Alle inzendingen over Horen & Zien

Ik hoor je maar ik zie je niet Ik zie je maar ik hoor je niet ik voel je maar ik zie je niet bedwelmd door je zachte lijf verlies ik me ...…

Ik hoor de woorden Die klanken zijn geworden, Ik zie je sprekende gezicht; Ik zing de noten die Je mij hebt toegeworpen, Gewoon hier, tussen de Regels van mijn gedicht…

Daarom is het soms beter om deze ene regel niet te vergeten Ik hoor niks ik zie niks ik zeg niks…

Het voelt alsof, er iemand met mijn oren luistert. Het is net alsof, er iets door mijn ogen kijkt. Het idee dringt zich in me op, dat er in mijn brein wordt meegedacht. Maar door wie toch. Of door wat?…

Ik zie jou Ik hoor jou Het maakt me blij Een brede glimlach op mijn gezicht Het maakt me blij…

wat je hoort maar niet ziet zijn de geruchten de fluisterstemmen om je heen die nooit schijnen te wijken wat je niet ziet doch nauwelijks hoort dat zijn de gezichten die boekdelen spreken…

voor K.Schippers soms kan je iets horen zonder het te zien andersom kan ook…

mijn handen kunnen beter zien dan mijn ogen mijn vingers voelen meer dan mijn oren kunnen horen mijn zwijgen zegt meer dan al mijn woorden hendrik…

[fragment] Een stilstaande auto een lamp een doosje lucifers dat op tafel ligt een klok die stilstaat een standbeeld een schilderij een kleur een vliegtuig dat buiten gehoorsafstand is een speld een rebus een postzegel een oog een chocolaatje een weiland een drempel een getekend poppetje een vingerafdruk een plafond ----------…

Het horen zien en vooral het stillezwijgen Om het nog niet te hebben over zo prachtige twijgen. Gemerkt hoe ik je tuintje heb gesierd met enkele bloemen Adembenemend rein ook ergens klein resulterend in roemen? Voor mij hoeft dat echt niet, ben zo frivool vrij blij Schoon huisje geliefd zo, ook beetje van mij?…

Als drie rasacteurs zaten ze op een rij, net die beeldjes Horen, Zien en Zwijgen, ze gingen moeiteloos door met hun geglij, ingestudeerde schuldmimiek en getergd hijgen.…

Biografen die in creatieve mensen onsterfelijke artiesten durven zien. Die we zijn.…

Stormt de schellen van onze ogen, zodat een verblinde weer kan zien.…

luisteren meer dan horen waar de eigen kracht van ieder mens met zijn eigen verhaal ruimte en richting geeft dáár vindt toekomst vensters…

Veel hoor ik Elke dag En zien Doe ik Nog veel meer Veel meer Veel meer Dan 'k verdragen kan Daarom mijn voorkeur Voor het dichterschap Niets van wat ik hoor en zie Is sterker dan de zeggingskracht Van de poëzie Titel ontleend aan songtekst Liefs uit Londen, Bløf…

Om mogelijkheden te zien. Om samen bij te dragen. Aan het geheel. Laten we ons eens voorstellen, dat we één zijn voor allen, allen voor één. Heel en al. Bewust. Zo stel ik me dat levendig voor. Met zo een beeld voor ogen, durf ik ons leven aan.…

Wij kunnen horen, zien en zwijgen. Een drie punt gordel, krachten worden goed verdeeld. Ook een dag is opgedeeld in morgen, middag en de avond. En drie kleine kleutertjes die zaten op een hek. Drie dimensionaal, dat is het veld waarin wij leven. Op de derde dag weer opgestaan. Driewerf hoera, voor de Koning.…

nog met activiteiten en cadeaus liefst met mensen om jou heen wat jouw keuze ook zijn mag jouw jaardag is vooral een feest voor jouw vrienden en vriendinnen en de hele familie om jou heen die met een kopje koffie of diner willen vieren wie jij voor hen bent bekijk jezelf nou eens even goed zoals de vele mensen om jou heen die zich horen…

Ik heb mijn mond dichtgeplakt Nooit meer zal ik meer praten Woorden stokken in mijn keel Nu jij mij plots hebt verlaten Ik heb mijn ogen dicht geniet Nooit zal ik meer kunnen kijken Neem geen risico om jou te zien En door jou aanblik te bezwijken Ik heb mijn beide oren dicht gekit Zodat ik je stem niet meer kan horen Je woorden kwetsen…

mijn zintuigen ik schakel ze uit stuk voor stuk ik weet het: een onmogelijke zaak ik lever ze over stuk voor stuk aan een oorverdovende duisternis blijft over het vege lijf horen en zien vergaan tastzin niet langer op proef gesteld ik weet het: het heeft misschien geen zin nu nog de motor het harde hoofd niet weg te denken…

Om anderen niet te kwetsen, maakt ik keuzes, laat anderen kletsen. Om anderen te ontzien, zeg ik dingen die ik niet meen misschien. Goed bedoelt maar ten kost van mezelf, Want wat ik echt wil dat uit ik niet, Ik maak keuzes zodat een ander geniet.…

Stil hoor ik in het ruisen der bomen De stem die zwijgend tot mij spreekt Een zachte roep die vraagt te komen Daar waar geen liefde of warmte ontbreekt. En in het hoge hemelruim zie ik de wolken Gruisloos zweven door het azuren blauw In vormen die een droom vertolken Over oorden waar ieder mens wel wezen wou.…

Trekken we om ons heen, een dikke muur, lopen met gezichten als azijn zo zuur weten alles beter, maar goede raad is duur en denken alleen aan de apen, van horen zien en zwijgen, want zeg nou zelf, er is niemand gebaat bij een onverdiend pak rammel krijgen en dus: hollen we weg, hard en harder tot we buiten adem zonder een spoor van schuld…

Denkers zijn blinden die denken dat ze zien. Ervaren is horen en zien. Zijn heeft met denken weinig te maken. Alles met laten. Soms met doen.…

Wat is er meer nog dan geloof, het zeker weten van gena zonder dat ik zie of hoor ’t gevoel dat Hij naast mij staat? Niets!…

Er is zoveel schoonheid te vinden, maar soms zien we ze niet of lopen verloren omdat we geen vrede vinden in ons hart maar onrust. Er is zoveel schoonheid te vinden maar soms horen we ze niet omdat we zelf teveel praten of woorden herhalen die er al waren.…

Door zelf Meer van je binnenste Bloot te geven Zal de ander Zich ook Makkelijker Bloot geven En zal je Elkaar Leren kennen…

Lang en blond van nature maar gekleurd nu bruin Over het plein met allure als een echte mannequin Lippen rood -jij kijkt haar na- Boezem groot -jij valt voor haar- Benen lang -haar achterna- Zij lacht je uit -onnozelaar- Ik kijk naar jou en denk aldaar Gelukkig maar, want jij hoort bij mij en niet bij haar.…

die donkere klank ik hoor het nog het zuigt zich vast en herhaalt zich herhaalt zich je riep nogmaals een paar passen liep ik richting jou een paar passen verwijderd van voorbij golven overspoelen heldere gedachten je zoog levendig leven brak reeds gebroken weerstand verdreef waan ik hoor het nog ik hoor het ik hoor ik…

De man was moeilijk te verstaan de woorden kwamen niet vloeiend moeilijke woorden liet hij gaan aan zijn gezicht zag je hem groeien. Zijn gehoor was bijna verdwenen soms hoorde hij nog een flard, hij wil soms wat geluid willen lenen maar hij krijgt alleen zijn part. Als ik hem op het bankje zie zitten ziet hij er niet alleen of eenzaam uit…