Alle inzendingen over Drank OR Bols

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Geen theater is zo groot als de bol waarop wij leven. Ik wou dat ik naar buiten kon …al is het maar voor even.…

Mijn handen liggen op een kristallen bol de tinteling verwart mij, beeldvormend komen herinneringen in mij op trillend, sidderend, ik transpireer zuig krachten op, zie een andere weg mijn geest verzwelgt de kristallen brandend van verlangen, nu splijt de bol zich duizenden glinsteringen stralen mij aan ik beleef de fusie van de krachten…

paardenbloem jouw zaad wit doorschijnende bol wind: neem me mee blazen!…

bol van verhalen kleuren je wangen luchten in het avondrood [senryu] foto: Martien Montanus…

Als ze mekaar weer hoog hebben geprezen, Gaat elk daarna weer schrijvend uit zijn bol. Er moeten domweg minder schrijvers wezen. Je staat als lezer machteloos in dezen. Zo’n overvloed maakt ieder hoorndol. Er valt gewoon niet tegenop te lezen. Die schrijfdrang, moeten we gaan vrezen, Wijkt niet voor drank noch seks of rock-‘n-roll.…

het is de avond, het is de vriendschap, het is de drank, het is de leeftijd.. waardoor ik me momenteel zo thuis voel in de wereld.…

Doorschijnende halve bol van nevel, ligt Over het kerkplein, ied're lamp een maan, 'T elektrisch violet; schaduwloos gaan De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht; De toren als een vinger opgericht Uit lage schemering van mensenwaan, Teruggetrokken en afwijzend, staan De middeleeuwen naast 't elektrisch licht.…

Over me staat, als transparant kristal rondom een oude berggod in zijn hal een halve bol van stilte, die me omsluit: 'k hoor, hoe heel ver een lang gillende fluit een tunnel boort; mijn berg kraakt overal. Een blaf, ginds, hakt een gat; en recht en smal knapt een spleet open, tot mijn oor hem stuit.…

Er weent hier geen, Er heeft hier niemand vreugd: Gij hebt de oude Bols alleen Als nationale deugd. Gíj drinkt en zwelt, gij ademt stank, Luid wordt uw vuile aard; Ah, barsttet gij maar van de drank, Gij zijt uw drank niet waard!…

nachts roestte alles nog eens vast de metalig ruisende rietstengels vervagen even zwart en wit als een lekgeschreven stilte schiet als een fluks flapje luchtballon de gammelgeschroefde hemelpoort aan diggelen en noemde het ook water deze troosteloze waterwereld is een goedverborgen ruimtenevel knipoog nu leef ik weer op deze bol…

die pracht uit één bol kan komen de groei van een amaryllis ’t grootste plezier dat er is…

mijn handen omvatten het universum in een glazen bol, kijk als je schudt dan beweegt het, sterren schuiven achter de maan, bomen vallen uit de lucht bergen breken de zee in twee en de zon drijft uitgeblust met de ondergang mee…

Een glazen bol gevuld met meeuwen rolt over de golven naar de horizon waar oranjerood zonnelicht vurig weerkaatst krachtige vleugels zoeken gespreid een uitweg om de wind te benutten die hun wil beheerst vlieg, o vlieg engelen der zeeen ontdoe u van het glazen vlies bijt door de navelstreng verspreidt vermenigvuldig neem bezit…

Maar mij doe je echt een lol Met een Bossche bol.…

z’n bol is los z’n vlag hangt uit ziet hij fluit zoens en fluitekruid surplace de Josse daar komt zijn zoon gezet zijn eigen toon ‘het stijgt je naar de bol ouwe geeft dat jou lol je maakt me hoorndol’ hij flapt er uit - de ijdeltuit - ‘ik ben als gedicht alom op zicht ‘t is nu bekend ik ben erkend als eigen merk in de dichterskerk…

