Alle inzendingen over Feest

Kerken werden omgebouwd tot restaurant Katholieken lieten zich ontdopen De Kerk kan haar lot niet meer ontlopen Nu schuift men ook de Roomse feesten aan kant Pasen zal nooit meer zijn wat het is geweest Je kan maar beter wennen aan ’t Suikerfeest In België moet Pasen, Hemelvaartdag en Allerheiligen verdwijnen als wettelijk betaalde feestdag…

ik heb je voorzichtig afgestoft het dof openbaarde als eerste een stukje lach alsof ik nu pas echt de hemel zag zacht en warm begon schoonheid te stralen in het raken van je ziel nooit was ons contact zo intens geweest een feest dat over zeven hemelen verspreid de opstanding laat zien naar een totaal nieuwe aarde en…

wil niet verrijzen laat mij nog even blijven rol de steen niet voor het graf witte doeken zijn gebracht maar kan geen afdruk maken van het leven dat ik ooit zal laten ben met de optocht mee geweest zonder kruis en doornenkroon het laatste oordeel was geen feest de zorg is puur voor als het donkert en de mensen gaan vertrekken weer…

door in mixes en basic het moet nog gekker waar is mijn acid niks moet en alles dag nacht, goedemorgen dag en dauw regen plens wie heeft ze nodig; zorgen wat niet beklijft is rijk aan de herinnering aan de levende lijft dit is de laatste verering daar om een vierde strofe ik haat dat woord maar je moet niet alles geloven feest…

jij bent voor mij altijd een sprookje geweest met vingers lenig als een geest onzichtbaar in hun feest gesluierd met geheimen die wolken in een warme mist waarvan alleen de hemel helder is als wij het aardse gaan verlaten om leven eeuwig te gaan maken wij keren altijd terug uit hogere sferen om in een nieuw begin het nogmaals…

wit sluierde langs muren golfde en danste in een maagdelijk feest jij bent er geweest deelde het hemelse kramen van plezier kleurde uit licht nuances in begroeten ontmoeten van leven dat brandend pigment gaf aan het intense nemen en geven zacht sluier je weg danst in het wit van de muren je oneindige uren…

een bijbels sprookje verschenen op wonderlijke wijze tekens aan de wand van het paleis van Belsazar ze spelden groot onheil als goddelijke straf voor de verwoesting van zijn tempel vandaag staan de tekens als moorddadig geweld en genadeloze terreur bloedrood en kamerbreed op ons netvlies geëtst we willen ze niet zien en feesten…

Ben jij er al die jaren niet geweest was jij een schim die lachte die zorgde voor een geweldig feest mij liet dansen in gedachte?…

Blad na blad laat je ze vallen wegwaaien met een poolwind gecreëerde demonen die het vergallen Het is uiteindelijk het lied dat wint Legende in jezelf maak er hetzelfde feest van elf na elf Er bestaat niks wat niet kan, niet dan?…

Overal is het bomvol nu slechts keukenmeiden praten en het vurig feest gevierd alles knalt hier; zelfs de kurken sissend grommen gouden jurken verder hoor je slechts gejank van het dier onder de bank het is weer oorlog in de lucht het oude jaar is op de vlucht Maar als de lucht geklaard zal zijn drinkt Nieuw Jaar zijn klare wijn.…

we moeten zijn terugkeer vieren er een feest van maken zijn er voldoende slingers in huis voor als hij straks thuiskomt en zijn driften weer voor even heeft beteugeld confetti, die we omhoog werpen en dan als stuifsneeuw op zijn dronken harses zien neerdalen een bedwelmde man valt om ligt stil, bedolven onder olijke vlokjes sneeuw…

Ik zat nog even te overdenken wat ik zeggen zou op het gouden feest. De augustuszon stond laag maar gaf nog hitte af toen plots een koele schaduw me overdekte. Niet over de zonzijde zou ik spreken niet over de schaduwkant.…

waren vroeger parels ze glanzen nog niet meer voor mij ze draaien weg als ik je aankijk het is voorbij maar ik weet niet wat je hand vertrouwde als geen ander mijne je stem was thuis een warme plek ik luister naar je hoor je nog maar ik weet niet wat we aten dronken sliepen samen maakten van ons leven feest…

