Alle inzendingen over Huilen mag

zie, mijn versjes zijn om te vlaggen mijn haiku's zijn voor op je knie om mijn limericks mag je lachen om te huilen is mijn poëzie…

Kan een mens iets zeggen Over iets wat hij nooit heeft gekend Altijd en eeuwig heeft verlangd Maar nooit heeft ervaren Mag ik oordelen over iets Wat ik nooit heb beleefd Zou ik alleen de goede kant zien Of juist het negatieve Kan ik iets verlangen Als ik niet weet wat het is Mag ik huilen in de nacht Over iets wat ik niet ken Is mijn…

Je vroeg me of ik je mag... Ik zei nee .. Je vroeg me of je mooi was.. ik zei nee.. Je vroeg me of je in m'n hart was.. Ik zei nee.. Je vroeg me of ik zou huilen als je weg liep ik zei nee.. Dus liep je weg.. Ik pakte je arm en zei: Ik mag je niet... Ik hou van je Je bent niet mooi... Maar prachtig Je bent niet in m'n hart...…

mag ik dan met jou zijn er dan voor elkaar zijn als we dan bij jou zijn Mag ik dan bij jou huilen omdat het nergens anders kan en als ik dan verdriet heb droog jij mijn tranen dan Want als ik met jou ben dan voel ik me blij jij begrijpt wat ik bedoel dat is het belangrijkste voor mij…

Je vroeg me Je vroeg me of ik je mag... Ik zei nee .. Je vroeg me of je mooi was.. ik zei nee.. Je vroeg me of je in me hart was.. Ik zei nee.. Je vroeg me of ik zou huilen als je weg liep ik zei nee.. Dus liep je weg.. Ik pakte je arm en zei: Ik mag je niet... Ik hou van je Je bent niet mooi...…

Ik wil liefhebben, Ik weet niet wie, ik weet niet hoe Ik wil getroost worden, Ik mag niet huilen, ik mag niet zwak zijn Ik wil schreeuwen, ik wil slaan Ik ben als een wild dier, die woedend in zijn kooi zit en wacht om uit te breken Ik wordt getreiterd, ik word verlamd Men is bang voor mij, Ik word opgesloten in een gesticht…

Toch wil ik huilen Hun verdriet wat overnemen Wat helpen de last te dragen Alvorens ook zij Steigeren Ik mag geen verdriet hebben Niet nauw genoeg Bij betrokken En veel woorden om eraan te verspillen Zijn ook niet nodig Waarom mag het niet Het is allemaal zo onecht Waarom moest het Zoveel vragen Ik huil toch stilletjes mee Vaarwel…

Mag ik in je armen schuilen als ik weer moet huilen. Pak mijn hand, als ik naar je kijk, weet dat jij me begrijpt. Houd me vast en wacht, tot ik weer naar je lach.…

samen met ze huilen lachen om hun lach vertellen van mijn dromen troosten als het mag vier hartjes mijn ziel uit liefde geboren enkel door hun lach beleef ik mijn dromen…

als mijn moedertje huilt is het meer schamen om verdriet huilen is haar niet geleerd dat doet een moeder niet zachtjes schreien dat mag wel stilletjes in jezelf daar heb je dan een zakdoekje voor en een flesje 4711…

Mag mijn leven op zijn kop staan, mag ik bang zijn of anderszins mag mijn leven er met mijn gevoel aan de haal gaan, mag ik huilen, al lijkt dit slechts het begin.…

Natúúrlijk mag je óm me huilen, láchen mocht tenslotte ook. 't Zijn juist dié emoties, die horen bij leven én bij dood? Dus als ik er ooit niet meer zou zijn, mis me dan gewoon, huil en lách even, want ook als ik er niet meer ben, gaat álles gewoon door, ook jóuw leven.…

mag het soms iets minder zijn… altijd de energieke altijd de kwieke het leven doet soms gewoon pijn mag ik soms heel soms een keer me even verschuilen heel hard huilen kniezen, broos losweken van het zeer… al die vragen in die diepe lagen laten vervagen…

