Alle inzendingen over Gepoetst

Hij zingt een liefdes melodie maar er is geen adres hoort in zijn eigen stem woorden die vals klinken op een kromme notenbalk eenzame tranen glinsteren met de zuiverheid van diamanten maar te ruw om mooi te zijn er moet geslepen worden gepolijst gepoetst dan kan ik je helder zien jij je geheimen voor altijd prijsgeven door te leren…

Wanneer twee meisjes logeren bij oma, bedtijd aangebroken is, moeten tanden worden gepoetst, als oma aan Jasmijn vraagt, welke tandenborstel is van jou, het kind zegt, dat weet ik niet, wordt advies van de oudste ingeroepen: welke tandenborstel is van jou Marloes?…

glans van het leven gepoetst door de gedachten geluk gekozen de tijd danst en danst de beweging staat nu stil en hoe lang is nu de ruimte is leeg beweging vult herhaling stof dwarrelt uit licht de tram is de tijd als een beweging zo stil langzaam tikt de vloer stil in stilte nu hoe lang is de beweging om de hoek voorbij nu…

hoog de hemel kijkend staat hij op een paal krietend krijsend alsof hij zeggen wil vanmorgen nog toch vloog daar mijn lief onder haar chocoladen kop boven rood haar poten vonkte wit als pas gepoetst zilverend het verenkleed dat naar voedsel vissend in de zilte vismarkt dook als een vlokje sneeuw door zonnestraal verdreven schoot…

zacht glansde koper de blinkende ziel van onze schat die wij jaren geleden ontdekten op een afdwalend liefdespad een kleinood nog zonder geur en smaak maar met een groeiende potentie waarvan zorg en onderhoud ons werd toevertrouwd wij hebben gepoetst en haar flexibiliteit de verrassende vorm gegeven waarin alleen liefde optimaal…

De trossen gaan los en zilvermeeuwen verschijnen Met sierlijke bewegingen buitelen ze hier door de lucht Zo eindeloos bevlogen tussen land en wad En soms bijna roerloos zweven ze even op de thermiek naar hogere sferen Na een duik in zee glimt hun verenpak als gepoetst zilver in de zon Krijsend vliegen ze rakelings over zilt…

Groen hangt om geraniums, oranje om een gepoetste schoen. Paars snoof ik eens op toen ik naast een opa stond. Wie een toverbal eet ademt gekleurde wolkjes in het rond. Uit een doos kleurpotloden komen ongelogen honderd kleine regenbogen. ------------------------------- Uit: 'Lees maar lang en wees gelukig', 2013.…

Ik wacht niet op de bus ik ben al onderweg het is de vooravond een beetje druk op straat iedereen zijn beste schoenen aan, gepoetst voor het feest Open gordijnen, tafels gedekt binnenpretjes en zachte muziek de mensen zijn thuis vannacht De kaarsen dansen om ons heen de grote broden geuren naar vrede we hebben geen vragen nu De…

Het is gewoon weer dat fragment van in pyjama zitten schoongeschrobt door mama tandjes net gepoetst Paulus de boskabouter luisteren voor Eucalypta huiveren en hupsakee dan gauw naar bed zie je de draken op de muren vuurspuwend en schuimbekkend happend naar je kinderhoofd dat wegkruipt onder zware dekens waar is je teddyhond gebleven…

ze lacht licht smalend draait zij haar hoofd naar mij zegt dralend op lijzige toon doe niet zo mal natuurlijk weet jij al hoe ik over jou denk wat ik van je vind heb je voetstuk gepoetst en gepolijst ja af en toe gekust nog zijn al jouw talenten niet ontdekt dagelijks glinstert er een nieuwe steen aan de kroon die jouw genen…

Tandjes gepoetst, proper gewassen, Kousjes uit en pyjama aan. Mijn teddybeer zal op mij passen, Ik kan nu rustig slapen gaan.…

behoedzaam op jouw gouden schaaltje voorzichtig als ik ook ben met kleine snuisterijen die mij heel na aan het hart liggen gewikt en gewogen wat oneffenheden teruggebogen tot een harmonisch verschijnen in een koesterende blik samen hebben wij de standaard bevestigd in afspraken tussen hart en ziel zo dat onze zinnen worden gepoetst…

Het eens tot glans gepoetste hout tot liefdeslicht bestreken verstofte tot wat dof oud goud met het wijken van de weken. Haar perzikroze bloemenhuid verdroogd met diep gerimpel van taaiig blauw 't geaderd vel verschraald dit eens zo geurig fruit.…

je blik is open frank en vrij zweept golven op tot grote hoogte maar op de achtergrond het makkums porselein de rode tafellopers met het blank gepoetste koper je legt de horizonnen verderop snoept drop twee tattoo’s op één bil de navelpiercing is geen gril toch kus je zacht je moeder terug die wat verbaasd tegen het blond…

Het gaat vandaag om snelheid en vermogen De motor waarin damp wordt opgezogen Het samenspel van zuiger en bougie De geur van brandend rubber en mazoet De roffels van de paardenkrachten klinken Er wordt nog wat gepoetst: het chroom moet blinken Er stroomt een sloot benzine door het bloed De chaos is zo ongeveer compleet Het rondemissje schikt…

