Alle inzendingen over Het land O

Daarna laten we voorgoed de ophaalbrug in ophaalstand, gedijen we in land O, het Nieuwe Paradijs zonder O-haters.…

Met zoveel heb je ons al bestreden en nog steeds bewonen wij jouw land O Wereld! Wat was je bedoeling? Hoe wou je zijn in het begin? Kun je ons stoppen en laten bloeden of nemen wij jouw leven in?…

In zwart moeras, waar mirt noch oleander tieren, Waar ernstige eik noch teedre linde hoogtij vieren, Daar valt uw donkre voorhang voor ‘t Beloofde Land. O populieren! O wereldvliedende in verheven hemelzucht! ‘k Zie goudlicht gloren door uw blauwe bladerklieren, Uw ruisen roert me als reizang van gewijde lieren….…

Ik lig en ik lig als in uwe landen o aarde, met het hoofd in mijne handen, in uwe winden en in uwe stormen, in uwe luchten op de grond, waardoor men zien kan de schoon verlichte ronde bomen bewegen als de winden er toe komen.…

Ik lig en ik lig als in uwe landen o aarde, met het hoofd in mijne handen, in uwe winden en in uwe stormen, in uwe luchten op de grond, waardoor men zien kan de schoon verlichte ronde bomen bewegen als de winden er toe komen.…

Diezelfde bakker verkocht ook de heerlijkste supervlaai van ons land. O ja, op die ijsjes zat ook nog slagroom!…

- Mijn Lief is zeer verlaten, De nacht is koud en duister 't eenzaam land, - O! mijn verlaten, - o! mijn arm, droef Lam! Het doet zo bang om zijne Herder blaten, Of die niet keerde, - en het halen kwam! -…

En er zit een mus eenzaam op een tak zoals ik-zelf woon in dit land. O mijn hersens, verkankerd van 't verdriet, en mijn bloed verouderd in mijn lijf... De vliegzwam gloeit als een bloedvlek in 't bos en 't bos ruikt als een lijk; mijn voeten gaan over 't mollig mos als over week, rot vlees...…

Mijn land, o Nederland omgord door trieste wolken en volkeren die lijden wil ik een lied met u zingen onder een ijl blauwe hemel in de stilte die hangt over de boerderijen en de rij bloesembomen in isolatie vanaf mijn balkon in de vriendelijke voorjaarszon, een lied van leven als eertijds met mijn kind dat wij samen zongen in de keuken…

Hoger dan schijn van 't mensen-zijn in grijze guurheid droef neergebogen, - vèr bóven logen van levensbanden, wílde ik gebouwd een hemel voor mijn puurheid, als prinsenkind van langverloren landen. O ijsglanzige wijdte mijner landen, ijslichtend licht doorschijnend als goudraggen bevend!…

waarin ook zoveel groots kan gebeuren eigenlijk niet zoveel aan de hand ach zelfs ik heb het goed wat zit ik te zeuren ook ik kom nog volop aan mijn gerief in dit kleine nederige land o Holland wat heb ik je ondanks alles toch ontiegelijk vreselijk lief…

-Maar o mijn land... Eer dat ik ú vergeet'! -O vreemdling met uw droef gelaat, Waarheen? -Een sterk verlangen... vraag mij niet! -Gij zijt zo moe! Blíjf dezen nacht, Reeds is u peul en maal gereed... -Maar o mijn land, mijn land, mijn land... Eer dat ik ú vergeet'!…

O aarde! Met jouw dunne buitenschaal verschaf je een verblijfplaats aan ons allen. Jij laat je recht en onrecht welgevallen en biedt een plaats voor eender welk verhaal. En na het oorlog-, sport- en zanggedoe bak ik een biefstuk op de barbecue.…

Vlinders als Honderdduizend sterren Een kus trillend als De eerste winterse volle maan Seks als Verpletterend vuurwerk in de nacht Maar praten als in Oorverdovende stilte…

Draag me niet op handen maar Breek me, onvoorzichtig Spaar me niet mijn tranen Geef me mijn verdriet Streel me niet met handen Die gedrenkt zijn in geheim Zonder iets te zeggen Verscheur je telkens weer Mijn hart…

