Alle inzendingen over Es ken ik - ze is vo

Maar nu ik zie hoe jij werkelijke bent, Ben ik blij, dat ik je niet meer ken. Ongelooflijk hoe jij kan flemen. Om iemand daarna alles af te nemen. Zo laat je zien hoe je bent, Ben ik blij dat ik je niet ken. Nu beloof je iemand je eeuwige trouw, Een mooie belofte gedompeld in rouw.…

probeer wat voor jou te schrijven dat valt niet mee aangezien ik jou niet ken verschil tussen kennen en kunnen kan hier niet maar even terug naar jou mmmm dat kan ik wel beloven eeuwige trouw zal met je dansen zoenen praten lachen huilen zweven door dit eeuwige leven maar voor eeuwig is erg lang maar alleen zo bang het voelt een beetje…

Ken je iemand die zijn liefde voor jou NOOIT zou opgeven? Ken jij iemand die dit voor jou gedaan heeft zodat jij voor je zonden kan worden vergeven? Ken jij iemand die zich onschuldig voor jou zou laten ophangen aan een kruis? Ken jij iemand bij wie je altijd veilig bent, buiten en in huis?…

Gelukkig voor Ken zorgen de artsen dat plastieke chirurgie hem redt…

We volgen geen weg naar een doel, we aarzelen -- en drentelen wat.…

Wanneer je niet gelukkig bent Je jezelf hebt opgesloten Achter dikke zware deuren En je kans hebt verschoten Dus laat mij maar gelukkig zijn Met wie ik werkelijk ben Geef mijn prins desnoods een “es” Dan kan ik tenminste zeggen, Dat ik mezelf ken!…

als je moedig bent moet je moedig zijn of je wilt of niet muss es sein es muss, es muss de angst die weerhoudt is de kracht die duwt angst maakt bang of boos bang trekt boos duwt de moedigen zijn eerst ook bang ze ruiken het het ruikt naar rot het slaat naar binnen ik wil geen rot het rot eruit men trekt bang naar rot…

Is het mooiste dat ik tot nu toe ken.…

Een treurende es zweept ruisend Het hangende loof om het puin. Stil koestert een teder viooltje Zijn geluk in het mosrijk duin.…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Het is onzin, zegt het verstand. Het is wat het is, zegt de liefde. Het is ongeluk, zegt de berekening. Het is alleen maar verdriet, zegt de angst. Het is uitzichtloos, zegt het inzicht. Het is wat het is, zegt de liefde. Het is belachelijk, zegt de trots. Het is lichtzinnigheid, zegt de voorzichtigheid. Het is onmogelijk, zegt…

memento homo quia pulvis es et in pulverem reverteris wees indachtig o mens dat je stof bent en tot stof terugkeert…

God, geef me de sereniteit Om wat ik niet kan veranderen te accepteren De moed om te veranderen wat ik kan En de wijsheid om het verschil te weten Mijn sereniteit wordt al mijn hele leven afgebroken door de mensheid Uit haat en woede opereren, is wat ze mij leren Tegen wie moet ik die botvieren dan? We mogen toch ook niet vergeten?…

ja en nee gevoel geen afscheid willen nemen van het geel en vermiljoen de boterbloem de koperzon en lente jong de zomer met haar bronzen huid en zalig rollebollen op het platgewalste groenegrasmatras diepe zuchten langs het lichte korenbloemenblauw zalig zachte warme lippen lieflijk overvloedig kussend op die lustige van jou onder…

je woorden komen zo vreemd voor ben je niet een deel van mij? ik kan niet geloven wat ik hoor weet je nou wel wat je zei ? je zo te zien doet me verdriet ik troost me: één zo’n mensenleven opgeofferd. Dat is ook een streven maar je kennen? Nee, dat niet…

Ken jij ons nog van die keer, de branding werd sterker, verdoofde de tegenstem in m’n leeg hoofd. Ken je mij nog, van mijn tranen, onomkeerbare eerste keer?…

