Alle inzendingen over Douwe Egberts

Als mist rond takken aan de bomen, zijn de haren rond uw hoofd; De geuren van uw lichaam, zo innig zoet, dat het me haast verdoofd; Ik druk mijn neus, in de lichte glooiing en zachtheid van uw vlees; En mogen dan wellicht, mijn handen op u rusten, zo even zonder vrees.…

Het regent, mijn huid ondergaat de vochtige geseling onder stil protest; Het regent, goten worden tot rivieren waar doorheen papieren scheepjes een veilig heen komen zoeken; Het regent, de zomer huilt uitbundig om de haar onthouden zonnegloed; Het regent, ik knipper het prikkend vocht ongeduldig uit mijn klamme ogen; Het regent, soms ook…

Veerkracht: Gescheurde wolken, boven stille stad; Huilen hun ogen leeg, glimmen mat; Laten een streepje licht, tussen lange wimpers door; Gluren over daken, buiten ieders zicht. Schreeuwend hartzeer, diep van binnen weggestopt; Dikke keel, schor door luid geschrei; Schrammen op de ziel, laten onzichtbaar sporen na. Geschaafde knieën…

je vlijt jezelf voornaam in Frieslands platteland bevroren in het snapshot van de fotograaf als relikwie van het verdroomde leven toen de trots van een vervlogen tijd de mens aan ’t hoofd, de kop zoals de beeldspraak luidt maar nietig toch naast jouw postuur maar ach, een brand gesticht door ’t lot in handen van een klein kind bracht boer…

kwam je vandaag bij toeval tegen je foto’s en verhaal op een verlaten site een strijder voor het vrije woord in weerwil van een duist’re macht ontvang hierbij postuum mijn eerbetoon niet slechts de levens die je redde de richting die je velen bood in een op drift geraakte tijd noch dat wat je ons naliet als onbedoelde held die droom aan…

Een baby is geboren alweer een creatuur heeft licht gezien, z’n moeder heeft hem eind’lijk losgelaten de navelstreng voorgoed verleden tijd. Zal ik hem nog verbeteren dit schepsel mooier maken dan het is, een flappend oortje dichter bij het hoofdje, het neusje toch maar rechtgezet? Die malle kromme beentjes, ik kan ze spalken zo je wilt…

eerlijk gezegd wens ik haar beurtelings ziekte en liefde - ik aai haar en krijg een douw zij is de leeuw met de doorn in haar poot, het zielige hondje de vlo die ik fijn knijp ze is terug en ik wil het er niet meer over hebben…

Sneeuwklokjes, verlangend naar een beetje douw. Het lijkt er voorlopig niet van te komen. De vorst houdt nog even aan.…

Uw gena geeft Gij enkel in de hoop, gemeenschap in lichaam, bloed en doop Egbert Jan van der Scheer 21-03-‘09…

’s nachts in schaduw der aarde als mens en machine zwijgen slaat nevel stof der dag neer wast douw Gaya’s groene kleed wordt de wereld weer als nieuw in zonnegloren herboren ze komt als maagd in een zetel van licht in magische stilte uit het oosten aangereden even ‘n aards paradijs ervaren al gauw gaan mens en machine m’n dagdromen…

Sinterklaasje, halvegare Drink gerust een ouwe klare Maar leeg eerst die jutezak Voor je teruggaat naar het dak Vorig jaar was je 't vergeten Maar dat zal je niet meer weten Toen je weer je paard besteeg Was mijn fles al half leeg Die lege zak mag je wel houwen Daar kun je weer cadeaus in douwen Bedankt voor alles wat je bracht Dat je niet…

Mooi lief spinnetje in je web Je zilveren draden bekleed met douw Altijd ijverig aan het werk Maakt de mooiste mozaïeken met je spinnentouw Je web zo fijntjes en met zorg verkregen Met kleine insecten en vliegjes behangen Met je prachtige kunstwerk tussen de struiken Weet jij zorgvuldig je prooi te vangen Klein grappig spinnetje werk maar…

van de tijd het oude achter zich gelaten, het nieuwe binnengevaren, niet wetend wat er komen gaat - onwetend van de liefde en het leven dat hen overkomen gaat en van de dood die -nog - niet bestaat n.a.v. reunie klas 1 chr. mulo Ter Apel 1967 in memoriam Menze Hovenkamp, Jonny Scholtens en Douwe…

Tropenjaren als fabrikanten-vrouw toen de "paraplu" werd weggenomen gingen we failliet, je krijgt een douw weg waren alle mooie dromen.…

De charme van haar rokje ik douw haar nooit niet in een hokje met een stem zo zacht als boter het is het hart het bloed stroomt als een motor het roer draait bakboord zoals het bloed niet altijd stroomt naar het hoofd kijk maar naar beneden en geloof in hogere machten en lage lusten bloed moet vloeien ook al is het niet in balans dans…

