Alle inzendingen over Eten

je bent de weg wat kwijt in deze laatste uren een woord je hand de oogopslag dat in de verte turen de ferme stappen zijn vergeten net als drinken en het eten verbazing en verwondering als je weer even bij ons komt in herkenning om je mond we weten dat je los moet laten om alleen te gaan maar met onze handen vast kun jij die…

Prinsjesdag komt er weer aan Menig mens laat dan een traan Zorgtoeslag gaat weer omhoog Ik ben kwaad en hou mijn betoog Op de oudere wordt gekort Die hebben straks geen eten op hun bord Kent u het programma dubbeltje op zijn kant Dat is waar men in beland Er zit geen cent meer in de portemonnee Ach, de regering zegt dat valt wel mee…

Mama jij gaf mij het leven Iets moois wat jij deze aarde hebt gegeven Jij gaf mij het leven Jij was de eerste vrouw die mij liefde heeft gegeven De eerste liefde uit mijn leven Jij gaf mij te eten, te drinken en heel veel liefde Het was jij die mij aankleede en schone luiers heeft gegeven die me troostte als ik huilde Die me maakte…

bij het ouder worden heb ik 't sterke vermoeden dat mijn lichaam langzaamaan wat ongehoorzaam is geworden zo sta ik vaak voor hindernissen bewegen sporten minder eten want voor je 't weet ben je versleten daar stond ik vroeger nooit bij stil omdat m'n soepele lijf destijds gehoorzaam was aan de bevelen kom daar vandaag nog maar eens…

Ik zie hoe gij uw dagen vult Met eten, jagen, kommer, vlucht, En hoe gij daaraan zult begeven. Ik was de knaap die tussen u zou wonen, Maar die een eigen wereld kleuren mocht, En die hier vond wat gij niet zocht, De knaap die kleurde met zijn dromen. Ik schrijf geluk. Ik werd nu vrijgegeven, Om Droom te worden, Wezen, God.…

mee met mijn gedachten Laat me los zijn, maak me vrij Tijd en geld is overbodig Ik wil leven wie ik ben Ik wil weten wie ik ben Ik wil weten wat ik wil En wat ik kan En wie ik ben Geef mij mijn evenwicht weer terug Laat mij maar gaan Laat mij weer dansen Laat mij weer spelen als een kind Ik wil weer voelen hoe het is Om zand te eten…

zong een lied van lang geleden toen gebeden nog ten hemel stegen en klokken boeren riepen van het land zij onder bomen rustten met eten uit de mand zij gaarden uit gods hand wat de seizoenen gaven spaarden in gezinsverband ik minnestreel dat leven in mijn lied het raderen gaat tegenkloks in opgefokt en doet zo zeer ik neurie…

iets zeggen over de wilgenwouden van mijn jeugd de denkbeeldige wolven en tedere beren een tatoeage op jouw linkerarm en een verleden van dwangmatige moeder moedertjes noem ik ze nerveus terwijl het eiland eenzaam alleen wordt zonder jouw berichten uit de Oeral met de meren en de bergrivieren dat grote gebouw waar je studeert het eten…

nieuw begrip niet echt origineel het gaat hier om de plofkip kost weinig en weegt veel ze worden heel rap vetgemest dat moeten ze maar slikken ze raken ook nogal gestrest en zijn elkaar aan het pikken en terwijl die arme dieren zo de vakken moeten vullen bent u een feest aan het vieren en lekker aan het smullen dit is geen zuiver eten…

Nu ligt hij daar, schattig verpakt, te glimlachen, slapen, eten en verschoond worden. Een enkele keer krijst hij – doorgaans ’s nachts, als jij probeert wat slaap in te halen. Mopperend ga je kijken, vertederd kijk je hem aan, zoals hij daar ligt, met zijn gezichtje vol traantjes. Kleintje toch, denk je, kom hier.…

wakker worden is bewegen, draaien wakker zijn is spelen, kraaien schone luier, ontbijten, poepen zeurderig om aandacht roepen schreeuwen, huilen, hoppen, schrikken yoghurt van een lepel likken slagroom met je handen eten vieze broek en van niets weten altijd lachen, vrolijk doen krijg voor iedere grimas een zoen dat ik lief ben en bijzonder…

altijd over de hemel vliegen vogels we zijn altijd altijd altijd buigen de hoofden en zij en zij en zij daar priemen vingers en wij wij zijn altijd altijd en zij planten de zaden kijken naar vogels en zij en zij en zij wij verschudden het kussen en priemen onze vingers maar zij en zij zijn lui die kijken naar vogels verbreken de grond eten…

Nu de stormen een naam hebben, hebben de weergoden wat mij betreft ook kinderen Moeder natuur roept uit het raam haar kind, haar zeer stevige dochter “Ciara, kom maar binnen, eten je hebt lang genoeg buiten gestormd” Ciara, stormt de trap op rolt op de tafel af en vreet zich vol Ciara was buiten behoorlijk aan d’r trekken gekomen…

Je kunt wel van alles willen en weten, maar het is niets wanneer je wakker bleef Ja zon, ja eten, wat anders maar geluiden verdraag ik niet laat staan dat ik energie heb voor liefde of een prestatie die de dag tot leven brengt de dode dag van te moe zijn voor mezelf en de wereld De tijd…