Ik ken ze niet, de wegen in dit labyrinth van het verlangen, maar 'k weet alleen dat ik wil luisteren naar de zangen die altijd en overal om alle dingen hangen...…

Zie jij wanneer een man gelukkig is? tevreden, bevredigd en voldaan? zonder geklaag, geween en bemoeienis, blindeling met z'n lot begaan? Weet jij wanneer een man verdrietig is? benauwd, gebroken en verward ervaart hij 't leven zonder betekenis niet beseffend dat z'n hart verstard? Hoor jij wanneer een man te zwijgzaam…

je kent ze vast wel, die momenten dat het vel je even niet meer past dat je weg wilt lopen bij jezelf maar zelfs geen weg vindt op de tast van die dagen dat de regen zich van zijn natste kant laat voelen jou onder je huid nog raakt en je het liefste weg zou spoelen dan druip ik af zonder een woord droog mijn draad met de intentie wat…

Ik ken dat niet, de hete adem van wie liefheeft ik rook teveel en schik me langer dan de dieren in het ouder worden - ik neem een sigaret, alles lijkt geregeld: de politie waakt, de hoeren zwijgen vreedzaam ik kom de weken door met kijken naar het saldo van mijn hypotheek, het verschuiven van de stilte.…

vanachter ieder masker bovendien jij, ik in sterven mijn wee ons de tijd die nooit te moe rust in de kronen ongeteld is nog uren die in armen slapen wat ik ook doe toch nimmer faalt wie ik ook ben in het geluidloze van toon die jij je steelt vanuit mijn mond en ik ga stil zo stil als ‘k kan verblijf in jou tot ik je ken…

als ik ben, gelijk de doorsnee mens en dat ben ik wijk ik niet af van uw goed en kwaad of lief en leed in luiheid en verboden daad als ik mens ben gelijk allen ken ik u en speel ook toneel met geopend doek kijk dan de zaal in gevuld met uw zielen maar door de belichting blijkt dat een schimmige look oh zeker, ook ik…

ze drinkt woorden in met volle teugen geniet van heel veel op papier gezet boeken streelt ze met warmte in haar handen ook zij heeft haar fluister toevertrouwd en neergeschreven ze doet het met heel haar hart…

dat jij mij zult weten dat jij mij zult horen dat jij mij zult zien in ononderbroken ruisen van regen en wind in de groene sporen tussen het grind in golvende lijnen van een satijnen lint maar bovenal mijn liefste mijn dat jij mij zult ruiken in de purperwitte bloesem van magnoliastruiken…

je bent een mozaiek van zoveel kleuren je bent een parfum van zoveel geuren je bent het wat mij iedere ochtend wakker maakt ik dank je je hebt mijn harde hart geraakt.…

Ken jij mij, ken ik jou, of blijft er altijd iets geheim?…

ik ken het spuiten van de etter uit een steenpuist op het spiegelglas ik ken het knarsen van haar tanden en de geur van sperma in het zomergras ik ken het knielen op vermolmde banken en de zinloosheid van mijn bestaan ik ken het schreien van de boreling en de scherpe pijn van ’t nabestaan ik ken de gloed van de verovering en het trillen…

ken je mij wie ken je dan zij die glimlacht niet om te maskeren maar om een draai te geven aan 't leven dat zoveel drieten kent waar zij zich niet door laat lijden noch verleiden tot het absorberen van, verkiest zij het licht dat zij met beide armen omhelst het zo haar eigen maakt vraagt zij zich af ken je mij…

Ken je dat? Je vriendinnen worden verliefd, hebben geen tijd meer voor jou, je voelt je niet geliefd, terwijl je toch iets anders wou. Ken je dat? Een jonge waar je veel om geeft, maar dan wel als een vriend, hoop je dat hij jou vergeeft, omdat jij zei dat hij beter verdient? Vind je je vriendenkring te klein?…