Voor Christa Wat de prijs Van alcohol is, Vraag je mij - Ik zeg alleen Maar dat de prijs Van drank hier Een paar meter Voor je rijdt, Op dit fietspad Dat door een Tussenberm van de Rijweg is gescheiden, Daar fietst Christa, Zesentwintig jaar jong, Op haar driewieler, Haar moeder ter bescherming Naast haar - tien jaar…

Hij drukte zich wat calvinistisch uit Het geld gaat naar de “Schnaps” en naar de “Frauen” Die zuiderlingen zijn niet te vertrouwen Verschoot hij daarmee niet zijn laatste kruit? Mocht deze baan hem onverhoopt ontvallen Dan maar een flinke neut en naar de Wallen…

zulk een slecht gebit toch blijft hij dat bocht drinken suiker met koffie…

Toen doorsijpelde dat er bij mijn uitvaart geen alcoholische dranken op tafel kwamen bleven meer dan de helft van mijn nabestaanden weg!…

ik mis iedereen de gezelligheid om me heen geen feest, geen drank weinig dank ik mis iedereen…

Het was er warm en rokerig en de sfeer was ongekend grappen en grollen over het leven zij kent een ieder en allen de drank werd aangelengd Veel te verteren heeft zij niet dan nipt zij zuinig en wel bewust slinks begluurd door zij die hebben het leed vermaak van velen wetend dat zij nog wel wat lust Soms is er dan een goudvink en laat…

Hoewel poëten 'm soms stevig raken en inspiratie langskomt in een roes, die later net zo vlug verdwijnt, pardoes, zal drank nimmer een dichter van je maken. De woorden zelf moeten je pijn verlichten, want met een opener kan je niet dichten.…

Tjonge, wat zijn we weer stoer met je vrienden daar aan de bar maar van dat slappe geouwehoer raak ik alleen maar in de war Zo ken ik jou helemaal niet een macho, een flirt, een grote bek je doet me enorm veel verdriet maar dat vind je zeker gek Ik wil die man zo graag weer zien die ik al die tijd zo heb gemist ik weet wat ik inmiddels…

Ik moet de blanke gaten in mijn hoofd slaan die het weten wissen, de kalmte brengen rond het wellen van mijn zijn, de sombere som ontcijferen. Woorden wil ik, rechte woorden als handlangers, als messen in vlees. Pas dan kan ik ophelderen, mij opheffen en neerleggen.…

Je ligt total loss op de bank Het gevoel, gedood door de drank. Je bent een vriendelijk mens, Behulpzaam voor iedereen. Het enige, dat ik wens, Is een beetje liefde, voor mij alleen. Na al die jaren van hopen op verandering Besef ik maar een ding… Jij zocht geen vrouw, Maar een goede vriendin.…

Waw, die schoolreis, er was sterke drank. Mijn klasgenoten zag ik niet meer staan. Onze verloving, wijn in overvloed Vraag mij de namen van de genodigden niet... Ons huwelijksfeest, af, alles erop en eraan Mijn bruidegom was... helaas de fles. De pijnloze bevalling van ons kindje In mijn roes bracht ik het wicht ter wereld.…

Liederlijk vloekend baande de dronkaard zich een weg, door de aanwezigen. De enige manier om aandacht te krijgen, die kreeg hij niet, dus beter gezwegen, vervolgde hij, zwalkend en in zichzelf mompelend, zijn weg. Z'n geweten vertroebeld door de alcohol, had hij alleen verdriet en meelij met zichzelf en mijn gemoed schoot vol!…

Wat langzaam opgebouwd is Vermorzel je. Wat geluk en liefde is Vernietig je. Schoonheid en welzijn Vertrap je. Tergend, sluipend, giftig... doe je je werk Bedankt, Koning Alcohol!…

zal een ieder het verliezen Liefde kan het van de drank niet winnen Een verslaafde kan niet meer kiezen Het is tijd om dus opnieuw te beginnen…