Alle inzendingen over Frankrijk

Vier doden en een boel vakantiepech Zou u wel zuidwaarts gaan met zoveel bosbrand? Stel dat ineens een nieuwe vuurzee losbrandt! Maar daar wuift het bestuur uw zorgen weg Het meeste vuur, stelt men gerust, bedaarde, bezoek dus zeker de verschroeide aarde.…

Om terrorisme voortaan te vermijden Verstopte men wat springstof, maar geen hond Die lont rook en het goedje ooit nog vond Niet best in deze explosieve tijden Toch hoefde niemand nog alarm te slaan Het semtex was de lucht al ingegaan…

teloorgang is de laatste wagon op voorheen de spoorlijn van Uzes naar Nimes destijds van de rails gelicht en neergezet als schuilplek voor schapen tegen het onweer zo krijgt de tijd telkens vaker vat op wat de mens ooit maakte doch wat nog blijft is louter heimwee naar het treintje dat nooit meer komt…

“Een tegenligger ! Méér naar rechts ! Pas op! Kijk uit! Een bocht ! Je rijdt te hard !” Ik snauw die woorden bits en bitter tot mijn vrouw, ’t is onterecht, ik wéét het, maar ik tob. Het maakt niet uit: Alp, Pyrenee, Vogees; zij rijdt perfect, maar ik heb hoogtevrees.…

uit het hoog opspattend water de briesende paarden in galop alsop een laaghangende wolk... wij zijn in de Camarque het aardse paradijs voor witte paarden Lejo van Kuijeren…

wij hadden naam en adres uit de eerste hand en een afspraak voor de tijd van de kersen - en zie... alsjeblieft de kersen- onder zwangere bomen zaten wij behangen met kersen als gretige kinderen met vuurrode tongen en een nog zeldzaam gevoel van geluk…

Voor kamikaze minnende toeristen Blasé van elke oorlog of orkaan Is er voortaan een Franse autobaan Vol illegale automobilisten Het wordt weer lijkenfestival dit jaar! Wees snel erbij! Nu met nóg meer gevaar!…

Wanneer je vrouw, je hoort dat toch van velen Door hoe ze was je leven heeft bedorven Dan moet je, als ze eind’lijk is gestorven Ook nog met haar familie alles delen Verlos de weduwnaar toch uit zijn lijden Door hem postuum te kunnen laten scheiden…

Toen Sarkozy ging joggen in de buurt Heeft hij laatst het bewustzijn kort verloren. Hij heeft een zenuw volgens de doktoren Waardoor het hart niet goed wordt aangestuurd. Dus jammer voor zijn land, maar Nicolaas Is niet altijd zijn zenuwen de baas.…

Hallo wat fijn dat u nu met ons belt Wij zijn op dit moment wat slecht bezet Dat is niet in de haak, maar is debet Aan management dat zuinig doet met geld Dus één moment nog, nee niet om te stangen Blijf, net als mijn collega, even hangen…

ik zie heuvels goudgeel rijpen onder de zomerzon idyllisch vlijen dorpjes hun huizen in siësta rust rondom zuidelijker kleuren druiven tussen donkergroen in het patroon van toen hier kaalt de rots zoeken wortels een bestaan in eeuwenoude trots er wordt naam gemaakt met wijn uit oude gaarden vloeibaar goud uit de zo schrale aarde…

Een man blijft heel z'n leven lang op zoek naar iemand die hem blij maakt en completer. Het kan tenslotte best een stukje beter, want altijd wacht geluk nèt om de hoek. Maar Sarkozy vindt steeds een vrouw, zo blijkt, die nòg meer op z'n echtgenote lijkt.…

het Franse haantje kukelt kakelend omver thuis wacht de poelier…

het blijft een mysterie of leeft het uitsluitend in mijn fantasie..? het sensuele van de bonte jasschorten die aldaar op markten bij bosjes worden aangeboden zó zie ik het voor me de lange winteravonden in dunbevolkte regio's vrouwen gestoken in niets verbloemende schorten en dan toch nog plotseling als bij een surprise 'de ontknoping…

op het terras aan de Jonte werpt een ober tussen de bedrijven door met succes een hengeltje uit... tot mijn grote verbazing haalt hij in tijdsbestek van pakweg zo'n 10 minuten vier forellen uit de rivier daar droom je toch van in de baas z'n tijd even iets voor jezelf doen…

De man, bekleed met monetaire macht, met dertig centimeter zwaar gezegend, heeft naar men zegt een vrouw onheus bejegend en wordt zelfs van verkrachtingen verdacht. Maar één man heeft - hij lacht zich dus een kriek - geen last meer van Strauss’ vogelpolitiek.…

