Alle inzendingen over Het geheim van Slaue

Iedereen is moedig, echt waar want alle mensen hebben een hart waarin vrienden en wensen wonen en geheimen, en hartstochten misschien niet alle vier, maar nooit staan de kamers leeg Harten kloppen voor hun gasten en heel het lichaam bestaat om hen te beschermen met moed die moet Dit is een onbekend geheim dat slechts weinigen begrijpen…

Ketens van vijf keer handen geven hebben een net om mij geknoopt dat me verbindt met iedereen op aarde, zeggen ze, met de wereld die mij toeroept: Houd van mij! .....Daar kan ik echt niet aan beginnen .....naastenliefde prima, maar .....fysiek en financieel .....heb ik mijn grenzen .....en dan nog, wat is het antwoord .....als ik jou…

Soms waait er in mijn hoofd een slechte wind, een duivel die duivels najaagt in een ander of een verongelijkte hoogmoed die zichzelf bevoordeelt en vraagt: Houd van mij! .....Bij wie kan ik voorspoed kopen .....(levenslang en met garantie) .....welke opties zijn er .....wat in hemelsnaam moet ik .....en zal ik daar voor doen? .....Ach…

.....De mensen hopen mij te zien .....en uit mijn mond te horen wie .....ik ben en wat mijn plannen zijn .....ze zoeken de geheimen .....van het leven, ze vragen: .....Houd van mij! Ze zoeken toegang tot de hemel tot de macht over veiligheid geen onberekenbare wind maar Amma Appa om voor hen te zorgen: Houd van mij!…

verschillen dus zocht ik naar verbinding in godsdienst en de Ene ziel van de mensen waarin je geloven moet omdat ze niet te zien is in de verdeelde wereld waarin ik overlevend leef en de ander een vreemde is hoeveel ik ook van hem weet zelfs als hij mijn liefste is blijft er genoeg te raden Ik noem het geheimen…

Ik kende de buitenwereld uit verhalen: er zijn wouden en vreemde mensen, gemene ook Maar altijd komt er iemand om te helpen, en ik leerde je kunt een held zijn Het gaat om de afloop (het zalige leven begint pas bij het happy end) Zo werd ik groot en de wereld groeide met me mee zodat mijn buitenwereld steeds verder weg kwam te liggen…

Ze zit daar maar als een sterke magneet mensen komen en gaan genezen naar huis zeggen ze Ze moet wel een heilige zijn een nieuwe, die onder ons is Ze heeft niets nodig, geeft alles meteen weer terug Mensen die hoop geven ontvangen hoop, mensen vol liefde krijgen nog meer liefde de teleurgestelden vertrekken diep teleurgesteld en agressieve…

Mensen willen geloven in hun eigen belang, blijven stralen na hun dood, ook dromen ze graag elders te zijn dan waar ze zijn en hopen ze op beter en op liefde, dat heilige verhaal dat mooi maakt wat hun tomeloze lust doet Ach, Geloof, Hoop en Liefde zijn romantische gedichten zonnen van geluk als je wilt of ficties als je durft te…

Soms is nadenken moeilijk maken wat eenvoudig is, maar ongemakkelijk om toe te geven en toch zijn de kinderen blij met wat hun ouders uitleggen bijvoorbeeld dat ze moeten leren om Het Kwaad te wantrouwen het heeft praatjes en geeft vrijkaartjes die je na het leven zult bezuren Je weet wel dat het niet waar is Het is niet eens van horen…

Radiogolven spinnen rondom mij een web -- van lege ruimte.…

problemen, het ene na het andere wierpen ze de lege voorwereld in Ze misten normen, bedachten die en waren tevreden met alle deugden en ondeugden om van dag tot dag te beleven, en ook in de nacht Ze wilden alles beheersen en schiepen goden en leiders met macht, om wreed te zijn zonder strijd in hun hart De leiders organiseerden het met geheime…

Wanneer mijn geweten er niet uitkomt bang om flauw te vallen van mezelf moet ik me behelpen met wetten de boeken noodverband voor bloed dat ik niet wil zien voor een wond die ze hadden moeten voorkomen Desnoods vechten we het uit in de rechtszaal of met God aan onze kant, ik heb hulp van advocaten en soldaten priesters staan me bij…

Het eeuwige is een gedachte gevoeld of gedacht in mij – weten maar even te bestaan maar even te bezitten – weten dat zijn en hebben half leven is, en zijn en geven liefde is – mensen die ruimte geven en zoete vruchten – mensen die geven, mensen die elkaar geven te zijn…

Liever hang ik in het landschap met een hoofd dat scheef hangt van verbeelding de vijvers ontwaren met bootje iris de blote ogen van ‘t oeroude baarvoets badend in arcanum Liever dan de naakte essentie vangen stokstijf op het doek gedwongen veel weerglans gebroken met barre ongenaakbaarheid de bevangenis van blootte…

