Alle inzendingen over Hel'dre

Ja jou alleen Echt vanaf dat ogenblik Mijn blik in jouw hel- 'dre ogen Vol vuur en Liefde De mooiste kick Dwaal met mij door 't leven Standvastig. Zeker robuust Onze harten klop- pen samen Over en Weer. Bis Bepaald. Beduusd.…

NS Publieksprijs 2006 Entree Vredenburg Utrecht Een uur voor aanvang Veroverd Door pijlen Hartstocht Gevuurd. Oprecht Slechts voor jou. Ja jou alleen Zonder drammerig gedril Mijn blik op jouw wulp- se heupen Een mooie Ronding Maakt mij haast stil Hand in hand door 't leven Voetjevrijend. Vrije voeten Obstakels passe- rend. Heuvels…

golf na golf: in het bed van schelpen ruisen ze uit Foto: Dre Vansteenvoort, portfolio: http://bit.ly/dWSMnj…

Duinpan bij Egmond-binnen nooit gedroomd je daar te beminnen Maar een verliefdheid die eerst niet kon werd daar echte liefde in de zon Op zomaar een zondag in september…

Zou zo graag even m'n hoofd op je schouder leggen Zou zo graag eens lekker alle tranen laten gaan Zou zo graag even met je praten Zou zo graag naast mijn maatje willen staan Zou zo graag even je warmte willen voelen Zou zo graag eens in je ogen willen kijken Zou zo graag even mijn gevoelens met je delen Zou zo graag nu door je haren willen…

Missen en misselijk, twee heel verschillende zaken. Toch doet het eerste, me bijna braken. Ik hier en jij daar, kiezen is moeilijk, het leven zo zwaar.…

Wanneer ik je gedichten lees, stormen er hordes vlinders door mijn buik. Wanneer ik dat soort woorden van je hoor, smelt ik als boter in de zuid-franse zon. Wanneer ik dit soort gedachten van je zie, stokt mijn adem, een diepe zucht, helpt me dan weer aan wat lucht. Je gedichten spoken door mijn gedachten, nemen me volledig in beslag en…

Een stralende glimlach maakt zich van mij meester, vlinders dartelen vrolijk rond. Voel me goed, voel me super, ben verliefd en geef je een kus midden op je mond.…

Niet met fysiek geweld, noch an'dre vorm van delict. Woorden. Moorden. Wat een spel.... *met opzet bedreven...…

Wat bedoelt Dre?…

Dat bedenk ik soms, wanneer je giechelt met de an'dre meiden. 't Is voorlopig nog maar beter om de zaak geheim te houden, 'k zal je nog maar niet gaan zeggen dat ik van je ben gaan houden. Later ga ik reizen maken heel alleen, naar verre landen, en daar ga ik mensen redden, redden met mijn eigen handen.…

Dichters en prozaïsten, vaak ongewild, bivakkeren zeer intens in an- dre sferen Daar tijd geen vol- doende grip op hen heeft komen zij deze immer en altijd eeuwig te kort Zij zweven boven landen die zij reeds hebben bezocht.…

Welkom in de hel waar karakters worden gevormd kasseien worden gekraakt door banden vol met lucht muren worden beslecht waar elementen samen komen in emoties welkom in de hel, de hel van vlaanderen.…

een laatste tango in de hel de zilte koperkleur die op de golven schuimt verwarmt mijn ogen als roodkokend zilver welke zichzelf toch steeds sluiten tot de vorm die in mijn hoofd zit en het hemelsblauw met regen is vermengd in eindeloos gezever over een horizon die er nooit is geweest dáns, gééf jezelf in een helse tango die…

Ordenen geeft mij gevoel van lekker bezig aan het paradijs. Bijna gelukkig met verliefde geliefde van het ogenblik. Even de droom van de totale vervulling boven de natuur. Het echte samen met de geliefde ander, het pure weten. Mijn god, waarom laat je mij in wanhoop van wanorde?…

op zijn Baan (zijn gekoesterde Werk) te verliezen En kom ik sluipender Wijs terug naar waar Ik twee en twintig Jaar geleden gebleven Was - terug naar Tegendraadse pubers Die erg van mij Houden, zeggen ze, En naar een Collega die weliswaar Later binnen kwam Dan ik maar wel Mijn nek Gebroken heeft - Terug naar de hel…

