2100 resultaten.
Woestijnwinden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 85 schralend waaien door
het schuren van fijn stof
zo is ook iedere
plaats te achterhalen
waar eeuwen tijd hebben
vermalen tot couleur lokale
een mengeling van
kruiden en bereidingswijzen
van de gewassen van het
land met trotse hand
ook armoe en verstarring
bepalen dagelijkse kost
in het soms uitzichtloze leven
wordt er niet met eten…
in clubverband
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.676 hier is het goed tussen collega -
stervenden waar niet meer
om de hete brij heen wordt gedraaid
enkel gezegd hoe ze te eten
de comfortabele ruimte is groot
- een meevaller -
want hoeveel plaats heeft sterven eigenlijk nodig
als aanloop naar mijn malse weide
- mals is wel een vereiste -
in dit groene kader
iedereen die hier komt is dus…
Ode aan m'n liefste
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.420 Met hoeveel gemak
je keer op keer vastberaden
op de verkeerde plek staat te wachten
aangeslagen
de weg niet meer weet
te laat op komt dagen
alweer je sleutels vergeet
hoe door de was op 60 graden
oen
ik te strak ondergoed moet dragen
hoe je op je allerbest
de helft vergeet bij boodschappen doen
verzonken in gedachten
het eten verpest…
Sprinkhaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 70 uitgeteerd vee en als de goden het wensen
luizen en sprinkhanen op het gewas
De inmenging van de rijken der aarde
heeft het volk hier geen goed gedaan
als sprinkhanen roofden zij alles van waarde
en opgevet zijn zij weer verder gegaan
Hoor de sinistere tsjirpende kreten
de zwermen verteren de akkers tot zand
de enigen die dit jaar zullen eten…
de zoveelste keer
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.487 we hebben een afspraak
houden het vriendschappelijk
want het ging al zo vaak
dus we gaan zwemmen
dank je de koekkoek
daar liggen we in badpak
ben niet verliefd daar
doe ik niet meer aan
het ging al zo vaak uit
we houden het gezellig
en delen een en ander
maar niet dat want dat
ging al zo vaak zwemmen
uit eten drinken naar de…
Dieet
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 468 Wanneer ik door het weiland kuier
prikken de netels in m’n uier
Er moeten ècht wat pondjes af,
dus minder eten; ‘t is een straf!
Misschien word ik weer slank en mooi
met een dieet van halva-hooi’…
de wereld en mijn zoon
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 430 begroeid chateau
pal aan de weg naar Malmédy
gewoon potsierlijk op straat
zit mijn oudste zoon
nog geen drie jaren oud
op een lage kinderstoel
een en al voldane lach
onder de spaghettislierten
saus stroomt uit zijn neus
al het licht was weg
de electra uitgevallen
donder en bliksem stormstoten
hagelstenen als fazanteneieren
vlak voor het eten…
Wonderlijke mensen.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.127 echoot vergevingsgezind
op verbaasde klinkers
pagekopjes mannenbaarden
vrouwen baren kinderen
meisjes wiegen poppen
zij hebben geen gezicht
die eigen wereld draait
om hun stukje leven
voortbewegend bij
stilstaan in de tijd
zij blijven op het tuinpad
en klitten bij elkaar
een dorppsjeugd onder hoedjes
zonder beatle-haar
jongens eten…
Laatste wens
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 2.908 geen bloed voelen stromen
zo bleek als vaal katoen
mijn bed niet uit te komen
geen fut om iets te doen
volledig hol van binnen
als een lege batterij
soms even buiten zinnen
de wanhoop heel nabij
mijn passen voelen zwaar
het eten smaakt me flauw
ik leef als een kluizenaar
de wereld kleurt zo grauw
ik wil niet langer lijden
dit doet…
Voelde zijn hart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 ik aaide hem zacht
voelde het hart
keek in zijn ogen maar
wist nooit wat hij dacht
zijn wereld
had ooit vrijheid
planning en bestaan
in iedere dag ervoor gaan
door geur en kleur
volgde hij seizoenen
intuïtief in eten en
het verzamelen van buit
huid en vacht
volledig aangepast
zo ook het paargedrag
met zorg voor de kleinen…
Brutale donder.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 304 Brutale donder in zwart en wit
Met je krachtige snavel pik je in alles
Sloop je wat je slopen wilt
Bessen en noten
Restjes eten voor de mussen
Waarvan je er laatst nog zelf een at
En maar schelden tegen de kat
Brutale donder met pit
Door de openstaande schuifdeur loop je naar binnen
En dan weer terug, alsmaar scheldend
De honden verbouwereerd…
LIKÖFERWAND
gedicht
2.0 met 23 stemmen 7.721 Zouden hier rugzakken zijn
als wij er niet waren
om ze neer te zetten
broodjes
als wij er niet waren
om ze op te eten?