Alles is een voortzetting van vervlogen tijden die we kunnen dromen als houvast in ons leven Rotsblokken en stuwwallen eeuwige sneeuw, machtige rivieren, trekvogels en woudreuzen de aarde uit sterren geboren .....Het is zoveel groter .....dan de nietige droomwerelden .....die onze aandacht verstrooien .....als gehoopt houvast in ons leven…

vandaan kwam Dat ben ik niet vergeten Mijn keuzes overpeinzend Streelt een regentraan het glas Ik kan mezelf niet vergeven Onbeschreven blad dat ik eens was Maar terugkeren kan niet meer Slechts vooruit op dit eenrichtingspoor In het besef dat ik toen voor altijd Mijn onschuld verloor Kilometer voor kilometer Moet ik met dit geheim…

Je lichaam zegt geheimen toe ik spreek geen gebaren noch taal twee handen fluisteren iets is het erger dan of speel je maar alsof…

slapend wakker worden in je droom vannacht die je vertelt zonder woorden over alles en toch niets opeens beseffend wat er is gebeurd sterren als kristallen in je hart het is toch uitgekomen...…

Het geheim van de zon blijft verborgen... Het geheim van de maan eveneens... Maar wie voor de sterren moet zorgen... Heeft aan een nachttaak te kort...…

voor ik het weet gebruik ik te veel woorden voor ik het weet is mijn geheim bekend zal mijn verhaal dat jullie half hoorden over heel de aarde zijn gerend voor ik het weet hebben muren oren voor ik het weet luistert heel de wereld mee zal men steeds opnieuw mijn rust verstoren heeft men van de waarde geen idee voor ik het…

Ver weg van alles wat ik niet ben maar toch zo dichtbij Gevangen in jouw bijzijn voel ik me vogelvrij Jij hebt geen idee dat denk ik althans Gebonden aan van alles voel ik mij als een vlinder in vrije dans Het is niet genoeg elke keer als ik je tref Het voelt nog als vriendschap heel vrijblijvend maar ik wil zoveel meer…

Waarom vertel je al die oude verhalen Niemand is daarin geïnteresseerd Zo stelden de oude vergrijsde bomen Fluisterend gras je hebt het nooit verleerd Wat moeten wij met al die oude verhalen Gedragen door onze toppen in de wind Geheimen ontrukt van onder de sneeuw In een eindeloze zeurende schreeuw En steeds weer bedekken wij het met lover…

het korft mijn mond wringt als een schoen het sterft mee in stilzwijgen verstopt onder de grond…

Achter de spinnewebben Op de zolder van m'n geheugen Stop ik 't weg Verpakt in een leugen Schijnbaar uitgerangeerd Op een zijspoor van het leven Wacht 't op een sein Weer te worden aangedreven Als een hongerige rat Knagend aan de rand van mijn bewustzijn Volgt 't me zwijgend Ontbloot 't gestaag mijn verstopte pijn Hoe beducht…

Verbergen en verborgen houden Passen en dan (pas) veranderen Vertellen maar eerst zwijgen De een en natuurlijk het ander Ooit komt het uit En zal ik degene zijn Maar het is mijn besluit En nu nog altijd mijn pijn…

----- AMSTERDAM – Vrouwen blijken echt geen geheimen te kunnen bewaren. Binnen 47 uur en een kwartier zal het geheim dan ook met minimaal een persoon gedeeld worden. Ongeacht hoe persoonlijk of vertrouwelijk de informatie is. Het meest waarschijnlijk is dat de echtgenoot, beste vriendin of moeder deelgenoot wordt gemaakt.…

het donker van de avond heeft zo zijn geheimen de deurbel zoveel warmte bij de omhelzing niemand hoeft te weten geen mens hoeft te zien hartstocht, passie geritsel van kleding stukken slordig neergeworpen door gang en kamer de bank vertelt kreunend een verhaal twee lege glazen zijn in de nieuwe morgen stille getuigen de deur was…

verdoezelde zwakheden krullen aan de oppervlakte grijze kiezels kreunen onder het profiel daar waar ik loop: geen plaats voor dubbelzinnigheden daar waar ik loop: weet ik niet waar mijn schreden leiden gevolgd door lange schaduw welke terstond in de nek hijgt kleurt het maanlicht rood sterren flikkeren in het niets op die geheime plek…

Ik hou van je, je lach, de twinkeling in je ogen, je hele zijn Maar niet die duivel, op je schouder Jij ziet hem niet, hij waant zich daarom onoverwinnelijk Maar ik bijt vast, en reken later nog wel met hem af Dan pas zal ons geluk echt beginnen Dan pas mijn lief, en niet eerder.…

Hoe vaak jij ook uit de taal opgroeit tot die ene warme naam Ik wil je het liefste ongesproken laten geheim houden want vreemde toehoorders kunnen om de hoek wachten Ik wil je het liefste binnensmonds op het puntje van mijn tong net niet gezegd…