ze anderen lieten sturen door wilde avonturen tot ze strandden in een diep…

Vanaf hoge brug zie ik het diepe water kniehoog kajaks dragen…

Waar is gebleven het verleden, de tijd dat jij nog lachte en vrolijk was. Waarom nou zo’n donker heden? Kijk omhoog, vanuit jouw diepe dal. Want op de rand wacht een vriend, Iemand die jou uit dat dal wil helpen die vindt dat jij beter verdient! Want er zijn nog mooie dingen.…

De diepe kloof, de oude kritische scheur heeft een beslissing genomen, doorgebracht deze ongelijke broedertwist in een diepe bergspleet van gewoel. Stelde nooit vragen, de kloof die zo diep groeiend aanvoelde, dwingend en steenkoud....…

Diep triest, een lief kind vermoord Een meisje in de bloei van haar leven Nog zo onschuldig en zo onbedreven Wie kan dit bevatten, het is ongehoord. Hoe kan een mens hier toch toekomen Om zo’n gruwelijke moord te begaan Onbegrijpelijk, dat zoiets wordt gedaan Dat een leven zo kan worden ontnomen.…

het gesprek dat ze met zichzelf voerde vond hij terug in zijn hand hij schreef naar huis zij sprak vanuit een schaduw met ogen van weggaan een laatste reis door een donker huis, denkbeeldig heengegaan in de veelheid van rouw ze ontkleedde woorden en het wachten uit openstaande deuren het geluid en de stervenspijn; erom huilen…

dagen trekken aan mij voorbij moeizaam tikken alle raden ze trekken diepe groeven het huidige moment Jouw lach in mijn gezichtsveld toont nu slechts dofheid geen zicht op het wagenpark zo alleen onderweg Ik zwijg de dagen voorbij wat spreekt is mijn gezicht lichaamstaal duikt in een ongewisse duisternis…

De bodem De onderkant Het scherpe Het snijden van de rand De diepe laag Zo zwart Zo ver Zo donker Zo vaag Zakken Dempen Bedelven Maak me klein Klein Zodat ik even niet hoef te zijn…