Zou het hier stil zijn
als ik er niet was om
te zeggen hoe stil het is
koud
als jij er niet was om
te zeggen hoe koud het is?…
Magisch bos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 165 Niets bijzonders toch
na het eten
een boswandeling
halfuurtje opgelegde
therapeutische
bewegende handeling
maar terwijl het zonlicht
tussen boomkruinen stroomt
lijk ik alles te vergeten
levendiger zijn de kleuren
bomen en struiken
zijn bloeiend aanwezig
geluiden en geuren
maken mij even los
dit is zo mooi en fijn
ik heb het nooit…
De ziel, een kudde schapen
gedicht
2.0 met 46 stemmen 13.404 Brave witten, zoet klingelen, lief eten.
Paar zwarten, tuintje leeg vreten
rennen waar geen schaap nog ging.
En die slome die niet merkt dat
brroemmm! de jonge herder op zijn brommer.
Leuke ziel met krullen wol en suffe kop,
veelstemmig omlaag stromend naar zee.
Dan weer verplicht de bergen op.…
De ijzeren dame
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 237 ooit zorgde ik voor haar
ze vertelde mij
over het Jappenkamp
waar zij kampuniformen naaide
wijl haar zus
troostmeisje was
ze zijn beiden
reeds jaren overleden
maar de herinnering
aan de woorden
de bittere klank ervan
blijft leven
soms zie ik slakjes met hoorntjes
op hun rug
dan ril ik bij het weten
ze raapten ze daar
het was hun eten…
kerst 2009
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.189 De winkels puilen weer uit
met een keur aan eten
waarvan we soms de naam
niet eens weten
te veel om te kiezen
het een nog lekkerder dan
het ander
je zou je verstand er bijna
door verliezen
maar...…
Grote man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 338 Ongetwijfeld
Was het je lijf
Dat ik vergat
mijn haren te kammen
En mijn brood op te eten
Misschien wel je handen
Waarin een koffiekan een kopje leek
Of je lippen
(die bleken het gebak)
Maar eventueel
alleen een onderdeel
zoals je armen die zo breed
mijn taille
deden slanken
als een dame uit zo’n reclame
Of nee,
het was je…
Cocon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 123 Laten we
samen taart eten en
de room van elkaars
gezicht likken!
Jij en ik in een droom
wonen we koele vlinders bij
die uiteen gaan.