De voort planters sappelen voor dag en douw, met wij in de wei. Zogeheten ongestoord eten dat doen de schransers, anders worden ze met horde mesjokke en brengen angels, met aanhangsels die nog kloppen, in positie. Weest dus beducht op deze ammunitie.…

Iedere avond keer op keer Huil ik me in slaap De volgende ochtend Is mijn kussen doorweekt Dan denk ik: ‘Alweer’ Iedere avond keer op keer Zak ik weer verder in het zwarte gat Mijn hoop om er uit te komen Is allang vervlogen Er komt bijna bloed uit mijn ogen Iedere avond keer op keer Lig ik op bed Dan denk ik: ’Wat heeft het nog…

Maar je geeft de ander zo gemakkelijk een douw en dan is medemenselijkheid maar een hol gebaar.…

Wolken boven de woelige wereldzee laten hun bliksems, gevat in dreigend grauw, neerdalen, geven de golven een douw, vinden en tarten het menselijke wee. Op het water danst een zwaard met stormwind mee, zwaait moordlustig als een woeste tijgerklauw, brengt aanstromende lucht telkens een houw, verraadt onzekerheid, zoekt hechte stee.…

De mangedachten zijn niet langer kuis: de zuigers en de pompen en de peilstok, de spuitmond en het spruitstuk slaan de mijlklok, dan zijn er nog de drijfstang en de kruis- en topsnelheid en inspanningsvermogen. Aan alles moet je denken als je bak- kenist bent voor een wereldtopcoureur, E. Streuer is de naam, die zo bevlogen met sidekick…

De idee van gisteren bestaat bij de gratie van nu vandaag. Fantasieën over morgen ook. Wanneer ons geheugen gaat haperen, verandert ons herinnerde verleden en onze gedroomde toekomst. Wanneer ons geheugen weigert, verdampt ons idee van tijd en verandert in onze werkelijkheid. Ons begrijpelijke begrip van tijd blijft een verleidelijke…

Dees vruchtbare rank Verdrijft ons rouwe Door lieflijke drank, En Hemels douwe. Die hij in ons giet Dit wijntje wil drinken. Hij doet het ons schinken. Uit Liefde om niet. Smaak prince dees wijn In reinder borste Zij doet vrolijk zijn En blust de dorste Met Hemels bediet Dit wijntje wil drinken.…

De douw knispert onder elke voetstap, in dit betoverende winterse landschap. De nacht valt als een fluwelen deken neer, sterren fonkelen, als een hemels schouwspel keer op keer. In het winterlandschap, gaan we samen op ontdekkingsreis, over zachte sneeuw en op glad ijs.…

Vogels vliegen hoog Waarom kan ik dat nou niet Denk ik als ik val…

Wanneer de ruige sneeuw de Alpen niet zal dekken, Wanneer de zomer heet zal ijzelen van kou, Wanneer de locht het land zal weigeren de douw, Wanneer 't gedierte zal de Oceaan uitlekken, Wanneer de noorder-pool de zeil-steen niet zal trekken, Wanneer de grijze wolf het schaap zal wezen trouw, Wannerr de vrouw een man, de man zal zijn een vrouw…

Rozengeur zuiver zoet douw druppeltjes zo klein Haar doornen messcherp kleuren die prachtig zijn Water blauw water blauw golven deinen er gedwee Helder fris geheimzinnig schitterende woeste zee Wolkenlucht kleurenspel zomaar in beweging gezet Welige vormen welke ogen als een zacht donzen dekbed Hoor die prachtige vogels zwevend spelend…

Aan de Oosterdijk zat eens een kras fietsenzaakje waar heel vroeger, toen al emancipaat, de regel bestond ”op een gazelle gaat zelfs een vrouwe keurig rond” zo verkocht Jonkheer Douwe menig fiets voor een knaakje.…

De jonkvrouwe van Schouwen kon men niet de deur uit douwen want ze had zich volgevreten als een echte mastodont Ze stond bekend als lekkerbek en had een heuse derrière groot genoeg om op te zitten om er deuren mee te sperren ze vrat dagelijks zich ongans aan paté en aan bonbons die zij er samen met pasteitjes op de étagère vond Ze schranste…

troostzoekende zieledwalers een streling stroopomdemondziederijen van woorden Muziekfestivals prinsengrachtconcertante van op tv gebrachte pianoakkoorden En dan op de koop toe gratis lunchconcert in laag beetsterzwaag het elfstedenkwartet en middenbeemster trio met klarinet en - klap op de vuurpijl - in hoog catharijne pia douw…

Zoals de meeuw In al zijn koninklijkheid Wordt gedragen door de wind Zo worden wij Dag in dag uit Gedragen door de liefde Van Hem die Uw zoon is, Net als Hij Zijn wij geborgen, Zijn wij Uw kind…