Alle inzendingen over Hallen

nu is mijn leven te geef ik open stallen en hallen van mijn eigen kasteel kom maar publiek vergaap je aan zwaarden koetsen, ridders en paarden droom in het bed waar we vrijden en sliepen voel aan de muren de aanval van toen het bloed in de groeven de sporen van hoeven kijk naar de brug de stinkende grachten denk even terug hoe…

Hoe kun je als legende overleven Een Beatle op z'n oude dag Als moderne Beethoven Een bejaarde Schubert Een Mozart niet gegrepen door een premature dood Hun repertoire een blijvende humanitaire erfenis Geïncarneerd genie Vereeuwigd in de hall of fame Zijn millionsellers Paul had alle winden mee En voer op de getijden Zang en bas…

Liet je de nieuwe snelweg zien die nu naar Leiden leidde, vroeg je waarom ik in 't verleden van 't ene werk en plaats naar d' andere verhuisd was 'k Probeerde logisch te achterhalen hoe mijn wegen leidden Luisterend naar wirwar van banen en plaatsen vergiste jij je even bij de warboel van banen voor Schiphol Aangekomen in de hallen…

De schouwburgzalen zijn zonder enig leven, duister, drukkend, stil; gangen en hallen dreunen van krioelende mensen. Hangt daar helemaal achterin de winkelstraat een oranje maan? Het Antwerpse station heeft een hel schijnende klok. Vol gloed en leven is Antwerpens avondlucht.…

Door der velden eindeloze leegheid ga ik om; In der straten, in der pleinen lege volten sta ik stom Onder 't vreemde volk dat luide op markten en in hallen leeft, De ogen bedelstar om iets wat geen van allen heeft.…

opdwarrelt en neerstrijkt op de dromerige dreven van Oeken die languit luieren tussen kanaal en rivier het jachthuis heeft zijn gevaren ingepakt verpulverd ligt het restant van vroegere buit onder een deken van verstilde dronkenmanspraat spechten tikken in gedachten de jaren terug terwijl uilen de nachten bewaken zoals voorheen de landweg van Hall…

Dit keer was 'k er weer voor een film en om te praten 'k Zag je zitten in je groene shirt Natuurlijk mond op mond gegroet We liepen door hallen, langs trappen Dan grachten met geraniums, de Dom, luisterden naar een zingen Bekeken kruidentuin en zochten 't filmhuis voor kaarten Dan wilden we een soep maar mobiel bleek in het filmhuis nog…

Aan mijn fietstochtvrienden Als een jong lied dat klinkt luid door lege hallen, Zo is doorheen de Winter, de Lente getreden tot ons allen, Die waren in een eeuw Gehuld, van witte sneeuw. Niet enkel jonger is geworden ons leven, Maar ook veel witter en lichter geweven Als in het kleed Van winterleed.…

Oude politici en een Hall of Fame? JP, het Volk wacht op gevatte repliek maak van je dromen geen politiek De realiteit is eerder omgekeerd benieuwd wat je hiervan hebt geleerd.…

Ode aan de Zon, geschreven op de muziek van 'You're my world' gezongen door Cilla Black live 1973 Royal Albert Hall - zie link (herhalingen staan tussen haakjes). --- --- --- Als de Zon vroeg in de ochtend schijnt En de Maan achter een wolk verdwijnt Als de bloemen voorzichtig open gaan En de vogels ons hun lied verstaan…

Daar herinnert een woning In het Nijmegen van weleer Wegens hun hall of fame bekroning Zich de Rozemarijnstraat nog een keer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde De rug…

In peace, Love tunes the shepherd’s reed; In war, he mounts the warrior’s steed: In halls, in gay attire is seen; In hamlets, dances on te green. Love rules the court, the camp, the grove, And man below, and saints above; For love is heaven, and heaven is love. WALTER SCOTT.…

Enclosing me a hall, as if transparent, crystal clear, an absolutely silent hemisphere around an ancient mountain deity. A siren shrieks from far away. I hear it tunneling. My dome cracks violently. A bark hews out a narrow cavity. I check the brutal splitting with my ear. My temples buzz. I hear the living blood.…

Dan kweekt het maangebergt’, wiens kruin door d’ether dringt, Een Humboldt, die het meet, een Halle , die liet zingt. Gewis, de wetenschap blijft onverdelgbaar leven! Zij spreidt zich over de aard’; geen lot kan haar doen beven: Zij is de graankorn, die, de vruchtbre grond betrouwd, In duizend halmen leeft, en golft in vloeibaar goud.…

We hebben ophaalbruggen, Stoelen met rechte ruggen, En hoge stenen hallen, Waar stukken kalk uit vallen. 's Nachts rammelen er knoken, 'n Voorvader komt spoken, Om 't perkament te lezen. 't Zal ome Toon wel wezen, Die is al bij z'n leven, Niet één nacht thuis gebleven.…