Netgedichten

netgedicht (nr. 34.847):

Dat in de verte turen

je bent
de weg wat kwijt
in deze laatste uren

een woord je hand
de oogopslag
dat in de verte turen

de ferme stappen
zijn vergeten net als
drinken en het eten

verbazing en verwondering
als je weer even bij ons komt
in herkenning om je mond

we weten
dat je los moet laten
om alleen te gaan

maar met
onze handen vast
kun jij die stap wel aan

wil melker
14/09/2010