Alle inzendingen over Grauw OR Impuls

grijs kleurt de lucht in een aangesloten dikke wolkenmassa de eerste regendruppels vallen reeds op de tengere gestalte bij de brug ze haalt nog eenmaal diep en amechtig adem grauw kleurt het water van de stinkende stadsgracht onder haar terwijl regendruppels kringen laten ontstaan op het kalme wateroppervlak waar dode bladeren stil op…

Het was een grijze dag maar de zon verlichtte de horizon als zijnde een strijd tegen het grauw. In deze sereniteit won het licht en hoewel de lucht verblindde bleef ik kijken, want in de verte gloorde een kracht die voor niets zwichten zou.…

hand in hand lopen ze te sloffen over het drijfnatte strand terwijl de wind boosaardig om hen heen huilt en grijze wolken zich vormen tot een klagelijke massa regen valt onverdroten neer op hun reeds doorweekte en verkleumde lijven even staren ze naar de golven waar schuimkoppen zich grauw en ruw bollen om vervolgens met geweld uiteen…

Hij hield de handen voor 't gezicht, Hij dacht door tranen te verstaan, En in dit duister, diep en dicht, Zag hij de bonte wereld aan; Hoe blonk het goud, hoe rees de stad Gehorend opwaarts voor het blauw; Wie ooit gezocht had en bezat, Hoe maakte rook zijn vensters grauw.…

De wereld van het grauwe grijs Een besloten wereld het bewijs Nevelige gordijnen Nat dood hout aan het kwijnen Een wereld zonder zichtas Stil water in een regenplas De geuren van verlatenheid Mistgordijnen dik uitgespreid Geen sijsje hoor je zingen Zelfs geen reebok zie je springen In één hand voelen vingers kou De ander is gevuld door…

Lange staken grijs en grauw groen mos hier en daar de kilte van de dood straalt er af en toch: het leeft van binnen het stroomt naar alle vezels het groeit er zijn weer knopjes nog een wijle: teer groen jeugdige overmoed snelt naar volwassenheid maakt plaats voor nieuwe knop wat gaat het leven snel Revitalis.…

Zijn wereld klein en aangepast, Zoals geen mens het ooit verwacht. Een ziekte die je niet begrijpen kunt, Die je echt geen enkel gunt. Na maanden in het verpleegtehuis, Voelde hij zich er nog niet thuis. Maar na een val en heel veel pijn, Kan hij eindelijk bij oma zijn.…

grauw betonnen muren nauwelijks waarneembaar ergens schemerlicht tranende ogen turen. De wereld zo klein geworden te klein voor het gezicht ik wil de sluier doorbreken en kijken naar nieuw licht.…

in het verre grauw bewegen drie dotten wit - zwanen grazen daar…

Help de waterput je klimt omhoog naar het licht je denkt dat je er bent bijna maar dan val je weer naar beneden de diepte in de zwarte donkere diepte daar blijf je dan soms lang soms kort en dan begin je weer opnieuw…

. - Gij maakt mij bang: ik hoor het doffe dreunen van uw zang, aanzie uw glanzenloze grijsheid onder grauwe luchten, gij sarrende verkonder van onze kleinheid; 'k voel een diepe drang u fel te haten, 'k vloek de vreemde dwang waardoor ik, weer gevangen, u bewonder.…

lucht in de verte bij een hek staan enkele kleumende koeien konijntje holt voor me uit in een snelle vlucht dit grauwe jaargetijde is mijn favoriete tijd jaarlijkse natuurveranderingen blijven mij boeien vandaag gehele dag aandacht aan dit herfstfenomeen gewijd…

inventief klieft nog gauw grauwe kiekendief door de lucht loerend naar beweging beneden het veld wordt schemering. jagen, zweven het is geen leven ik word verdreven ontevreden zonnepanelen daar beneden geven hinder altijd minder open veld om te jagen alle dagen.…

Alles is hier gewoon zo grauw mama was jij het dan die alles kleur gaf en de wereld warm maakte? je Cindy 13-12-1999…

Oh ik weet, soms wil je gillen, zonder geluid en dat is dom, want aan de zijkant zou ik willen dat je gehoor geeft aan die impuls, maar kom, Perfectie in dit leven is iets wat niet bestaat en dat is dan meteen de reden dat ik je in je waarde laat!…

als ik mijn pen beweeg op het papier is alles wat ik schrijf een lege huls ik wacht op meer, een krachtige impuls de regels blijven leeg, het stopt bij vier maar dan zie ik een deur die op een kier staat, licht werpt op m'n blad en mij iets guls aanreikt, het ziet eruit als uittreksels van muzen van de maan; tweede kwartier en halverwege…

’n zware kroon of van die wilde takken Het is alsof de wind ze telkens weer wil pakken Een bos hout, samengebonden op je kromme rug Scherp afgetekend tegen de grauwe lucht Donker en grauw, heel ongerust Er komt vast onweer opzetten, schuilen en beter opletten Maar niet onder de boom In een greppel, heel gewoon Donker en grauw, flitsend…

ik dwaalde in het wit stilte dwarrelde in fragmenten uiteen kleefde en beklemde geen enkel impuls drong daar door heen er was te weinig afstand om alleen te zijn in pijn die ik niet delen kon ik snakte naar contrast het onderscheid dat weten liet waar ik nu was miste de kleine schaduw van geluid in lichte trilling op mijn huid…

soms heb ik zin om zomaar op een snikhete zomerdag iemand Gelukkig Nieuwjaar te wensen een onbekende te omarmen en even wat vrolijkheid te schenken zou dit nou ook vrede heten of alleen oorlogsmoeheid…

Toverhazelaar nu alles kaal en grauw is bekent hij kleur…

Ook ik heb deugdzaam van mijn loon gespaard, Maar eensklaps wordt mijn spaarloon opgeheven En dwingt men mij mijn centjes uit te geven In strijd met onze vaderlandse aard. Ooit ruimde men hier ieder varkenskot En nu gaan ook de spaarvarkens kapot.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

ik hoorde haar zeggen het gaat minder goed als dat we gehoopt hadden de uitkomsten van onderzoek en volgen blijven beneden verwachting wij adviseren als team ter voorkoming van een onverwachte dood de plaatsing van een icb controle die indien nodig juist die extra impuls kan geven om fatale gevolgen voor te zijn mijn lichaam…

Net als het dier, geen verbeelding of waan: hij volgt de drang van impuls en instinct in een veilig maar duister schemerbestaan. Maar soms, als een flits aan de hemel blinkt, beseft hij zijn stom en blindelings gaan, zodat hem de moed in de schoenen zinkt.…

in het grauwe ochtendlicht blijken de nachtelijke sterren te verbleken nu alles toch heel anders is dan het aanvankelijk heeft gebleken ben ik blij dat ik mezelf nog heb terug gevonden wijzer zonder vragen over dan het aanvankelijk heeft gebleken nu alles toch heel anders is blijken de nachtelijke sterren te verbleken in het grauwe ochtendlicht…

er valt een donkere schaduw de dag wordt grauw opnieuw de gekende pijn als iemand, die beweert een vriend te zijn onbetrouwbaar blijkt zijn vlechtmatje vertoont een afwijkend patroon pas nu ik afstand neem zie ik berekening er valt een donkere schaduw de dag wordt grauw .…

een grauwe morgen haar lichtblauwe rugzakje en een ronde lach…

kikkerbilletjes bibberen in de blubber grauwe reiger spiedt…

Onder de hazelaar op het restje grauwe sneeuw een vleugje stuifmeel…

buiten grijs en grauw geen zonnestraaltje te zien een novemberdag…