“ Wat apart”, denk ik dan verlegen……
Kinderlijk Utopia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 gezeten in mijn bolderkar
reis ik heel de wereld af
rivieren, bergen en dalen
ook onberijdbare wegen
houden mij niet op
gezeten in mijn bolderkar
kom ik overal mensen tegen
zij lachen en zwaaien
geven mij eten en drinken
helpen mij waar nodig
wijzen mij de weg
mijn bolderkar heb ik nog
op zolder staat zij weg te kwijnen
reizen doe ik…
Mannen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 784 Zo gaan we verder, als rampslaven,
we rukken de rokken van sappige lijven,
we eten hun slippen op, verslikken ons en
komen niet verder. We slaan als uit de
koers geraakte schepen te pletter op de kust
van de ware liefde.…
Verwend
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 570 Als het weer, roet in ’t eten gooit,
terwijl de sneeuw wit is:
de treinen niet rijden,
Schiphol lam ligt
automobilisten
niet meer dan 50 kilometer
per uur moeten rijden,
om ongelukken te voorkomen,
fietsers naast,
in plaats van op de ’t rijwiel zitten,
geven we iedereen de schuld,
terwijl de weergoden daarboven
lachen!…
SAMEN IN BED
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 838 wordt de liefdesdorst gelest
Liefdevol aan je lelletje bijten
en je kussen waar ik maar kan
Ik hou van je, dat is een feit en
ik ben vannacht veel van plan
Zachtjes in je wangen knijpen
tot je mond zich tot mij draait
Zoveel moois voor het grijpen
ik heb het ook allemaal geaaid
Liefdevol aan je lipjes hangen
alle lieve woordjes uit jou eten…
oeverloos
gedicht
1.0 met 10 stemmen 19.105 zie het haar, zie haar
van welke plant had ze bloem, blad of blazen
niet mogen eten? heeft ze een leegte gebezigd,
haar onvoldaan? wines woord is zij of wier?
als er een wie is en kent nog het vlies
laat haar niet over, laat gaan
------------------------------------------------
Uit: 'Grondzee', 2001.…
Vergeten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 301 Maar vaker kleuren haar ogen van verdriet,
als wij haar moeten helpen met het eten.
De wereld schrompelt in tot een moment.
Ze heeft geen straks meer en geen toen.
Een horizon is voor haar weg gezonken.
Wij waren aan haar scherpe geest gewend.
Het went maar niet daar afstand van te doen.
Steeds verder weg, maar wel aaneengeklonken.…
Een hele bijzondere dame
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 516 Gillian is een hele bijzondere dame want
zij woont namelijk in Prinsessenland
daar eten ze geen spruitjes of gewone pap
maar drinken ze iedere dag prinsessensap
zijn papa en mama Koning en Koningin
hebben prinsessen het hier altijd naar de zin
dat is waar de zon voor altijd schijnt
en de regen wolkenloos verdwijnt
de plek waar wij je altijd…
De oude buurvrouw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 138 Meer dan twintig jaar geleden
zat ze daar al twintig jaar
misschien liet ze een stoel bekleden
of verplaatste er een kandelaar
nee ze was niet erg gesleten
al was ze verder uitgedijd
want naast zitten wou ze eten
altijd was het etenstijd
ze heeft me daar voorbij zien lopen
een doos gebakjes en een vent
ze groette niet, hoe kon ik hopen…
gekweekte vormen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 285 (binnen de bunkers van een koude dag
rusten broze levens)
heel zacht
licht er het kunstmatig weten
in de afgemeten norm van diens balans
een vormendans versiert voorwaar
wat strakke stropakketten
thans gefermenteerd
tot groei
als vervormde bruidsboeketten
geven ze in volle bloei
hun beste tijd aan lekker eten
rond van geur verkleurt…
De moderne slavernij (OCCUPY)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 262 jij bent niet vrij
maar leeft onder het juk
van de moderne slavernij
artsen die hun
dokters eed verkrachten
door te snijden in gezonde huid
mensen die geen
ouderdom belijden maar
hun nekken strakker laten trekken
geld uitgeven dat
gedeeld zou moeten worden
met hen die vechten voor wat eten
weg met de terreur
van geld en macht…
Natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 verbonden
met de mooie natuur
bomen die kunnen spreken
vertellen mij hun
rust
overgave en wijsheid
doorheen de tijd
ze geven het leven,
zuurstof, en wat met
de omzet van CO2,
dank lieve moeder
je zorgt voor je kinderen
wij niet voor jou
een en ander loopt wel wat mank
we komen er nog op uit:
zoals de Hopi het zeggen
geld kan je niet eten…
De tortelduifjes.
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.185 Vliegen zie ik ze allebei,
Samen opstaan, slapen, eten,
Samen vrolijk met de mei.
'k Wilde de oorzaak daarvan weten,
Lieve moeder!
de moeder.
Wel, Cathrijn!
't Is dat beide zusters zijn.…