Volgens mij is Pasen een feest, dat de opstanding van Christus Jezus herdenkt, die na drie dagen in de doodse sferen plotseling weer wakker werd en als grote magiër weer levend aan die en die verscheen. Dat heeft alles met Spirituele Lente te maken en niet met antidepressiva-cacaobonen.…

stenen beelden wiegen niet in het bed van donkere tonen het orgel speelt een wiegelied laat kinderen tot mij komen een ijle stem klimt zacht omhoog langs bogen en pilaren om in de melodie iets van de hemel te ervaren het koor zwelt aan en juicht haar schoonheid toe trompetten schetteren feest, het paradijs is nooit zo mooi geweest…

stenen beelden wiegen niet in een bed van donkere tonen het orgel speelt het wiegelied laat kinderen tot mij komen een ijle stem klimt zacht omhoog langs bogen en pilaren om in de melodie iets van de hemel te ervaren het koor zwelt aan en juicht haar schoonheid toe trompetten schetteren feest, het paradijs is nooit zo mooi geweest…

een penseel met zacht fluweel van ochtendlicht druppels dauw in kristallijne vormen spinnen in hun web een prooi is vastgelegd de trekdraad is ontzet wordt opgeborgen een natte veeg het dode beest is feest voor morgen onder handen drogen draden schijnt de zon herstel spin garen bij gevaren, spanning schildert zich heel…

De klepgrage cabaretier en de konkelzieke columnist houzee houzee zij vieren feest in de clicheerfabriek het feest van wie het dunste woord weet te chiqueren de neutraalste druppels in chimerische vermommingen Waren wij een platvis wij zwommen in royale scholen op naar de burelen van de fopneus en de klapsigaar maar helaas wij zijn de vierdimensionale…

En het feest spat en klatert en het regent uit de hemel op de droge verdwaalde aarde. Het hart is geraakt en de aarde zingt in vele talen. Iedereen is verrukt en al wie kind is loopt niet meer gebukt maar danst uitbundig mee.…

Sedert die tijd vieren we het feest van het licht en de geboorte van een mystiek en speciaal kind, dat als naam Jezus kreeg. Een wonder in die tijd en drie wijzen úít het Oosten brachten gulle geschenken zoals goud, wierook en heilzame myrrhe. En het geschiedt vandaag . . .…

stuiteren emoties in een hart dat op hol slaat onder jouw warme blik jij raakt waar ik het meest kwetsbaar ben wat onvolgroeid niet helemaal volwassen jouw ogen zien kijken door de onvolkomenheden heen jouw blik schenkt mij de laatste spurt misschien nooit ben ik volmaakt geweest maar onder jouw handen voelt het leven als een feest…

Eenzaam thuis op mijn verjaardag Niemand die mijn feestdag deelt Geen cadeautjes of presentjes In huis geen rommel en dat scheelt Gewoon een dag als geen ander Erover klagen heeft geen zin Alsof ik dan nog iets verander Feest zit er vandaag niet in Eenzaam thuis op mijn verjaardag Dit is echt de laatste keer Volgend jaar wil ik weer vreugde…

weer halen zij de spouwen leeg in een een feest voor alle kouwen als de isolatie is geweest schijngevechten om de dure energie wie zit er op de tocht ook als een ander lager biedt dezelfde muur en nu al uitgewoond door zwarte dromen die als drones luidkeels hun homes verdedigen maar avonds zijn zij hem gepiept dan zie…

Is een orgie, origineel is een feest een beetje veel is een lamp het helder licht in jouw glimlach waarvoor ik zwicht Is de zon, waar warmte komt is het water waar je verdronk in het donkere gebeuren waar je de laatste adem blies de tank die je moest voorzien was leeg je verdwaalde bovendien en toen men je bovenkreeg had je een glimlach…

één haar haren uitrukken met een pincet omdat ze glad wil zijn en behagen, haar lippen zijn ook zacht als het kuiltje in haar kin, haar borst geschapen om altijd vreugde te schenken bij voorspoed en tegenslag Hoe trekt men haren uit het beslag waaruit een karakter bestaat Wie betaalt het schoon gelag en doet de afwas na weer zo'n feest…

het feitelijke feest heeft een tachtigjarig verleden wat heb ik beleefd, genoten en [niet]geleden.…

ik deel warmte aandacht en attenties maar krijg geen bevestigende blik wel ogen die niets anders zien dan lege vertes slechts gefocust op het eigen ik hun lente is geweest het grote feest van zomer heeft de geest gegeven in de herfst van het virtuele leven nog maar 50 tinten grijs voordat wit zal overheersen in gelijk zijn aan elkaar…

laat de mens in zijn waarde mischien krijgen we dan een groot feest en vrede op onze aarde.…

jij bent ooit fee geweest in de nadagen van magie toen mystiek nog te kerke ging bij de hoge hiërarchie jouw verschijning is altijd een feest geweest in feeërieke kledij waarbij jij wit opende en alle kleuren ontsloot in tutu speelde jij klein ballet met vederlichte danspasjes als kind gedragen door een dartel wervelende wind…

Thuisgekomen van het feest riep ze mama, mama ik ben in de hemel geweest.…