Verblijvend in de hel Wilde ik ontnemen Wat ligt in het verschiet Niets voelend van de rijkdom Die de liefde biedt De ogen eenmaal open Verdreven heb ik jou Naar waar je hoort te zijn Vergaan zijn al je vlammen Je duisternis en pijn…

nacht begin juli als de merel zingt om een nieuwe dag aan te kondigen zit ik ontroerd in mijn stoel en denk aan alles wat ik verkeerd heb gedaan aan wat anderen mij hebben aangedaan waarom we eigenlijk zo met elkaar omgaan waarom God oorlog is waarom liefde lijdt tot strijd en tijd wonden heeft maar geen woorden om ze te helen…

Die ooit de naam mens kreeg, Te lang geleden al om er Vandaag ook nog maar enige Consequentie aan te verbinden, Dreigt zijn waarde te verliezen In de draaikolk van dit redeloze Bestaan, een leven waarin woede En razernij het dagelijks winnen Van het gezonde verstand waarmee Hij weldegelijk geboren is, Maar dat niets betekent Zonder…

soms zwaar, daar toekomst biedt wat wij nog niet weten >>> Neerslag van verleden tussen toen en heden geschiedenis herhaalt zich nog eens Gelijk route van de trolley Keren beelden verknipt in waas en schemer weer op netvliezen terug >> Wij vrijden toen de tijd naar eeuwig en verder hadden lak aan kosmos de sterren en an'dre…

Even zag ik je lopen Dré, een jonge man met aan de ene hand een kind, een ander kind er achter aan, en in de andere hand een tas vol vuurwerk Maar nee, je was het niet.. Even zag ik je weer zitten Pieter aan het water, genietend van een broodje paling en een biertje Ik knipperde met mijn ogen, je was het niet..…

Oneffen en gebroken niet meer heel en ongedwongen Hard klinkt het breken en de trilling diep en doordrongen Hoe heel ik dit vragen mijn voeten, hoe bewandel ik dit kapotte deel Zacht, zegt mijn hele natuur zacht is hoe ik dit heel..…

Vooral de brief van Dre,je zoon, Gaf een brok in de keel. Andre bedankt!klonk het in koor. Namens familie,vrienden en oranje. Maar er hoort nog een regel voor. Andre,Nederland houdt van je.…

Hel en verdoemenis christelijk dwalen werd eeuwenlang duivels hardvochtig bestraft Zondaren jubelt, want godsdienstwaanzinnige kolder wordt straks synodaal afgeschaft…

Er was eens, ja een sprookje realiteit haalde echter snel in wat er in zat het verleden te aanwezig en heden zijn er blikken zonder blozen veel te leeg, steeds riep hij heel mijn hart zal ik je geven gekregen mooie woorden, en zij brak 't verstand ten einde leven hopeloos ongewild. haar gevoel weer zuiver voeden en te kleuren wit gevuld…

Het is een echo die aan de takken hapert Mijn gespierde tong vindt zelfs geen lustige weduwe meer In deze koele hel…

In roer en rep je voor het vaderland Zon daar wil ik zijn Gepekeld glas zo lichtgebrand Ten strijde onder ’t juk van de verwachting Kruip ik door modderschuit als ware Wars van doodsverachting Om na gedane arbeid terug te keren Vol verhaal en zinnebeeld Gepekeld glas zoete nectar Alsof ik was het boetekleed Te heet gebakerd Maar…

in dit kleine doosje geen zilver en geen goud het is veel kostbaarder omdat ik van je houd het gaat slechts om een woordje waar je zo op heb gewacht het hield je maanden bezig overdag en in de nacht het aller dierbaarste wat ik jou kan geven mijn oprechte vriendschap voor je hele leven…

droog mijn laatste dauwtranen als de ochtenstond wordt gebaard uit nachtelijke wanen waar dromen hebben gepaard in spelonken zochten zij elkaar om mijn slaap durend te verwarren zij bevruchtten op een dodenbaar stenen eieren zonder erbarmen duivels braken uit de schalen vuurspuwend naar mijn keel ik kon niet anders meer dan in de hel…

Zegt het voort Petrus bij de hemelpoort Zijn vragen zijn oprecht Gespitst op waarheid zogezegd De vrouw weifelt Angst wordt betwijfeld Leven doet pijnlijk aan Zoveel aangedaan Afscheid nemen Van ontelbaarheden Risicovol is het wel Eva met haar verraderlijke appel Een hel lonkt De duivel die pronkt Vragen van goed het kwaad Een…