Netgedichten

netgedicht (nr. 11.593):

Bedankt Kloos(2)

Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten
Maar wel alleen een hele goeie
Die niet maar wat zit aan te knoeien
Zodat de mens ook na zijn dood nog lache

Van mij af schud ik het boze
Virussen en ziekte kiemen
Verpak ik in gebruikte dozen
Verbrandt ze in mijn hel

Ik zorg voor mooie lieve eerlijke mensen
Die ook elkaar slechts welzijn wensen
Nooit meer brullen vechten schelden
En ook niet meer een slecht oordeel vellen

Het liefste zou ik ook de dood vermijden
Maar al die ideale mensen
Zullen veel kinderen wensen
Het mensdom zou zich sterk uitbreiden

En binnen enkele jaren hooguit eeuwen
Was er voor niets meer ruimte op de bol
Dan nog voor mensen in een grote massa
Zonder verbouw van drinken en van eten

Geen eten geen drinken geen ruimte voor bewegen
En mensen noemen dat nu ook geen echte zegen
Dus in mijn ideale godsplan komt na overweging
In een keer ontzettend omgekeerd beweging

Ik besluit om op mijn godzijn terug te komen
En weer gewoon met goed en kwaad te werken
Zo hou ik in elk geval het evenwicht in stand
En is ieder met bewegen en met werken
Weer met zijn beide benen op de grond beland