Alle inzendingen over Ingrid W.

In 't wijd gedachteloze ruim der nacht Ligt er mijn ziel als een te blazen veder, Die, opgenomen, kwam op de aarde weder Na 'n winde-vaart gevallen schommel-zacht. Gelijk met donzen pluizen gans omzwacht, In molge schaûw ter rust gelaten neder, Schouwt zij in 't aanzichtloze en volgt het teder Geadem van 't gekamerte der nacht. Blosloos…

Hoor het verheven roepen in het dagen, Nu er de nacht nog is, de geur'ge, zoele, Overal-stille nacht; door 't wellend, zwoele Gefilomeel, dat donker is als klagen. - Nu tjuikt het henen over lage hagen, En slaperige keeltjes komen joelen: Zo op een meer veel scherpe zeiltjes kroelen De dag gemoet, de dag met al haar vragen. O, flonker-vochte…

Ook werelden die we niet hebben en niet eens hebben meegemaakt kunnen we koesteren, schaatsers op de sloten van de elf steden en op de grachten van Amsterdam We kennen het van foto's en schilderijen, mode uit oma's tijd farao's, indianen en dinosaurussen de pracht van micro-organismen en het blauwe ijs van gletsjers waar nu koeien grazen…

Plots wordt zijn zachte lach even geraakt door de wind lijntjes in het vermoeide gezicht lijken te vliegen angst en onzekerheid staan te lezen in zijn donkere ogen vertalen openlijk verwarring in diep verborgen gedachten al is de lente laat zijn passen in de regen gaan niet meer alleen gevangen door die andere lach is de herfst dit…

witte winterweelde wil wel warmer wezen waar we wollen wanten wensen welzijn woordwijs woester weven wonderlijk wellicht wat warrig watervallen weten wanneer weemoed weerloos wrikt wurgend woest wordt weggeslikt…

God dacht nog met trots allemachtig De mensheid te scheppen was prachtig Zijn zoon zei bedeesd Ik ben daar geweest Verknallen dat lukt hun reusachtig…

eens was in alle richtingen uitwaaiend je kwijnende roep naar wie er niet meer zijn alleen hun namen nog sjokkend over de wegen die je eens met ze liep waar je voetstappen zo meervoudig klinken alsof stemloze onzichtbaren met je meelopen in de verlatenheid van je schaduw met verlangende ogen omkijken en zoekend, alsmaar zoekend Ingrid…

Ik voel me als voorheen de (w)arme bakker, Ook die was voor en na zijn slaapjes wakker.…

Hoe we daag'lijks lopen op de puinhoop, hoe kan het dat w' er niet op uitglijden,  wegzinken in die modderige stroop?…

Kind van man en vrouw begeren Meisje een knaap en knaap een meisje,_ Ons zolang we 't vers hanteren Neurt in 't hart hetzelfde wijsje: Lang gescheiden, laat gevonden, Eindelijk één, hoe lang zal 't duren? Die in liefde elkander bonden Wonen elk voor zich als buren. Zaagt ge nooit van gaan en komen, Ebbe en vloed de vaste regel, Nu…

W el uit wat ... I n hem .... L eeft, .... D och ... E en kou .. R ilt in zijn S tem die angst zweet.…

En nog zo wat parafernalia Ook doet ze al miljoenen coaches na: ‘Dramalia nog erger dan W-A!’…

Totaal geen aandacht van de pers gekregen Zelfs niet van Mulder en DWDD Geen Boulevard en niet bij P&W Volstrekt monddood gemaakt en doodgezwegen Na zo veel pech verdient ze een beloning Zij krijgt het eerste lintje van de koning…

(analoog aan The Daffodils, by W. Wordsworth)…

Mama's nachthemd aan midden op straat schaatsen en op zolder met treinen verre reizen maken, maar als iemand later zegt ...Het zat er al in ...weet je nog, toen? ...Twaalf jaar oud... ...twee vier zes acht tien ...wie niet weg is, is gezien ...kijk maar om je heen: ...mensen zijn op weg ...allemaal passagiers ...op een eigen stoel mee…

maar nu zie ik niet langer twee v’s van vliegende vogels maar een w van worden.…

Stem des ondankbaar rotvolks, zing uit volle borst wat u bezielt, tot hulde aan uw jonge vorst (volgens John E. en Ali B. met vijftig topartiesten): ’t zal me een stamppot wezen met de W van worst!…