Is dit een teken van een nieuw begin? Parijse hemelsluizen gingen open, Waardoor hij van de regen is verzopen En in z’n vliegtuig sloeg de bliksem in. Hij dacht, als opvolger van Sarkozy: “Nu krijg ik zeker ook Carla Bruní?”…

verdovend voor het ongewende oor de stilte duizelingwekkend de zon op dit leeg geruimde land…

jij bent mijn marianne de godin die heerst over l’amour en c’est la vie jij stijlt het statig groen van de cipressen langs de heuvelkam oprijzend uit een vlakte die in geel en bruin zijn zonnen bloemt de franse slag danst in je lach het ongebreidelde élan het is fijn jouw hand te voelen die de winden maant en regen dwingt ons…

Geschrokken van het Franse toptarief Heeft Depardieu La République verlaten. Goddank zijn hij en Poetin beste maten, Dus werd hij snel een Rus en hoge pief. Hij hief het glas en sprak als woord van dank: “Je wodka is de ware toverdrank!”…

De Fransen zaten smullend voor de buis Te kijken naar hun staatshoofd z’n misère, De president heeft immers een affaire, Z’n partner ligt zelfs in het ziekenhuis. Terwijl de persbijeenkomst zich ontvouwde, Dacht hij: ‘had ik m’n helm maar opgehouden.’…

een oude lappenpop is opgestaakt aan het metalen hek dat roestig open kraakt waar ooit het landelijk odeur de hoeve welvaart bracht hangt nu de vuilnisgeur verlaten is het land de wijngaard overwoekerd druiven zuur en klein toch ooit drie sterrenwijn het dorp is grijs vervallen de laatste vrouwen zullen nooit bevallen hun kinderen…

wij slenterden door een verloren dag Calais teleurstellend opengesteld het had iets bijzonders is er verteld de havenmond was evenzo van slag vooraf over doorgetrapte paden dwars door het groen en gele koolzaadland waar de zee zwaaide met blauw vaste hand zo volmaakt dat er niets bleef te raden bleek dan toch nog een onvolmaakte dag met…

landelijk stoffig soms en in mijn herinnering warm zeer warm een stukje noga in Montelimar en daarna nog verder zuidwaarts…

Bourgogne In bloed gedrenkte rozen Tegen pokdalige muren Gedenktekens vol namen Belommerde tuinen Reflecterende meren Insecten die Weesgegroetjes Zoemen, vogels die flyers Zingen met n’oubliez pas Akkers zijn er vierkant tegen Willen cirkels doorbreken Geluidloos waken straaljagers Over de vrede, toch? Aan een boomtak hangt…

Hoe roestig zijn de ijzeren ledikanten Hoe lastig is het zoeken naar Pompon De beeldhouwer die terug is naar De Bron Creëerde dieren, kleintjes en giganten We vinden hem dicht bij de kerk begraven Zien op een stenen paal een condor staan Getoeter kondigt luid een bruiloft aan Het zonlicht koestert duiven, maar ook raven De bruidegoms zijn…

Het huilen van de eigen borelingen Konden wij moeders nauwelijks verdragen Er stapelde zich steen op lege magen Toen wij als min richting verdienste gingen Het rijkeluiskroost kon het ook niet helpen Dat het bij de elite was geboren Dus zoogden wij het zonder te ontsporen De tranenvloed was nauwelijks te stelpen Wanneer wij ‘s nachts eenzaam…

Zonovergoten, schaduwrijke natuurtuin Je weidsheid is blik verruimend Je kerken en zerken prediken nog Standvastig een eeuwenoud evangelie In de geur van je rozen schuilen retraites Barbaarse kruistochten, vrome pelgrimages En bedevaarttekens van lood of goud Je schenkt ons een Jakobsschelp, geeft een Bidsnoer van letters mee, een spiegelmedaille…

ik word wakker in een plas van ‘s werelds bloed niet ’t jouwe noch ’t mijne al voelt het hartzeer intens kan het nog harder nog dieper, nog dichterbij breng de wapens naar de zee en zet je neer op het zand voel de wind op je gezicht keer terug naar de kern daar waar ’t ooit begon in liefde…

Een kleine camping aan een Frans riviertje, zo'n vijftig Nederlanders bij elkaar, dat doen we nu al vijfentwintig jaar. Ontneemt corona ons nu dat pleziertje? Gré zegt dat niet alleen de Marne telt. Oké, dan veertien dagen Barneveld.…