Alle inzendingen over Gezicht

Handen pakken elkaar vast en laten niet meer los samen blij verrast Op mijn gezicht een lichte blos Mijn handen klimmen naar zijn gezicht Die van hem gaan mee... Het is een stil bericht...…

helaas noodgedwongen heel snel leerde jouw bestaan heeft dit allemaal gezicht en body gegeven de generaties zijn in jouw gedrag en voorkomen subtiel af te lezen in jouw ogen is de historie met expressie in veel kleur beschreven…

Morgen gaat mijn voornemen al in En ga ik 's ochtends vroeg een afspraak maken Voor twee van die Ridge-achtige kaken En zo'n sexy kuiltje in de kin 't Kost wat, maar ik ga mezelf verwennen De douane zal me straks niet meer herkennen!…

Een sneeuw ligt in de morgen vroeg onder de muur aan, moe en goed beschut en een arm kind komt toe en staat en ziet en met zijn voet gaat het dan schrijven over dit prachtige vlak en schuifelt licht bezonnen en loopt door, zijn mond trilt in het donker klein gezicht.…

Handen Bedekken haar Intens betraand gezicht Vanwege wat en waarom? Heeft z'op golven Van innige liefde Hevig gedeind Of is het pijn van een Leven niet te Leven daar de wereld Zich om leegte bekommert? (N.a.v. 'Huilend naakt' van Edvard Munch. Olieverf op doek 100x120 cm/1914-1919)…

de wenkbrauw boog boven je oog rondde zonder onvertogen woord stilte in volmaakt zijn geen streep of vluchtig aangezet maar wel het heerlijke naturel van pas ontloken genen frisse kleuren van het lente palet zijn cirkelvormig bij elkaar gezet in een verrassend open voorjaarsblik het neusje dat zich terughoudend prononceert…

Het Nederlandse volk koos van ellende Het veilige gezicht van Balkenende.…

ze blauwden ogen die wit spiegelden in olijke glans met de grootste kans op ver- verwijderde ondeugd en toch dicht bij elkaar waar de lach geboren is blijkt dubbelfocus zien het echte genieten…

Een tevreden grijns hoor je zelden Waar een glimlach geen moeite kost Is duurzaam toegelach een strelende echo Vraag ik je ten huwelijk In kleermakerszit Kijk in je blauwe ogen En hoor je diep van binnen dichtbij…

In het boek van je gezicht heb ik je stemming gelezen de uitdrukking van je ogen hebben mij daarop gewezen Is er iets met je gebeurd kun je vertellen wat er is moet ik zoeken bij mezelf of zit ik dan compleet mis Je gezicht heeft gesproken maar ik kon het niet verstaan wel ben ik nu aan het twijfelen of ik soms iets fout heb gedaan…

HET GEZICHT. De blinde, die weleer aanschouwde ’t lieve licht, Kan tuigen, wat het zij* te missen het gezicht, Te wroeten, als de mol, in duisternisse en dromen. De blinde is hallef dood; men leeft door ’t oog volkomen. HET GEHOOR.…

ik speel met licht op je gezicht laat schaduwen dansen in nog onbekende kansen altijd was er contrast dat alles tot zachte proporties bracht in dat vage schijnen konden er ongezien zaken verdwijnen nu uitgelicht laten liefde en pijnen hart en ziel verschijnen kon je gezicht dromen maar de realiteit geeft een andere kijk…

ik schraap mijn masker af deze dagen het bestaat uit vele menselijke lagen die soms mijzelf een glimlach schenken of verkrampt mijn verdriet dragen maar ook rimpels men zegt van het denken als ik mij tenslotte voor de ander kwetsbaar weet blijkt ieder zich inmiddels te hebben verkleed…

Zie je die gezichten. Dat zijn nou de gezichten van mensen die ouder zijn geworden. Opgehouden met die onzin. ---------------------------------------- uit: 'De dagen van Leopold Mangelman. Brief aan M. Schoonheid en bier', 1993.…

Er is licht zoveel licht licht zonder enig gewicht Er is licht zoveel licht licht zonder gezicht...…

De zon laten schijnen helaas kan ik niet wel meevoelen intens bij pijn en verdriet Mijn goocheldoos staat open tover graag een gedicht zie daar zonnestraaltje fleurt op jouw gezicht.…

