Alle inzendingen over INHOUD GEVEN

Geen etiketje meldt mij ooit echt de inhoud van het pakketje. Wat ongezegd blijft op de verpakking, wordt een verhaal dat beklijft. En onbevangen zien wat zich voor mij onthult, doet meer verlangen.…

je schikt wat woorden naar hun klank droevig in de donkere tonen de kleinste klinken vaak het langst in de hoogste regionen je componeert stemming met muziek inhoud is een mozaïek gelegd in kleuren die je spreidt tot strofen die een mooi gedicht beloven dat is het gezicht waarmee je naar de lezer kijkt en haar en…

de misoogst bestond uit de inhouden van de collectezakjes…

Als gelach, schatergelach het gesprek overstemt wordt de inhoud ondergeschikter!…

zonder zichzelf een gezicht te geven en vanuit de ziel te gaan leven zoals jij al parel glinsterde jezelf was en de ander ook die ruimte gaf…

Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan zou geven, Geef het lichaam terug aan de geest die verward is en vol van pijn. Laat de tranen het levenswater zijn van een nieuwe dag. Het razend bonken van mijn hart, De motor van een andere tijd, Mijn verhitte voorhoofd, De warmte van de mens om me heen.…

Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan wil geven. Geef het lichaam terug aan de geest, Die verward is en vol van pijn. Laat de tranen het levenswater zijn van een nieuwe dag. Het razend bonken van mijn hart, De motor van een andere tijd. Het verhitte voorhoofd, De warmte van de mensen om me heen.…

Vroeger leefde ik zonder te leven Saai, eentonig, geen inhoud, dus niets om te geven. Mijn ivoren toren, gewoon afwezig zweven... De oogjes werden geopend, ik kreeg een kersvers leven. Verbazing, verbijstering, emoties en ontroering Elke nieuwe dag ervaar ik als een geschenk, in vervoering.…

Laten we de oude brieven verbranden, al die mooi verregende zongebleekte woorden en regels in vlammen zien opgaan maar schaamteloos hun inhoud behouden.…

Is de Miljoenennota uitgelekt? Het volk weet toch al lang wat ik ga zeggen Dat ik ook nu weer haarfijn uit ga leggen Dat het niet goed gaat, ja zo is mijn act Ik houd de burgers zoet en op den duur Dan krijgen ze vanzelf van mij het zuur…

ik zag hoe jij voorzichtig de bladzijden gladstreek hoe woorden zich keurig voegden in zinnen en alinea’s zij de inhoud bepaalden van stukjes leven die ik nogmaals wilde lezen uit de laatste jaren van mijn jeugd waarin normen en waarden deugd gingen geven vol verbazing las ik hoe de tekst een eigen leven was gaan leiden…

Het aangezicht van een inhoudelijk fenomeen is net zo leeg als een misleidend tafereel een blinde vis…

Wat zijn ze toch mooi gemaakt die mignonnettes dat komt omdat je er zo verzot op bent laat maar zeggen op de inhoud ja…

Ze staan er nog steeds alleen voor het oog strak in hun sterke band de inhoud is gehackt door Internet…

Wanneer ik werkelijkheid vervang door realiteit verandert niets aan het gedicht dan het waarneembare gezicht Als ik lidwoorden minimaliseer en ook het bijvoegelijke verweer zoek ik naar betere vorm die beantwoordt aan de norm Een zin als de nieuwe methode is heel positief wordt dan als verandering biedt uitzicht en perspectief…

U hebt gelijk met uw kritiek, dat dit gedicht beslist door dwingend rijm en dwangmetriek te veel aan inhoud mist. Begrijp me: deze handicap bezorgt me juist veel pret, omdat ik ook een hekel heb aan tennis zonder net. Ik vroog de zwilte mazelaar en draug de twijle druit. Dan schrookt m'n dwark gezakelaar voorover in het struit.…

Wanneer ik de armen van sterren had zwaaide ik die door de grote leegte. Wanneer ik benen van sterren had, stapte ik door de grote leegte. Laatst, in onze liefde, schreeuwde je als een zeehond, maar dan mooi. Dat was het begin van de leegte, torn in de tijd. Wanneer ik ogen van sterren had, zwierven die door de grote leegte. Wanneer ik…

Ik hoor de stilte van eenzaamheid wanneer ik denk aan jouw lachende ogen wandel ik door eindeloze bossen met in mijn hart jouw rugzak jouw overvolle tas en ik tast naar het geluk voel veel voor het begrip maar het lukt me niet vertrouwd te raken met alle lege tasjes naast mijn soms overmoedig hart bij het ontwaken van de dageraad ik…

Onder ' t viaduct Van snelweg A7 Is ' t weekends Goed toeven Voor hete stelletjes Die 's nachts wat Privacy behoeven En nadat de daad Succesvol met bescherming Is verricht heeft Inspectie van de carpool Mij het volgende geleerd: Op maandagmorgen sta ik Op kostbaar zaad geparkeerd…

Als zij opstaat komt de kracht terug De weg opgaat over de brug naar een plaats waar alle geliefden komen bij elkaar Haar brug ontsluit mijn gehele ziel Haar tocht door mijn geest scherpt hem verruimt hem Zorgen en zonden verdwijnen Kwaadheid maakt plaats Zij verruilt alle pijn voor een bevrijdend blijvend bestand tussen liefde en natuur…

Zij zag mij van achter staan En zei: Dat die kant er nog wel mee door kon gaan. Het is daarom dat ik achteruitloop in mijn dromen Om zo, Nog enigszins behoorlijk tevoorschijn te kunnen komen.…

Het bestaan is voortaan een woord alleen Een vervolg is er geen Van inhoud is leegte een En gedenk dan alleen nog een koude steen…

Hij miste, springend van de hak op de tak door de zwaarte van de zak en niet alleen de inhoud van het jute wat vervolgens brak.…

jouw woorden als zoete wijn tot ik ontdek dat de geest is uit de fles de inhoud ver uitvergist blijkt…

Geven geef mensen bagage en geen rugzakje Leven!…

Steek dan de vinger diep in uwe mond, En werp uw inhoud weg met hoge krinken. En kijk uw beker aan, zoals hij kijkt, Die had te diep in ’t grote glas gekeken, En wie een glimlach het gelaat bestrijkt, ’t Was wrang – en ’t had hem toch zo zoet geleken.…

Geen stilte of eenzaamheid geeft inhoud aan massaal zwijgen en niets kan geen wind dragen noch doordringen in bewustzijn luister slechts naar de stem van liefde.…

en nee, ik dacht toen niets het hoofd kent leegheid het eeuwige zwarte gat omdat woorden niet ontbreken is er gehoor en ook op schrift maar het heeft geen inhoud want het is niets…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar wie Je zijn zal Gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar Wie je zijn zal Het Ik gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…