'O God', 'O mens', de derde luidt 'O mug' Je zuigt en steekt en kriebelt onverbloemd en danst en galt en bovenal… je zoemt! Die jeuk… die bultjes… altijd vliegensvlug Je bent een kleine pestkop, irritant en ’s nachts maak ik van jou een olifant…

Mooie bloem scherpe stekels o akkerdistel ik raak je niet aan…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

Neem mij maar mee naar de Rijn – Daar in de verre landen Zal ik je vrouw zijn! Hij: O mijn lieve meid! Nam ik jou wel mee op reis, Maar daar in de verre landen Wacht al mijn vrouw op mij! Zij: Lieverd, wees bij mij!…

o dierbaar onbestuurbaar België o veilig land der democraten vol goede wil en veel te veel mandaten de parlementen zes bijenkorven rijk verdelen schulden en procenten elk zijn gezoem elk zijn gelijk bloei o land versplinterd en gespleten aaneengeplakt met monarchie het vaandel is tot op de draad versleten en “La Muette” al lang…

Land van kroket en kaas van bistroos, boerenkool en sjuu met ossenhaas, waar muren eten geven, waar pils zo flets en klein is, waar gastronomen sneven, en Trijntje aan de wijn is. O Vaderland! O Nederland! O nee, nee, nee, nee, Nederland! Nee.…

o wereld ik wil over je heen vliegen lopen door land van vriend of vijand door een vallei met bloemen zo paars of geel zoals alles een geheel o wereld o zo mooi geef ons een gooi schud ons even wakker laat het niet zo zijn zo blauw zo fijn o wereld deel geef een teken of een gil o mooi wereld deel.…

O, dierbaar plekje grond, ontwoekerd aan de baren! O land van mijn geboorte en teed're kinderjaren!…

Het was een meisje. het werd één meisje. Het is nu een vrouw om van te houden zodra zij straks alle zielen laat vertrouwen op haar goedheid. Zij, Petra, ze logeert bij hen: de mensen op aarde. Ze voelt zich er érg thuis door haar diepe connectie, met Al dat leeft en Al dat geeft. Ze komt thuis en haar huis is een thuis voor ieder…

Met dank aan Jan de Woordenaar voor 't actualiseren Van een van onze meest beroemde vaderlandse heren... ___________________________________ Er is naar jou een heleboel vernoemd Jij was Eras, maar jij zei 'Ik zal zijn' Dat is 'Ero' in Middeleeuws Latijn De Lof der Zotheid maakte je beroemd De milde ironie van een erasme Brug…

Kent gij - dat land, waar ronde gulheid woont; Eenvoudigheid in taal en zeden troont; Natuur, vol pracht, in maagden frisheid bloeit; Een zilvren stroom langs malse beemden vloeit? Kent gij dat land? - Daarheen - daarheen - Daar trekt mij 't hart, o mijn geliefde, heen.…

Wij smeken U o Heer anders moeten wij ons hele leven naar zulke uithoeken van het land om in ons onderhoud te voorzien. ------------------------------------------- uit: 'Liedjes voor volwassenen', 1992.…

O Fortuna Gelijk de maan Vormen van variatie Steeds afnemend En toenemend Betreed de transmutatie Nu opwekkend Dan ontdekkend Immer tot inspiratie Vreedzaam bestaan Ego ontdaan Licht in manifestatie Lot van delen Samen spelen Jij wentelt de tijdslijnen Van goede wil Jij staat nooit stil Al dansend geef jij seinen Jouw reflectie…

in naam van allah werd jij vermoord o spreker van het vrije woord jouw stem werd in bloed gesmoord want mohammed had jouw bloed geroken zijn woord werd op jouw lijf gestoken nederland kijkt angstig toe dit land is laf dit land is moe.…

o, de verscheurende pijn in die overvolle rubberboot haar land ziet zij nooit meer nu kent ze barensnood mannen schreeuwen wild een oude beschaving nadert de zee houdt haar vast weet wat baren zijn ze wordt aan land gedragen daar wordt haar zoon geboren artsen zonder grenzen redders in de nood…