Tijd voor je gezicht dat mijn baan bepaalde hoe je gericht door mijn buskruit maalde van mijn lach naar mijn oor het mes doorhaalde Ik schrijf niet uit verdriet maar ik kan het niet laten inktwolken aan te stippen tot zwarte gaten je naam zuur te laten druppelen op zompige straten De blik in je ogen doet de zon op mijn ziel dalen tot je licht…

Ik hoorde van je komen zware stappen morrelend aan mijn deur kom schenk wijn in voorzichtig leg je hoofd naast mijn gezicht mijn handen de koude tegels sterven van verlangen het blauwe ijs bekruipt het web is met je haar verweven het kruis krast je wervels bloot jij omhelst de geur thuis ik sta hier buiten uitgeloot van geduld geef haar…

Gezichten mijner dood, ik draag in mij De klare blikken van uw teedre heerschappij, En ’t warme strelen van uw glijdende gewaden… Ik ken u niet, maar ben in u verblijd, Want gij blijft jeugdig door de tijden, en de tijd Breidt om uw haren heen de zachste dageraden. Ik min u.…

stel de Eeuwigheid treedt terstond in alles staat stil omdat God het zo wil duiven hangen vluchtig buiten de til gelden fladd'ren uit gleuven na de pin kunstschaatsters blijven in hun spagaat pestvogels worden van dwaalgast vaste gast Van Gaal houdt R.Koeman gejaagd op de kast naaisters klitten aan naald en draad horen en zien zullen compleet…

Ik leg haar straks neer op het kleed voor die open haard van haar Mijn hart in de bloei brengt een boeketje liefde voor haar mee Ga d'r zoenen tot in de vroege uurtjes woorden zeggen die vertellen hoe ik aan haar heb gedacht vandaag Mijn gevoel in de groei boven de zevende hemel uit in de wolken Streel haar gezicht geniet van…

waterkant blijven we ook nog even drijven ik zoek de woorden, de woorden om mijn gevoelens voor jou te beschrijven als ik die woorden vind is het genoeg om een dik boek te schrijven maar nu,nu wil ik gewoon bij jou blijven en jou in mijn armen sluiten want dat gaat ieder gevoel te buiten en daarom, daarom geloof ik in liefde op het eerste gezicht…

Lang geleden gewacht, hart van steen Onbereikbaar, onaantastbaar Eeuwen geleden gevormd, erosie verkleurd Natuur bracht ons samen, dichter bij elkaar Het gaf ons een gezicht, de versmelting voltooid Jij gaf me die kus…

Jouw mooie ogen, stralen uit je lieve gezicht. Je stem klinkt als een helder klokje in de nacht. De traan die rolt over je wang brengt mij in verwarring, maar jouw ogen maken mij weer blij: het is een traan van geluk.…

jouw stilte gaf licht op je gezicht waar de contrasten voorzichtig eerste woorden spraken in het spel tussen zwart en wit begonnen gevoelige tonen langzaam kleur te krijgen in melodie nog waren er geen akkoorden in de wat droeve communicatie waar gevoelens als emotie rijpten speels begon harmonie de sfeer te klaren met liefdevolle…

Staaltje vliegkunst vogels slaan gezicht in elkaar even zag ik jou…

licht welfde zich rood naar lichter wit met kleine rimpelingen die in uitnodiging langzaam opengingen in de zachtheid van je mond lippen krulden in het wulpse een lach die de gedachte past dat vrijheid tot openheid zal leiden en vervolg kan krijgen in een goede match…

Veel te vroeg voor afscheid aan de deur van jou de tijd je geur Toe, blijf nog even maar de deur valt dicht met een glimlach en tranen op mijn gezicht…

die in zijn eigen reiken ons verlangen in de weg stond de boom kreunde kermde kraakte zijn laatste vezel scheurde en met een razend suizen van zijn blaadjes sleurde hij zijn leven neer de wind die hem bespeelde week geschrokken uit eindelijk hadden we licht in de kamer in dat licht keken we elkaar aan en zagen klaar ons onherstelbare gezicht…

Als een tovenaar van brandend licht valt zijn mantel van behagen zachtjes, als een zeemeermin die golfjes opstuwt met haar vin om mij te helpen mijn gezicht over de zoute zee te dragen Waar ik blijven zal de volle dagen volle dagen ver van land denkend aan wat stond geschreven vleugels heb je maar voor even en dat bleek toen woeste kragen…