In een fietsenhok beneden heeft hij zijn bril nog netjes neergelegd Zijn schoenen waren gepoetst... Had tegen niemand iets gezegd Geen afscheid ook van iemand genomen Moet gedacht hebben dat hij op deze manier wel van zijn problemen af zou komen...…

de straat verloopt langs gevels en in stoep kaatst voetstappen om spoorloos anoniem te blijven breuken potten knikkers op in krijt verkleurt de kop in tekening heel nonchalant op het trottoir gedropt bomen werken zoetjesaan de tegels uit de stoep je struikelt als je ze niet ziet of trapt in hondenpoep blikken dromen aan de kant gepoetst…

ik gozer als volwassene mijn woorden spreken taal wat ongewassen en ondeugend maar met een hart van staal ik heb het roest eraf gepoetst na tijden indolentie is er weer volledige potentie geen woord maar daad lust de seconden rauw gebrek aan tijd schaadt nog het samenzijn met jou waar ik het jochie ben jij mijn grote bekken…

Er wordt nog wat gepoetst: het chroom moet blinken, dat is hij aan zijn adelstand verplicht, de jonkheer is een aardig zwaargewicht die graag zijn viercilinderbeest laat klinken We schrijven vierenzestig, Nürburgring, de Flugplatz en het Schwedenkreuz genomen, na Breitscheid bij het steile stuk gekomen, zijn zwakte: voorsprong komt in het…

De laarzen gaan hoog gepoetst op de plank naast de halflage bergschoenen. Rijpe bloedblaren barsten in het afvoerputje van het gebladderde spoelhok. De loonslaaf ploegt blootsvoets de tuin, spoelt de warme aarde van zich af. Hij zeult het smeulend goud de trap omhoog. Daar gaat hij zijn woning smeden.…

Misschien is het uit medelij dat ze de ramen zo grondig heeft gepoetst dat je je bijna bedrogen voelt als je ziet dat buiten bomen buigen voor de herfst en binnen alles windstil blijft.…

Het brood ruikt vers de vijgen zacht de pruimen zonder pit de ochtend zonder schroom ik heb mij niet geschoren mijn tanden niet gepoetst liefde maakt blind de haan op de toren slank draait welgezind rozen roder dan de onze je vindt er geen je draagt een T-shirt van de mijne lila lavendel blikt wat nijdig die ene oorring aan je…

de straat verloopt in gevels en in stoep kaatst eindeloos anoniem laat ongezien verblijven potten vangen knikkers op krijt verkleurt de kop in tekening heel nonchalant op het trottoir gedropt bomen werken zoetjesaan de tegels uit de stoep je schopt er tegenaan of trapt in hondenpoep blikken dromen aan de kant gepoetst in stille uren…

Flinke tijd later neemt ze met genegen twinkel- tjes in haar ogen een der bekers op, er wordt nog wat gepoetst: het chroom moet blinken…

Je mag meelopen tot in mijn kamer, tot het glaasje van het een of ander, tot ik mijn tanden heb gepoetst of tot het eerste ochtendlicht over de stoel met kleren valt. Tot de bouwvakkers aan het werk gaan, tot de school weer is begonnen, de ambtenaren pauze houden de winkels zijn gesloten of tot de laatste stoptrein gaat.…

De gekromde vingers van zijn hand die zwart – wit wijzen, nooit vragen het lichaam dat wegbuigt de keurig gepoetste bruine schoenen alleen zijn pak is grijs. Hij is niet groot, de oude man maar de stem is scherp, als de vouwen in zijn broek snijdende woorden gaan levenslang mee maar hij slaapt goed, en hij eet goed.…

Elk voorjaar werd de kachel weer gepoetst. De mensheid leeft nu stukken efficiënter, neem nu alleen het fokken van het vee, ‘t gaat met een spuit, van één-twee-huppekee, ja razend rap en ‘t lijkt een stuk decenter. Al is het ook een heleboel gedoe, ik prefereer een fokstier op de koe.…

Je mag meelopen tot in mijn kamer, tot het glaasje van het een of ander, tot ik mijn tanden heb gepoetst of tot het eerste ochtendlicht over de stoel met kleren valt. Tot de bouwvakkers aan het werk gaan, tot de school weer is begonnen, de ambtenaren pauze houden de winkels zijn gesloten of tot de laatste stoptrein gaat.…

het niet voor een keer eens zijn met zijn allen waarempel woorden lijken wel omgekeerd neem de doorzakker de feestfiguur met 't ochtendgloren ziet hij lakens als hij lakens ziet gevraagd waarom antwoordt hij in triomf ik pluk de dag mijn diepste wezen carpe diem bevlindert dagen de keurige rijtjesmevrouw half twaalf exact gepoetst…

De haren geplakt de schoenen voor de zondag gepoetst. Handenvol gras en grint uitgestrooid voor de voeten. Vuurbloemvlinders spelen traag met vaag danslicht. Het ochtendorkest strijkt de stokken voor de ogen. De blauwe zondag wijst opnieuw het lange geitenpad.…