Alle inzendingen over Geen keerzijde

Nu je er toch bent En een mens van vlees en bloed werd Kun je er maar beter het beste van maken Keerzijden van medailles leren kennen Eraan wennen dat jij je broeders hoeder bent Dat pijn en lijden erbij horen, evenals Onbedaarlijk lachen en huilen Dat een mens zich builen valt en al doende Leert en dan later teren kan op herinneringen…

Binnenkort komt er een keerzijde en zal de warmte minder worden. Neem het weer zoals het nu is, mocht je moeite hebben met de warmte, doe het dan rustig aan. Zomer in Nederland laat van zich horen.…

Ik voel me zo ontheemd op deze mooie zomerdag De zon schijnt maar een schaduw trekt door me heen De keerzijde van het geluk trekt zich aan mij voorbij Ik voel me van binnen zo teleurgesteld zo alleen Het verdriet zo intens en niet in tranen te vertellen Het geeft mijn ogen een turkoois blauwe tint De liefde die ik voelde zit zo diep geworteld…

staat die dag van gisteren nog helder voor de geest niet af te doen van geweest blijft geweest als levend bewijs dat voorbije tijd, in de verbinding met de gêne die ons voortdrijft, de schrijver legt vast wat in aller hoofden leeft, zijn opdracht de bladzij ongestraft te keren, en de zwartste veren en beelden worden afgelegd, de keerzijde…

Je kende de wrede keerzijde van het succes, de donkere poel waarin kunst geboren wordt, het gevecht tegen een vlijmscherp slagersmes wist je zo lang uit te houden, nu aan gort, want je rijke ziel is weer voor de goden.…

De crisis kwam voor ieder onverwacht die nooit aan de keerzijden had gedacht van megawinst - oplichting en bedrog! Al te naïef geloofden mensen nog dat die grote winsten konden ontstaan zonder groot verlies, ergens onderaan.…

waardigheid bezoekt, geïnjecteerd door voor - en tegenspoed, in onzekerheid weinig vooruitgang boekt, tekent een lange incubatietijd, preventieve injecties maken daarin geen onderscheid gaan voorbij aan het virus van immuniteit die aan een wisselende integriteit is gewijd, een uitbraak tooit zich in een donkere habijt, hoont de keerzijde…

Schichtig zoeken zij hun heil, Een duister onderkomen In de keerzijde van de werkelijkheid. Droeve geesten zingen schel, Vervlogen wensen hun lied, Bevolken de schijnwerelden, IJl gebouwd op treurende zielen. Het bloedende hart, Twijfelende pen, Vermag niet meer te wenen. Zijn inkten zijn vergoten Over een wereld van onbegrip.…

Ik ben alleen op deze wereldbol ik ben toevallig op aarde en neem een rol in tussen andere mensen op mijn manier: vaak alsof het echt zo scheen dat mijn wil tot kracht er niet toe doet. Ik voel al zo lang dat ik niet voldoe: niks presteer en blijf ik desalniettemin me inspannen voor mijn medemens die ook een wens koestert om samenzijn…

In dit licht heb je wat je hart begeert, mijn hart verteert in niets, in chaos wat niets om het lijf heeft, het iets z’n plek inneemt ik blijf je volgen in die context, verteert het weinig tot het niets, waaruit aan het alles uiteindelijk niets ontbreekt.…

elke weg maakt nieuwsgierig want je mist de keerzijde van de munt.. misschien raak ik verloren in mijn eigen gedachtenspel.. de stad kenmerkt zich door parallelle lijnen die in elkaar verdwijnen.. waar flatgebouwen verschijnen.. zal amazones doen verkleinen.. de oorlog is niet over en zal nooit stoppen..…

Hare eenzaamheid Ze zegt en schrijft dat ze lelijk is maar wil horen dat ze mooi is ze zegt dat ze nooit over andere mensen praat maar als je goed luistert doet ze niet anders ze zegt haar eigen leven te leiden maar als je goed kijkt leeft ze dat hoe anderen het willen ze zegt eenzaam te zijn maar als ze goed om zich heen zou…

Je zag aan haar, het leven lachte toe, keerzijde waren dagen vol duister. Ze dacht een uitweg te hebben gevonden, het duister achter zich te kunnen laten. Maar hoe bedrogen kwam het uit, hoe zeer voelde ze zich verraden. De tijd tikte weg, terwijl de klok stilstond, uren telde ik, de seconden slechts zelden.…