Jij bent bij háar, maar met mijn ogen dicht voel ik jouw warmte in de stoel naast mij en niet de pijn voor jou niet goed genoeg te zijn zachter valt het licht op onze jaren, uitvloeiend naar de toekomst Ik ga eten bij een vriendin zij kan erover meepraten en zegt dat ik geweldig ben lief en mooi en te goed voor mannen, ze zijn niet…

ik gekke gezichten tezamen zien ze er normaal uit Ik spoel mijzelf verder en weer terug, vergroot me en bekijk me dicht op de huid: ik zie er levensecht uit wat voor hoed ik ook draag wat mijn wensen daaronder ook zijn In het duister tast ik in mij naar wie ik ben, luisterend naar mijn lichaam dat slecht te verstaan is Het wil eten…

Het komt op deftig schransen neer in een kitscherige sfeer Heren met branie, opgetutte vrouwen Kleine hapjes en goed kauwen We zijn Hem vergeten Zelfs vóór en ná het eten Straks gaan we op de weegschaal staan en roepen de afslankguru aan…

Zeevrouw zoekt zeebonk om een visje mee te eten. Zweep zoekt tol om door het leven te rollen. Vlieger zoekt touw om te laten vieren. Boer zoekt vrouw al twaalf jaar op de televisie. Muziek zoekt vriendschap in alle toonaarden. Licht zoekt inzicht twee linker handen geen bezwaar.…

dit is de tweede oproep wat wij dierenvrienden niet willen het eten van kikkerbillen ook Peta waarschuwt ons gelukkig hiervoor EU-landen stop ga hier niet mee door uit een gesprek voortkomend uit de radio voelde die desbetreffende persoon na dit filmpje bekeken te hebben zich zo slecht zijn ontbijt moest hij…

schelden En ook niet meer een slecht oordeel vellen Het liefste zou ik ook de dood vermijden Maar al die ideale mensen Zullen veel kinderen wensen Het mensdom zou zich sterk uitbreiden En binnen enkele jaren hooguit eeuwen Was er voor niets meer ruimte op de bol Dan nog voor mensen in een grote massa Zonder verbouw van drinken en van eten…

keer zonder klanken Misschien een keer uit de maat Misschien een keer om voor te bedanken Of een keer uit den boze Een keertje gekker dan gek Een keertje lekker uit je naad Of een keertje gewoon vol op je bek Met gezond verstand Of puur geimproviseerd Lekker aan de kant Of als een diva, er middenin, ongegeneerd Peper in je eten…

Verbieden, verboden, verbod ach ja, verboden te roken waarom dan niet gelijk verboden te eten voor de dikkerdjes onder ons waar ik mezelf onder schaar want las ik niet net bij therapie dat overgewicht hebben zoveel risico’s heeft als ik ze ga benoemen schrikt driekwart van Nederland zich het apezuur en krijgt subiet een hartaanval…

Dan zegt die knul, vanuit het niets, ga op mijn kosten maar fijn uit eten, lief bedoeld, maar hij kan niet weten, dat dit nu om ondefinieerbare redenen niet zo goed uitkomt!…

Tegenwoordig kan bijna alles online In principe hoeven we niet meer buiten te zijn Op Facebook kunnen we alles delen De hele wereld kan zien wat we beleven Met onze familie, vrienden, kennissen en vreemden kunnen we alles bespreken Wat we eten, waar we zijn, wat we gaan doen en wie we daten Een date zoeken hoef niet meer in de kroeg, discotheek…

Ik ben sneeuwhaas de renner ik ren, ik vlieg over de toendra ze komen, ze komen gil ik ze komen en we zullen weer eten!…

Ze kampten met ‘t bijna doordringbaar woud van ‘s morgens vroeg tot heel laat elke avond De dagen waren snikheet de nachten zo koud wijl er ’s nachts soms een leeuw buiten stond Teruggekeerd van een vergeefse hongerjacht rook hij mensenvlees als inhoud van die tent Ai, dacht de leeuw toch nog te eten vannacht die daarin liggen zijn morgen vanzelf…

voor hem wijzigde ik m'n dagindeling voor hem veranderde ik m'n standpunt wat ik geloof, geloofde ik bij hem niet meer ik hield rekening met zijn wensen aangaande eten en vrijen en slapen...…

niet over jokken Hoop dat je er blij mee kan zijn Het is wel moeilijk te bewaren Het weegt best wel een beetje zwaar Plotseling is het gekomen En het voelt ook nog zo raar op Ik heb nu van die rode wangen Die ik al jaren niet meer had En zitten van die lichtjes in mijn ogen Kijk ze zitten daar en daar Kan ook met fatsoen niet echt meer eten…

Pas als de zon onder gaat begint er iets te leven armpjes en beentjes gaan toch is dat slechts voor even de maan en sterren lijken lief maar het zoeklicht is wel hard want het heeft je zo gepakt ongewassen, en je haartjes verward fluisterend krijs je om eten dat wat je wilt en er niet is angst in alle ogen die je ziet je weet niet, maar…

Een man die uien snijdt voor het eten, een vrouw die tussendoor nog even haar moeder belt. Dan horen haar oren hetzelfde als hij muziek van Chopin en Bach. Kinderstemmen die ruzie-achtig klinken stenen die kletteren als hagelstenen op de dakpannen van hun thuis.…