W-A die daar zijn moeder apprecieerde En en passant aandoenlijk derailleerde Als was het Ewbanks uit zijn eigen lied Na dagen van lawijt, gedruis, gegil Maak ik me op voor twee minuten stil…

Hij is nu op het toppunt van zijn kunnen Tenminste dat zei Freek de Jonge zelf Bij P & W, ruim drie kwartier na elf Ik wil hem deze visie niet misgunnen Maar toen ik de herhaling eens bekeek Dacht ik: ’t gaat écht niet goed met onze Freek…

Op de trein zit een kind Het moet plots op zijn po Jan is pas zindelijk én dus héél fier Pa zwiert zijn plas met een Felicitatiekreet door ’t open raam en (w)int warm fluitjesbier…

vir Ingrid die uiterlik nog altyd jonk maar die jare waarin jy nie geleef het nie het jou oë geteken jou siel jy is nu lankal dood dan jy geleef het maar jou woorde spreek vir ewig van liefde en eenvoud vir jou wêreld baie delikaat jy is een ongerep blommetjie tot barstens toe vol om tot nou te bloei en verder meer mooi…

Laat mij dat nou eens lekker zelf bepalen 'N zonnetje, m'n schaatsen, veters strak Ik zie het al van mijlenver zo'n w..…

Dokter W. is een deskundige in spermatozoïden en ovulatie, hij heeft zich nu ook gespecialiseerd in in-vitro fertilisatie, zijn wachtkamer zit thans constant vol, steeds meer buikjes worden stilaan bol … Je kunt in Capelle-aan-den-Eicel terecht voor consultatie !…

Geert W. geeft weer eens af op de Koran Dat boek zet enkel aan tot meer geweld Dat heeft hij ons toch vaker al verteld Verbied het boek en doe het in de ban! Vervangen door 's mans bio dan misschien? Daar zijn veel lege pagina's te zien…

je bezitsdrang was de gom waarmee ik je uit mijn leven w i s t e heldere plekjes wit waar jouw voetstappen ooit hadden gestaan de contouren van kubisme vervagen ik aquarelleer ze tot absurd realisme ~…

liefde betekent alles minder als gevoel meer als leven betekent niets minder dan iets meer dan niets betekent liefde voor jou iets anders als voor mij betekent houden van mij iets anders dan ik van jou ik wacht wel wachtend wat jou w liefde betekent ik ben verliefd en dat zal ik altijd blijven…

reptielen heersen over heel de aard beweert het nederdietse intellect dat slangsgewijs toch stevig is gebekt en denkt dat hij veel kennis heeft vergaard zijn achternaam betekent echter ezel men lacht ‘m uit: zijn ware aard is [k][w]ezel…

W. Shakespeare heeft ons vakwerk nagelaten, Als klinkdichter toch ook de top behaald. Waarom niet zelf eens zo'n sonnet vertaald? Pittig precisiewerk dat u zal baten. Al wat u nodig heeft, zonder hoofdbrekens, Fraai bij elkaar: de homepage van Frank Lekens. (http://www.xs4all.nl/~fmlekens/index.htm)…

Zelfs als richting tot in puntjes wordt aangegeven in deze tijd van Dwaalsporen, zijn er slechts enkele die zelf De leiding nemen middels H E T V O O R T O U W . . . . . . .…

Het oog van de wereld, koud blauw kijkt mij aan. Dood en angst. Auschwitz Birkenau, 1943. Beelden uit een zwart verleden. Historie? Nooit meer vergeten. Haar hoofdje rust licht op mijn schouder. Een duimpje in haar mond, zij slaapt. Slaap der schuldeloozen. Emma, vier jaar, Joods, tere schoonheid. Ontroerd kus ik haar voorhoofd. juli 1993…