Zelfs aan de kleurenfoto’s die hij neemt van mensen is herhaaldelijk te zien dat hij hun minder mooie kant belicht. Zo mist hij keer op keer het mooiste. Maar kijk hoe hij vandaag de negatieven in de haard verbrandt. Op zijn gezicht ontwikkelt zich een zachte glans van licht! Terwijl ik kleur zie ik opeens zijn allermooiste kant…

je draait mee zoals het leven van de zon draait schakeringen van begin en einde einde en begin omgekleurd van held tot lafaard in een belegerd zelfgevoel wegkijkend van de onmacht tegen de overmacht ik grijp nutteloos naar het oneindige en concurreer met het angstaanjagende ik streef nutteloos naar het onbereikbare en vecht met de draad…

Een stripdanseres uit Almere Wou laatst langs een filmset flaneren Ze had geen geluk Het was er zo druk Ze kon er haar kont haast niet keren…

In serene rust, Lig ik daar, Uitgeblust. Zonder kledij, Na te sidderen, Van een wilde vrijpartij. De rust herstelt, Na een periode van lust, Liggen we daar alleen in het veld. Denken aan het feit, Was dit het waard, Heb ik alweer spijt. Verleid door het testosteron, Zo gevoelloos, Zo dom. Op zoek naar ware pracht…

Dagen van wanhoop, maar ook van geluk. Bomen in volle bloei, toch zijn er vele takken stuk. Door wind geknakt of soms geheel weg- gerukt. Hemel blauw dan weer grijs en wat is wijsheid nog wanneer men lijdt? Iedere dag een nieuw begin en een nieuw eind. Zon en maan wisselen elkaar af, licht en donker bestieren het bestaan. Een komen…

Van wat ik zag vandaag niet alles was een streling voor mijn ogen. En ik, onmachtig iets te doen. Van wat ik hoorde, ook vandaag het wel gestemde schoot te kort. En ik, gebrekkig in mijn woorden. Van al waarover men niet sprak, te veel waarover werd gezwegen. En ik, geen moed, dit zwijgen te doorbreken. Vandaag zag ik mijn zwakke kant…

Bekrompen zielen loven de Heer geestdriftig, doen Onze Vader anderzijds vaak onrecht aan door hun enghartig denken.…

Regen, droefgeestig het straatbeeld. Paraplu's waaronder mensen verscholen In de kraag van hun jas zouden willen Dat het anders was. Een fietser op de dijk, eenzaam, Door en door nat. Uitgestorven lijkt de stad, harde regen, De natuur doet zijn werk, planten, Bomen en ook mensen zij hebben het nodig. Ook al zouden zij anders wensen...…

Ik word wakker tussen flessen en papier Mijn jas is besprenkeld met dikke druppels druppels bier Het voelt benauwd hoe al die mensen me passeren op de stoep en mij aankijken tegelijkertijd Ik kijk omhoog mijn wekker staat daar eenzaam in de lucht Ik wil niet op maar snoozen is geen optie, dus met een zucht sta ik op Mijn vale deken glijdt…

Op mijn pad ligt een bemoste steen Hij ligt daar vast, al duizend jaar, Met bos en bomen is hij één, Ik word hem nauwelijks gewaar, Maar kan er niet omheen.…

Staren in de koude op deze eenzame dag. Het vasthouden van het houden van, van jou, het licht, dat jij steeds weer liet schijnen. Vervlogen in jaren en jaren met ons beiden. Jij gaf jou hart en ik het mijne. Aan het einde van ons pad nemen wij elkaars ziel om voorgoed in liefde te verdwijnen.…

Een mens verdraagt zijn mede Vanuit het perspectief van nu en verleden Dit is een gevoelige balans Ga je over de grens dan loop je de kans Dat je voorgoed wordt gemeden.…

’s nachts zijn alle wolven grijs en willen dat tot elke prijs maar al te graag zo houden ze lopen met hun ogen dicht ’s nachts zijn alle wolven grijs iedereen is dan gelijk iedereen is te vertrouwen of wordt opgelicht ’s nachts zijn alle wolven grijs en huilen dan bij volle maan zien deze voor zonnig aan waar zij haar licht slechts leent…

Geheugensteunkous Onontbeerlijk voor mijn geest Handig hulpmiddel…

Mijn gebed bezit geen woorden Het behoeft ook geen cliche’s Het betreed geen platgetreden paden ‘T is geen gebed van dominees Mijn gebed woont in mijn hart En het spreekt een eigen taal Het is boven tijd verheven Het vertelt een oud verhaal Mijn gebed is eens begonnen Zomaar midden in een zin Het heeft angsten overwonnen Nu zit er weer…

Met jou op de hei, berkenboompjes in de mist – een vluchtige geur.…

Een stuitbevalling leek die Rutte vier. Dus maar een keizersnede van een meter. Gelukkig wordt nu alles stukken beter, met op de bok weer Mark als de koetsier. Wat zegt u nu: Die Rutte kan niet mennen? Hij slalomt goed, dat moet u toch erkennen!…