195 resultaten.
Ik lig op mijn stil-doodbed
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.427 Ik lig op mijn stil dood-bed, heel alleen,
ik weet het wel: - nu zal het hart gaan breken;
uit mijn onheelbre, wijde wonde leken
de trage, donkre droppen, één voor één.
In drop bij drop vloeit mijn rijk leven heen,
ik wacht het stil, - zie naar het staag verbleken
der kleuren mijner wereld, - zij geleken
zó onverganklijk, - nog zó kort geleên…
Ongenood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 ongezien kruip je overal doorheen
onaantastbaar toch duidelijk voelbaar
bepalend hoe men zich bewegen zal
stram en stijf tijdens het moment
van ontwaken rekken en strekken ze zich
doch ben je meteen daar
niet te verjagen met tabletten
verzacht warmte ietwat, slokt je energie
weg terwijl men dat juist zo ontbeert…
[ Ik huil en lach niet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Ik huil en lach niet
mee met jou, maar met mezelf --
weerspiegeld door jou.…
[ De deur knalt het licht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 De deur knalt het licht
dicht, in stilte beginnen --
mijn ogen te zien.…
Transparant?
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 451 Wat ik je te zeggen heb
verneem je pas als het op
papier staat uitgedrukt
in een idee of daad, niet altijd
tot wederzijds genoegen, om
op te gaan in eindeloze zinnen die
worden dan ellen - en eeuwenlang.…
[ Het vuur laait hoog op ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Het vuur laait hoog op,
en onze verhalen ook --
We gloeien ervan.…
[ Ik heb iets bereikt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Ik heb iets bereikt,
en nu voel ik een leegte --
die ik wil vullen.…
Eens heb ik de dalende zon gevraagd
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.787 Eens heb ik de dalende zon gevraagd
te wachten,
eens heb ik van dichte nacht-schaduw
het luchte, vluchtige vlieden beklaagd -
en nu! - en nu! -
Nu glijden de tijden zo langzaam aan,
de dagen, de tragen, ze willen niet gaan
en lang - lang - lang zijn de uren der nachten.
Eens hield ik de goudene uren te goed
voor klachten,
eens vulde ik de…
Alle mooie dingen verminderen
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.526 Alle mooie dingen verminderen
En verlaten mij nu -
Mijn lieve zinne-kinderen
Haten mij nu -
De gouden, de grauwe, de blauwe,
Ze gaan, ze gaan allen heen -
Tussen grote mensen-gebouwen
Sta ik alleen -
In de mensen, in de zon-straten
Koel, onbewogen. -
Ik ben heel alleen gelaten
Door mijn ogen.
Mijn ziel is in leven gebleven -
Leeft…
Op zoek naar riet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 108 Geen kerstboom te zien,
En toch lopen hier allemaal
Mensen voorbij met een kluit
In hun handen geklemd -
Langs de scheuren in
De aarde - hun aarde -
Zijn ze op zoek naar
Het riet dat hier onder
Ergens moet groeien,
Zo hadden de beleidsbepalers
Hen in vertrouwen gezegd;
Maar net zo min als de huizen
In hun luxe wijk verkoopbaar…
[ Mijn gaap in de tuin ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Mijn gaap in de tuin
ademt frisse lucht, ik hoest –
een vlieg uit mijn mond.…
[ Rottende stukjes ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Rottende stukjes
jeugd, verlangen en trauma:
mijn eigen mestvaalt.…
[ Alsof mijn lichaam ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Alsof mijn lichaam
nieuw is, en ik opnieuw moet --
zoeken naar de rem.…
[ Meestal gaat het wel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Meestal gaat het wel,
soms ben ik zelfs blij, dat mag --
dan op de foto.…
Wijsgeer
gedicht
3.0 met 78 stemmen 21.452 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit het werk van Ellen Warmond (P.S. van Yperen, 1930)…
Déja vu aan het biljart
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 177 Voor mijn vader
Terwijl jij nadenkt
Of je over rood of
Wit wilt spelen,
Schud ik de tijd
Uit mijn mouw
En kijk ik veertig
Jaar of zo naar voren,
Zie ik haar, dan nog
Niet geboren, op dat
Tafeltje in het kleine
Kerkje dat in de mist
Verborgen ligt
Met gekruiste benen
Gedichten lezen, die mij
Regel voor regel raken, met…
Mensen met een kluit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 180 Geen kerstboom te zien