Mag ik huilen op je schouder want ik voel me zo alleen en jou schouder lieve schat 'k weet: die is van jou alleen! Maar een prachtplek om te gebruiken. Dus mag ik alsjeblieft?…

De tegenslag voelt zoet als de teleurstelling bij het begrip mag schuilen.…

Die onbedaarlijke lach, die ik zo zelden zag, is terug vanwaar hij was, de onstopbare lach, die zeg maar - slappe lach, is terug in ons midden. Die glimlach, die zachte lach die lieve lach is tussen ons een stilzwijgende overeenkomst, want; Het zal ons een worst zijn! Wat jij!…

Als man mag je tegenwoordig huilen dat was vroeger wel anders twee levens terug was dat nog "not done" dat was niet mannelijk, dat was niet stoer. Nu hebben vrouwen liever dat je laat zien wat je voelt en wat je denkt gewoon ondat ze controle willen houden over alles dat hun leven maakt.…

je mag het best wel weten ik huil soms uren lang er vormt zich dan een watertje een beekje stroomt zijn gang ik traan langs harde keien en zachte rozemarijn ik kletter nog een waterval en weg is dan mijn pijn en als de uren om zijn mijn tranen zijn dan op dan speel ik met de vissen zie lelies in hun knop dat huilen niet voor niets…

Het huilen om het gebeuren Omdat hij er niet meer is. Een zucht nu in het heden Omdat het zo moeilijk is. Te leven zonder iemand Te leven met gemis. Een glimlach voor de toekomst Onzeker en vol pijn. Toch met nieuwe moed en kracht Om wat er nog mag zijn!…

Ik ga huilen bij het horen van je stem! Maar ik neurie een vrolijk lied en zing 'alles kan, maar niets mag'. de brug is gebroken.…

Stil van verwondering om jezelf, lach, huil en kijk vooruit, want je hebt lang genoeg achterom kunnen kijken. Vinden jullie het zo gewoon, dat je mag leven, mag zingen, mag dansen, mag huilen, dat je überhaupt hier bent? Zijn jullie nu stil van verwondering, of stil van bewondering?…

Als tranen het leed verzachten, van onze offerdieren, in hun laboratoria, dan wil ik een leven lang huilen, en slechts daarom oud worden.…

Ach huil maar niet mijn vriend Laat het nu maar gaan het boek is uit de deur is dicht van binnen blijft het bestaan.…

denkend en huilend ik denk meer dan ik huil mis ik de weinige nachten die draaiden om jou en mij. ik zou meer willen denken en vervloek het dat ik huil maar ooit zal jij de mijne zijn die ik voor niks meer ruil.…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

Huil maar rustig uit, ook in het bijzijn van een kind. Huil maar rustig uit, Hoe gek die kleine het ook vindt. Een kind huilt toch ook als het pijn of verdriet heeft? Waarom zou jij dan niet verdrietig mogen zijn. Huil maar rustig uit, een kind moet leren wennen, Dat grote mensen net zo goed verdriet kennen.…

de roep in mij verstijft de prooi zij houdt zich angstig schuil diep snuivend herkent zij mijn gemoed en weet waarom ik huil……

kom vlij je met mij in het groen ik geef je dan mijn zoetste zoen in paarse klaverweiden een open hemel boven ons het allerwitste wolkendons en niemand dan wij beiden ik balsem als je mij toestaat de scherpte van het prikkeldraad waar jij door mij geraakte ik voel en huil met jou in pijn geloof dat ik in schuldig zijn jouw liefde niet…

elke keer weer elke keer als ik online ben dan zie ik die titel ....IS EEN BOERINNETJE dat omdat ik haar blokte omdat zij mij uitschold m'n leven verpest ik zit hier met tranen ik kan niet meer rijmen niets lukt alles MISlukt!…

In pijn huil ik het uit. Om niets moet ik janken. Maar het maakt toch niet uit. Ik huil zonder klanken. Het is niet in woorden te omschrijven. Het is geen tastbaar begrip. Niemand zal me begrijpen. Want ik zit in een dip. Een dip van gevoel. Van onmacht en van woede. Niemand die dit verwachtte. Niemand die dit vermoedde.…