En toch lopen hier
Allemaal mensen voorbij
Met een kluit in hun
Handen geklemd -
Door de scheuren in
De aarde - hun aarde -
Zijn ze op zoek naar
Het riet dat hier onder
Ergens moet groeien,
Zo hadden de beleidsbepalers
Hen gezegd,
Maar net zo min als de
Huizen in hun luxe wijk
Blauwestad verkoopbaar…
Milieusharia
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 bestaan zult gij
sober, fundamenteel
zonder enig spoor te laten
gij zult nimmer steenkool aanhangen
dit op straffe van digitale steniging
ende publiecke beschaeminghe…
De zoete wens
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 627 toendertijd was mijn sterven ver
ongekend het eeuwige schaduwrijk
verlangen zocht enkel de mooiste ster
ik was onderweg naar gelukzaligheid
kom dan toch
x
ik rekke mijne tonge
tot vele ellen lang
met zoet
zal ik haar bestuiven
wees niet bang,
kus mij toch immer;
mateloos en
ongedwongen
x
het is ook zo spoedig binnenkort…
In de oren van de tijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 66 In de oren van de tijd
tussen hoop en vrees
echoot jouw naam
Mahsa Mahsa
Elle s’appelait Masha Amini
jouw ogen schitterenden
als het licht van de zon
de zachte volheid van je naam
Vastgesnoerde woorden
worstelen zich los
over de daken van de wereld
schreeuwen we Mahsa jouw naam
Hoe immens jij bent
dichterbij dan ooit
de echo van…
Een waas van weemoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Verlang naar mensen
En dingen die alleen
In mijn herinnering
Nog bestaan - en zie
Dat het landschap
Dat achter me ligt
Ook het mooiste
In zich bergt
En alles dat ik
Geleefd heb bedekt
Is met een
Waas van weemoed…
Achter de adem
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 Van kleins af aan
Had hij al geweten
Dat de ziekte
Die hij onzichtbaar
Bij zich droeg
Schuw was,
Verlegen zoals
Hijzelf kon zijn,
Hij leek immers
Op zijn ouders,
Aandoening die
Alleen kon worden
Uitgelokt door spanning
Die zich merkbaar opbouwde
In de mens die hij was,
Zodra het eerste kuchje
Zich aandiende, wist hij…
[ Lezend ontmoet ik ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 Lezend ontmoet ik
verre en dode mensen –
intiem als buren.…
[ Dieren en mensen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Dieren en mensen
ademen lucht in en uit –
En dan stormt het soms.…
Lef
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Iedereen is moedig, echt waar
want alle mensen hebben een hart
waarin vrienden en wensen wonen
en geheimen, en hartstochten
misschien niet alle vier, maar
nooit staan de kamers leeg
Harten kloppen voor hun gasten
en heel het lichaam bestaat
om hen te beschermen
met moed die moet
Dit is een onbekend geheim
dat slechts weinigen begrijpen…
Maria Sjarapova
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 141 Maar uit het niets verscheen een supernova
Het fenomeen Maria Sjarapova
Ze stiet bij elke slag haar schrille kreten
Zodat haar stembanden al vroeg versleten
Men riep "Elle l'a, elle l'a!…
Petite Messe Solennelle , een belevingsverslag Zaterdag 11 juni 2022, Zuiderkerk, Amsterdam GROOT CONCERTKOOR AMSTERDAM
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 234 Ook in de hemel was het stil
Omringd door Engelen
Luisterde ‘luie’ Rossini naar zijn
Petite Messe Solennelle
De alt Maria nam het voortouw
En de Engelen volgden in koor
In het slot Agnus Dei
Wat adembenemend werd gezongen
Het harmonium was vervangen
Door de virtuoze accordeoniste Ellen Zijm
Wat ook het publiek in extase bracht
Tot zelfs…
Verder, altijd verder
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 299 Stilstaan in het nu,
Herbeleving van het
Moment, dat is waar
Mijn geest naar verlangt
Noem het rust voor
Het overwegen van een
Gebeurtenis die anders
Ongemerkt vervliegen zal
In de oneindigheid van
De tijd - in het nu
Wil ik leven, altijd in
Het nu, ook als ik zeker
Weet dat die rust me
Niet gegund wordt, want
Zoals alle…
[ Mijn tong lapt mijn bord ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Mijn tong lapt mijn bord
leeg, opa vindt het niet goed –
want ik meen het niet.…
[ Iets voor het eerst doen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 Iets voor het eerst doen,
schaatsen, uitgaan, of troosten --
Jammer! Je bent stijf!…